Έξι ακόμη παραστάσεις για το έργο της Χρύσας Σπηλιώτη «Φωτιά και Νερό» που παρουσιάζεται στο θέατρο Άβατον

Σεπτεμβρίου 30, 2024

Θέατρο Άβατον

Φωτιά και Νερό

της Χρύσας Σπηλιώτη

Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος

Κάθε Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 18.30

2^ος χρόνος επιτυχίας

Μετά τον περσινό, πρώτο κι επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων, το πολιτικό και ποιητικό έργο Φωτιά και νερό έρχεται στη σκηνή του θεάτρου Άβατον από 2 Νοεμβρίου.
Ένα έργο για την αντιπαράθεση δύο κόσμων, της Δύσης και της Ανατολής. Δύο κόσμων τόσο διαφορετικών σαν τη «φωτιά με το νερό». Πίσω από την ιστορία των τριών μοναχικών ηρώων, διαθλώνται όψεις της σύγχρονης ιστορικής πραγματικότητας με τις χιλιάδες των θυμάτων πολέμου, τις μετακινήσεις πληθυσμών και τα καραβάνια των προσφύγων για μια καλύτερη ζωή.

Η ιστορία
Σε μια ανώνυμη πόλη της Ευρώπης ζουν ο Ιρακινός Σαΐντ και η σύντροφός του, η Ιρανή Χαγιάτ, σημαδεμένοι από τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος που άφησαν στην πατρίδα τους. Ένας άντρας κάνει λάθος στη διεύθυνση, μπαίνει στο σπίτι τους και βρίσκεται ξαφνικά όμηρος του Σαΐντ. Η Χαγιάτ προσπαθεί να τον συνετίσει, αλλά δεν τα καταφέρνει. Ο Σαΐντ, ο οποίος θεωρεί ότι οι ντόπιοι τον αντιμετωπίζουν ρατσιστικά, προσπαθεί να αποδείξει στον Ξένο, ότι προέρχεται από ένα μέρος πολιτισμένο και ότι του αξίζει να του φέρονται ανάλογα. Του διδάσκει με το ζόρι αραβική ιστορία και σκάκι. Ζουν μαζί εφτά μέρες και νύχτες.
Αρχικά, οι δύο άντρες, παγιδευμένοι στη μεταξύ τους σύγκρουση, βρίσκουν για λίγο δρόμο επικοινωνίας, ανακαλύπτουν ότι έχουν αρκετά κοινά στοιχεία και πλησιάζουν ο ένας τον άλλον, ώσπου το ενδιαφέρον και των δύο για τη Χαγιάτ αναζωπυρώνει τον ανταγωνισμό τους. Στο έντονα συγκρουσιακό περιβάλλον εισβάλλει ο έρωτας και οι δύο άντρες έρχονται αντιμέτωποι διεκδικώντας την αγάπη της γυναίκας.
Το κείμενο αναδεικνύει στοιχεία της ζωής και της κουλτούρας δύο διαφορετικών πολιτισμών, του Ιράν και του Ιράκ, ενός άδικου πολέμου, αλλά κυρίως τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων που βίαια αποχωρίζονται τον προηγούμενο τρόπο ζωής τους και εγκλωβίζονται σ’ ένα νέο, ξένο περιβάλλον.
Η Χρύσα Σπηλιώτη, με την ποιητική και συγχρόνως ρεαλιστική πένα της, εξωτερικεύει τον κλειστοφοβικό κόσμο των ηρώων: του Ανατολίτη, που είναι εγκλωβισμένος στον φονταμενταλισμό του, του Ευρωπαίου, στην υποτιθέμενη ελευθερία του και της γυναίκας που είναι εγκλωβισμένη σε ένα πατριαρχικό περιβάλλον, είτε ζει στην Ανατολή, είτε στη Δύση. Αποτυπώνει την πολυπλοκότητα του κόσμου που ζούμε και μας υπενθυμίζει ότι στη ζωή όλα υπάρχουν: το γλυκό και το πικρό, ο πόνος και η χαρά, το γέλιο και το δάκρυ, η φωτιά και το νερό.

Σημείωμα της συγγραφέα Χρύσας Σπηλιώτη το 2007
«Ανατολή και Δύση. Δυο κόσμοι τόσο διαφορετικοί σα φωτιά με νερό. Δυο κόσμοι όπως μας λένε σε πόλεμο. Κι όμως οι άνθρωποι στην πραγματικότητα είναι παντού ίδιοι. Απλώς εκφράζονται πολύ διαφορετικά, όπως έμαθε ο καθένας, ανάλογα με τον πολιτισμό του. Και ποτέ κανένας πολιτισμός δεν πολέμησε με κανέναν άλλο. Έγραψα αυτό το έργο γιατί θέλω να μάθω να σέβομαι τους αλλιώτικους ανθρώπους, αν και δεν είναι πάντα εύκολο. Προσωπικά, δεν με τρομάζει η διαφορετικότητα, αλλά η ομοιότητα πολλών ανά τον πλανήτη, να χτυπούν τον αδύναμο, τον απροστάτευτο. Κι αυτό νομίζω πως καταλύει κάθε έννοια πολιτισμού».

Έγραψαν για την παράσταση:
«Συγκλονιστικές, ισοδύναμες ερμηνείες, ατμόσφαιρα ψυχολογικού θρίλερ, φωτισμοί και αλλαγές σκηνών με τρομακτικούς ρυθμούς που φτάνουν τον μέσο θεατή στα ψυχοσωματικά όριά του. Ετούτος είναι άλλωστε κι ο σκοπός τού καλού ανεπιτήδευτου θεάτρου: να σε συγκλονίσει, να διδάξει, να τονίσει οικεία κακά, να σου προκαλέσει έλεον τε φόβον, να σε λυτρώσει εν τέλει και να γυρίσεις στο σπίτι σου ανακουφισμένος, απελευθερωμένος από περιττές φοβίες κι αναστολές που σε εμποδίζουν να ζήσεις την κάθε ημέρα, πλέρια, μοναδικά κι ανεπανάληπτα… Ψυχαγωγία και διασκέδαση ανταμώνουν σε ετούτη τη μικρή σκηνή. Υπέροχοι συντελεστές, αξιέπαινοι, αξιομνημόνευτοι». Κωνσταντίνος Μπούρας – fractalart.gr

«Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος δημιούργησε ένα πολυπολιτισμικό σύμπαν, ανθρώπινο στην βάση του, πολυεπίπεδο στη δομή του. Η παράσταση δείχνει ξεκάθαρα τον Άνθρωπο. Τις καταβολές, τα πιστεύω του, τα στερεότυπα που τον εμποδίζουν να δει λίγο μακρύτερα, τους φόβους και τις επιθυμίες του. Κι όλα αυτά με στιγμές συγκίνησης, συναίσθησης και χιούμορ». Άννα Παχή - iart.gr

«Αυτή η παράσταση, σκηνοθετημένη με απίστευτη ένταση και ξέφρενο παλμό, υμνεί στο έπακρο την ουσία του ανθρώπου που θυσιάζεται και την ίδια στιγμή κινείται από την ιδιοτέλεια του έρωτα ως τίμιου και λιτού προάγγελου γεγονότος».
Ελένη Μάλλιαρη – Open Mind
«H σκηνοθετική προσέγγιση του Αυγουστίνου Ρεμούνδου, λιτή και ουσιώδης, με τα ενδεικτικά σκηνικά και κοστούμια της Τόνιας Αβδελοπούλου, τους καλούς φωτισμούς της Γιέλενα Γκάγκιτς και την ατμοσφαιρικότητα της μουσικής του Νικόλα Καρίμαλη Razastarr, ανέδειξε τον κοινό ανθρώπινο πυρήνα του έργου με φανερές διαφορές, αλλά και κρυφές ομοιότητες. Η Έλενα Τυρέα με ευαισθησία, πηγαία ανθρωπιά και άρτια εκφορά του λόγου κατάφερε να μεταμορφώσει την πραγματικότητα σε παραμύθι. Στο πρόσωπο του Δημήτρη Γεωργαλά αποτυπώθηκε καίρια ο «Σαΐντ», ο Άραβας μετανάστης, που βλέπει συνεχώς εφιάλτες και εχθρούς και επιδιώκει μια ισόνομη θέση στην κοινωνία με λάθος τακτικές. Ο Στέλιος Καλαθάς έπλασε αδρά τον πολιτισμένο «Ξένο», που καταδιώκεται από τις δικές του προσωπικές Ερινύες… Ενδιαφέρουσα και τίμια παράσταση για δύο κόσμους παγιδευμένους στο μίσος, που βρίσκουν ξαφνικά δρόμο βαθιάς επικοινωνίας». Ντίνα Καρρά – onlytheater.gr

«Τρεις ηθοποιοί επί σκηνής. Οι: Δημήτρης Γεωργαλάς, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Έλενα Τυρέα συγκινούν με τις ερμηνείες τους, προσφέροντας απλόχερα στο κοινό ένα ρεσιτάλ ερμηνείας. Οι ρόλοι που ενσαρκώνουν δεν είναι διόλου εύκολοι. Οι ηθοποιοί όμως με γνώμονα την εμπειρία τους και το ταλέντο τους καταθέτουν στο κοινό ένα αποτέλεσμα μοναδικής καλλιτεχνικής ποιότητας. Ένα αληθινό διαμάντι, που ο θεατής θα θυμάται για καιρό καθώς το έργο με τρόπο έξυπνο και ξεχωριστό θίγει ζητήματα που απασχολούν τη σύγχρονη κοινωνία, την ιστορία του χθες και του σήμερα αλλά και τον σύγχρονο άνθρωπο που δεν μπορεί να ξεφύγει από τα καλούπια που του έχουν διδάξει». Κατερίνα Φραγκουλάκη, amarysia.gr

«Οι τρεις ηθοποιοί μπαίνουν εξαρχής στο παιχνίδι της ψυχολογικής πάλης καθώς η διελκυνστίδα των ιδεών Δύσης και Ανατολής περνά συνεχώς μπροστά από τα μάτια μας. Με την δύναμη της αλληλεπίδρασης προσθέτει ο ένας στην ερμηνεία του άλλου, μέχρι να γίνουν ένα αξεδιάλυτο τρίο που κλείνει αρμονικά την παράσταση. Το κείμενο της Χρύσας Σπηλιώτη μιλά για τη μετανάστευση αλλά είναι κάτι περισσότερο, επιλέγει άλλοτε τη σύγκρουση και άλλοτε τη συμφιλίωση, δημιουργώντας ένα ανθρώπινο τρίγωνο που άλλοτε φωτίζει και άλλοτε σκιάζει ο έρωτας». Δημήτρης Στεφανάκης, fosonline.gr

Συντελεστές

Συγγραφέας: Χρύσα Σπηλιώτη

Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος

Πρωτότυπη Μουσική: Νικόλας Καρίμαλης Razastarr

Σχεδιασμός Κοστουμιών/σκηνικών: Τόνια Αβδελοπούλου

Σχεδιασμός Video/ Αφίσας: Goran Gagic
Επιμέλεια Κίνησης: Αναστασία Γεωργαλά

Σχεδιασμός Φωτισμών/Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιέλενα Γκάγκιτς

Σύμβουλοι Αραβικής Κουλτούρας-Γλώσσας: Πέρσα Κουμούτση/ Ρόνι Μπου Σάμπα

Σύμβουλος Ιρανικής Κουλτούρας και Γλώσσας: Bettya Saleh

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Ανδριόπουλος
Διεύθυνση Παραγωγής: Χριστίνα Σιώμου

Εκτέλεση Παραγωγής: ΜΑΝΤΑΜ ΣΑΡΔΑΜ

Επικοινωνία: Καλλιτεχνική Εταιρεία CALD/ Le Canard qui Parle