Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Είδαμε και προτείνουμε

Είδαμε και προτείνουμε: «Match»

Εικόνα
  Η θεατρική ομάδα b.p.m. theater group επιστρέφει με το νέο έργο της Δανάης Λιοδάκη , «Match» , μια κωμωδία με έντονα κοινωνικά μηνύματα που εξετάζει τον έρωτα στην εποχή της τεχνολογίας και των dating apps. Το έργο έκανε πρεμιέρα στις 19 Δεκεμβρίου 2024, στον ιδιαίτερο χώρο του ΠΛΥΦΑ, και ήδη έχει τραβήξει την προσοχή για την τολμηρή του θεματολογία, την έξυπνη γραφή και τη φρέσκια ματιά πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις. Η κεντρική ηρωίδα, η Ελ, είναι μια γυναίκα που επιμένει να πιστεύει στον αληθινό έρωτα, ακόμα κι όταν όλα γύρω της μοιάζουν να τον υπονομεύουν. Στην προσπάθειά της να βρει το ταίρι της μέσω dating apps, έρχεται αντιμέτωπη με την απογοήτευση, τη μοναξιά και την ψυχρότητα του ψηφιακού κόσμου. Αρνείται όμως να τα παρατήσει. Μαζί με δύο φίλους της, αποφασίζει να δημιουργήσει τη δική της εφαρμογή γνωριμιών “ match maker ” app , η οποία θα βασίζεται σε έναν πιο ανθρώπινο και ρομαντικό τρόπο επικοινωνίας. Όμως, η πραγματικότητα είναι γεμάτη εκπλήξεις, και τα πράγματα δ...

Είδαμε και προτείνουμε: Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου

Εικόνα
  Η παράσταση Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου του Λουίτζι Πιραντέλλο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Ζαφείρη, είναι μια συγκλονιστική και δυνατή εμπειρία που καταφέρνει να συγκινήσει και να προβληματίσει. Παρουσιάζεται στο Θέατρο 2510, και φέρνει στο φως μια ιστορία γεμάτη πάθος, μυστικά, και σκοτεινές αλήθειες, τοποθετημένη στην ταραχώδη Ιταλία της δεκαετίας του 1920. Η πλοκή ξεκινά με μια νύφη από τις γρεκάνικες κοινότητες της Κάτω Ιταλίας, που βρίσκεται σε ένα νεκροταφείο. Αυτός ο αναγκαστικός γάμος δεν είναι παρά η αρχή μιας τραγωδίας. Μέσα από την ιστορία της, ξεδιπλώνονται φρικτά μυστικά που συνδέονται με εγκλήματα, πάθη, και προδοσίες.

Είδαμε και προτείνουμε: Η Ιφιγένεια των Ταύρων

Εικόνα
  Η θεατρική παράσταση "Η Ιφιγένεια των Ταύρων" του Χριστόφορου Χριστοφή, που παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, αποτελεί μια σύγχρονη, πολυεπίπεδη προσέγγιση της τραγωδίας, με έντονη φιλοσοφική και υπαρξιακή διάσταση. Το έργο συνδέει την αρχαιοελληνική κληρονομιά με τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής, μέσα από έναν διαχρονικό διάλογο ανάμεσα στους κεντρικούς χαρακτήρες και την ιστορική μνήμη. Οι ερμηνείες των ηθοποιών ξεχώρισαν για την ένταση και την αυθεντικότητα τους. Η Μαρία Παπαφωτίου ως Ιφιγένεια αποτύπωσε τον αγώνα της ηρωίδας να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητά της, ενώ ο Κωνσταντίνος Λιάρος και ο Αλμπέρτο Φάις έδωσαν μια δυναμική και συναισθηματικά φορτισμένη εκδοχή των Ορέστη και Πυλάδη. Η σκηνοθεσία και η μουσική του Χριστόφη έδωσαν στο έργο έναν ατμοσφαιρικό και ονειρικό χαρακτήρα. Με έντονες αναφορές στον Άντον Τσέχοφ και τον πόλεμο στην Ουκρανία, το έργο θίγει την παράνοια του πολέμου και την ανάγκη για αυτογνωσία. Η τοποθέτηση της δράσης στην περ...

Είδαμε και προτείνουμε: Ο Φιάκας

Εικόνα
  Ο Φιάκας του Δημοσθένη Μισιτζή Θέατρο Από Μηχανής Ανάμεσα στις κωμωδίες ηθών που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία στο παρελθόν είναι και το έργο ο Φιάκας του Δημοσθένη Μισιτζή. Γραμμένο στην Κωνσταντινούπολη το 1872, το έργο αυτό σατιρίζει τα ήθη και της συνήθειες της τότε αστικής τάξης με σκοπό να τέρψει, να διασκεδάσει, αλλά και να αφυπνίσει το κοινό, μέσα από μια κωμική πλοκή, αλλά με πνευματώδεις διαλόγους και γρήγορες ανατροπές. Θυμίζοντας έντονα τα αντίστοιχα έργα της ευρωπαϊκής θεατρογραφίας, όπως ο Υπηρέτης των Δύο Αφεντάδων του Γκολντόνι ή ακόμα και τη Βαβυλωνία του δικού μας Βυζάντιου και γραμμένο σε μια γλώσσα που βρίθει ιδιωματισμών και δανείων από τα τουρκικά ή τα γαλλικά, ο Φιάκας σατιρίζει έντονα την ξενομανία της εκκολαπτόμενης αστικής και μεσαίας τάξης η οποία θαμπώνεται από τους τίτλους και τα μεγαλεία των ξενόφερτων ευρωπαίων τιτλούχων, ενώ κατά βάθος παραμένει αμόρφωτη και υπόδουλη στη μεγαλομανία της. Η ευειδής Ευανθία η οποία έχει διαβάσει «πλείστα» αισθηματικά ...

Είδαμε και προτείνουμε: Σιωπηλές Κραυγές

Εικόνα
  Η παράσταση «Σιωπηλές Κραυγές» που παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου Πρόβα, είναι ένα βαθιά ανθρώπινο έργο που μιλάει για τη μοναξιά, την απόγνωση και την αδικία. Η θεατρική σύνθεση της Κωστούλας Μητροπούλου και του Γιώργου Νεοφύτου καταφέρνει να αγγίξει θέματα που παραμένουν διαχρονικά και επίκαιρα. Η ιστορία του ηλικιωμένου ηθοποιού, που παλεύει να αποδεχτεί ότι η καριέρα του έχει τελειώσει, και της μάνας που ζει με τον πόνο της δολοφονίας του γιου της, αγγίζει την ψυχή του θεατή. Οι χαρακτήρες είναι ευάλωτοι, γεμάτοι συναισθηματικά τραύματα και παλεύουν με την αδιαφορία του κόσμου γύρω τους. Αυτή η μοναξιά τους, σε συνδυασμό με τις χαμένες τους ελπίδες, κάνει το κοινό να ταυτίζεται μαζί τους και να νιώθει τη δική τους αγωνία. Οι ερμηνείες είναι δυνατές!! Με απλότητα και βάθος, οι ηθοποιοί μεταφέρουν τα συναισθήματα και τη σκληρή πραγματικότητα των ηρώων. Η σκηνοθεσία είναι λιτή, αλλά απόλυτα ταιριαστή με την ατμόσφαιρα του έργου, ενώ τα σκηνικά και ο φωτισμός ενι...

Είδαμε και προτείνουμε: Μέρα της Φούστας

Εικόνα
  Η Ζωή Χατζηαντωνίου παραδίδει μια από τις πιο δυνατές και εμπνευσμένες σκηνοθετικές της δουλειές με τη Μέρα της Φούστας , μια παράσταση που κόβει την ανάσα από την πρώτη στιγμή και δεν αφήνει περιθώριο αμφιβολίας για τη δύναμη του σύγχρονου θεάτρου να αναμετράται με βαθιά κοινωνικά και ηθικά διλήμματα. Με όχημα ένα δυνατό κείμενο που συνδυάζει την τραγική δομή του αρχαίου δράματος με την αιχμηρή αποστασιοποίηση του επικού θεάτρου, η ιστορία της Σόνιας, μιας καθηγήτριας λογοτεχνίας που έρχεται αντιμέτωπη με τις δυνάμεις εξουσίας και τη δική της οριακή συνείδηση, ξεδιπλώνεται με εκρηκτική ένταση. Η Θεοδώρα Τζήμου, στον ρόλο της Σόνιας, προσφέρει μια συγκλονιστική ερμηνεία, γεμάτη συναισθηματική ένταση και εσωτερικό βάθος. Με απόλυτη δεξιοτεχνία, μεταφέρει τον ωμό ρεαλισμό μιας καθηγήτριας που βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει και απαντά με μια πράξη ακραίας επαναστατικότητας. Κάθε βλέμμα, κίνηση και παύση της Τζήμου χτυπά σαν κεραυνός, προσκαλώντας το κοινό σε μια οδυνηρή, αλλά...

Είδαμε και προτείνουμε: Μικρός Ήρως

Εικόνα
  Η παιδική παράσταση "Μικρός Ήρως" από το Kids Theater είναι ένας φόρος τιμής σε ένα από τα πιο εμβληματικά αναγνώσματα της ελληνικής λαϊκής κουλτούρας, που συνδυάζει την παράδοση με σύγχρονες θεατρικές τεχνικές. Η σκηνοθεσία της Αθανασίας Καλογιάννη και η θεατρική διασκευή της Μαρίας Σούμπερτ καταφέρνουν να διατηρήσουν την αυθεντικότητα των χαρακτήρων του Στέλιου Ανεμοδουρά, ενώ ενσωματώνουν καινοτόμες σκηνικές μεθόδους που κεντρίζουν το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων. Οι πρωταγωνιστές Γιώργος Θαλάσσης, Κατερίνα και Σπίθας ζωντανεύουν στη σκηνή με ένταση και πάθος, μεταφέροντας το μήνυμα της αντίστασης στην αδικία και της πίστης στα ιδανικά.

Είδαμε και προτείνουμε: CREATA

Εικόνα
  Η performance CREATA του Φάνη Σακελλαρίου είναι ένα ιδιαίτερο έργο που εξετάζει τη δημιουργία και τη βία μέσα από μύθους και παγανιστικές τελετουργίες. Σε έναν σκοτεινό, χώρο, δύο "Άγια Τέρατα" θυσιάζουν τον εαυτό τους για να δημιουργήσουν τον άνθρωπο, αναδεικνύοντας θέματα όπως η προσπάθεια, η αποτυχία και η αντοχή της ανθρώπινης φύσης. Εντυπωσιάζει με τη δυνατή μουσική, τους ιδιαίτερους φωτισμούς και τις ερμηνείες των ηθοποιών. Είναι μια διαφορετική εμπειρία που ξεφεύγει από τις συνηθισμένες παραστάσεις, προκαλώντας έντονα συναισθήματα και σκέψεις. Ωστόσο, η χρήση του κρέατος(οπτικά, γιατί έγινε χρήση ειδικού υλικού όχι πραγματικό κρέας) και ορισμένα από τα τελετουργικά στοιχεία ίσως ξένισαν ορισμένους θεατές. Παρ' όλα αυτά, η ατμόσφαιρα που δημιούργησε η μουσική και η σκηνική παρουσία ξεχώρισαν, αφήνοντας μια δυνατή εντύπωση. Μια παράσταση που αξίζει να ανακαλυφθεί για τη διαφορετικότητά της . Tης Κορίνας Πασπαρά,11/1/2025 CREATA

Είδαμε και προτείνουμε: Περιμένοντας τον Γκοντό

Εικόνα
  Από την πρώτη στιγμή που μπαίνεις στο θέατρο, το τοπίο μιας δυστοπίας και ολοκληρωτικής καταστροφής σε καθηλώνει. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Βασίλη Παπατσαρούχα, γεμάτα σκόνη και συντρίμμια, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που σε προϊδεάζει για κάτι μαγικό και ατμοσφαιρικό. Ο θεατής αισθάνεται πως εισέρχεται σε έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στη φθορά και την αναγέννηση, σε μια κατάσταση όπου η έννοια του χρόνου διαλύεται και η ανθρώπινη ύπαρξη μοιάζει παγιδευμένη σε έναν κύκλο αναμονής και ελπίδας.  

Είδαμε και προτείνουμε: Όσο κρατάει το ταξί

Εικόνα
  Το «Όσο κρατάει το ταξί» της Λενιώς Αναστασίου είναι μια τρυφερή παράσταση που εξερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από την αλληγορία του εθισμού στο κάπνισμα. Η Μαρίνα, η βασική ηρωίδα, μοιράζεται στιγμές από τη ζωή της, φωτίζοντας τις αδυναμίες, τους έρωτες και τις φιλίες που τη διαμόρφωσαν. Η ερμηνεία της Ελένης Δελή είναι καθηλωτική, αποδίδοντας με ακρίβεια την ευαισθησία του ρόλου. Ο Δημήτρης Κυριακόπουλος, εκτός από τη σκηνική του παρουσία, συμβάλλει με την πρωτότυπη μουσική του, ενώ οι φωτισμοί της Κατερίνας-Μαρίας Σαλταούρα δημιουργούν ένα όμορφο και ατμοσφαιρικό σκηνικό. Με σκηνοθεσία που ισορροπεί ανάμεσα στο ρεαλισμό και τη συναισθηματική φόρτιση, το έργο καλεί τους θεατές σε μια βαθιά ενδοσκόπηση για τις επιλογές και τις σχέσεις του. Η παράσταση αναμφησβήτα είναι μια αξιόλογη πρόσθηκη στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο .Πρέπει οπωσδήποτε να τη δείτε και εσείς.. Της Κορίνας Πασπαρά, 9/1/2025 «Όσο κρατάει το ταξί»    

Είδαμε και προτείνουμε: Τέφρα

Εικόνα
  Το "Τέφρα" του Ανδρέα Αριστοτέλους είναι ένα θεατρικό έργο που ξεχωρίζει για τη βαθιά ψυχολογική του προσέγγιση και την έντονη συναισθηματική του φορτιση. Η Σοφία, ως αντι-ηρωίδα, αποκαλύπτει τις σκοτεινές πτυχές της ψυχής της, φέρνοντας το κοινό αντιμέτωπο με ερωτήματα για την ανθρώπινη αντοχή. Η σκηνοθεσία του Ιωάννη Κλειδέρη υπογραμμίζει την ψυχολογική ένταση του έργου, δημιουργώντας μια κλειστοφοβική αλλά συνάμα και καθηλωτική ατμόσφαιρα. Ο συνδυασμός φωτισμού, μουσικής και μινιμαλιστικής σκηνικής σύνθεσης ενισχύει την εσωτερική πάλη των χαρακτήρων, κάνοντας κάθε σκηνή να αποπνέει ένταση. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι καθηλωτικές, με την Ανδρονίκη Πολύζου να δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία, ισορροπώντας ανάμεσα στη δύναμη και την ευθραυστότητα της Σοφίας.

Είδαμε και προτείνουμε: «Βρέχει στη Βαρκελώνη»

Εικόνα
  Το θεατρικό έργο «Βρέχει στη Βαρκελώνη» του Πάου Μιρό ανεβαίνει στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Η ιστορία λαμβάνει χώρα στη συνοικία Ραβάλ της Βαρκελώνης, όπου η Λάλι, μια σεξεργάτρια, συγκατοικεί με τον άνεργο προαγωγό της, ονόματι Κάρλος. Στην καθημερινότητα της εισέρχεται ο Νταβίντ, ένας ιδιοκτήτη βιβλιοπωλείου που την φέρνει σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου. Χάρις σε αυτή τη σχέση ,η Λάλι αρχίζει να οραματίζεται μια νέα ζωή, ωστόσο η παλιά της ζωή έρχεται σε αντίφαση με την νέα της πραγματικότητα. Η Δήμητρα Ματσούκα, ως Λάλι, αποδίδει με ένταση και συναίσθημα την πολυπλοκότητα του ρόλου, ενώ ο Κώστας Καζανάς ενσαρκώνει πειστικά τον Νταβίντ. Ο Ανδρέας Κοντόπουλος καταφέρνει να αποδώσει την σκοτεινή πλευρά του Κάρλος με λεπτομέρεια .Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου αναδεικνύει την ποιητική γραφή και τις ανθρώπινες αντιφάσεις του έργου, ισορροπώντας μεταξύ συγκίνησης και έντασης. Με δυνατές ερμηνείες και προσεγμένη σκηνοθεσία, η παρ...

Είδαμε και προτείνουμε: Το Σχολείο των Γυναικών

Εικόνα
  Η νέα παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, Το Σχολείο των Γυναικών του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Μυλωνά, μας ταξιδεύει στον 17ο αιώνα με φρεσκάδα και ανατρεπτική ματιά. Η διαχρονική κωμωδία παρεξηγήσεων φωτίζει με χιούμορ και οξύτητα τις έμφυλες σχέσεις, τα στερεότυπα και την πατριαρχική δομή της κοινωνίας, παραμένοντας εξαιρετικά επίκαιρη τέσσερις αιώνες μετά. Η έμμετρη μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη αποδίδει με ζωντάνια το ύφος και τον ρυθμό του έργου, δίνοντας τον απαραίτητο χώρο στους ηθοποιούς να λάμψουν.

Είδαμε και προτείνουμε: Μετά το Πάρτυ

Εικόνα
  Η παράσταση Μετά το Πάρτυ , γραμμένη από τη Μαρία Ζαβάκου και σκηνοθετημένη από τη Γιολάντα Μαρκοπούλου, είναι μια συγκλονιστική θεατρική εμπειρία που καταφέρνει να αποτυπώσει με ακρίβεια τον παλμό της γενιάς των εφήβων στη σημερινή ψηφιακή εποχή. Από την πρώτη σκηνή μέχρι την τελευταία, το έργο κρατά τον έφηβο και τον ενήλικα θεατή καθηλωμένο, καθώς εξερευνά τις σκοτεινές πτυχές του διαδικτυακού κόσμου και τον αντίκτυπό τους στη νεολαία.

Είδαμε και προτείνουμε: "Αττίκ: Μια Ζωή Χειροκροτήματα"

Εικόνα
  Η μουσικοθεατρική παράσταση " Αττίκ: Μια Ζωή Χειροκροτήματα " , που επιστρέφει για 15η χρονιά, είναι μια τρυφερή και νοσταλγική αναδρομή στη ζωή και το έργο του Αττίκ, του μεγάλου Έλληνα συνθέτη και τραγουδιστή. Στο φιλόξενο χώρο του θεάτρου Μικρός Κεραμεικός, η ιστορία ξετυλίγεται σαν ένα παλιό άλμπουμ γεμάτο μνήμες, συνδυάζοντας τη μαγεία της μουσικής και του θεάτρου σε μια εμπειρία που αγγίζει την ψυχή.

Είδαμε και προτείνουμε: Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας

Εικόνα
  Η παράσταση Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας του Αλέξη Σολομού, σε σκηνοθεσία της Έλενας Μαυρίδου, είναι ένα απολαυστικό, σαρκαστικό ταξίδι στις ψευδαισθήσεις και τα αδιέξοδα της μεγαλοαστικής τάξης. Στο επίκεντρο της υπόθεσης βρίσκονται οι Ασπροκόρακες, μια οικογένεια με ένδοξο παρελθόν, που προσπαθεί να διατηρήσει τη φήμη της μέσω του «επιστημονικού επιτεύγματος» του προγόνου τους, της ανακάλυψης της πεντάποδης μύγας. Όταν ο Νικηφόρος, ο γιος της οικογένειας, αρνείται να συνεχίσει τις έρευνες, προτιμώντας να ζήσει τον έρωτά του με τη Ρόζα, μια γυναίκα που εργάζεται σε καμπαρέ, ξεσπά μια σπαρταριστή σύγκρουση ανάμεσα στο καθήκον και την ελευθερία, τη συντήρηση και την αγάπη.

Είδαμε και προτείνουμε: Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς

Εικόνα
  Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς Θέατρο Φούρνος Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν θα πάψει ποτέ να αποκαλύπτεται σε όλη του τη φρίκη. Πίσω από τα κατορθώματα των όπλων, τις θηριωδίες στο πεδίο της μάχης και τα τερατώδη εγκλήματα που διαπράττονται κατά αμάχων, κρύβεται μιαν άλλη πραγματικότητα. Αυτή των χιλιάδων Ρωσίδων εθελοντριών στον Κόκκινο Στρατό την περίοδο 1939-45 που στάλθηκαν στο μέτωπο για να πολεμήσουν τον εχθρό των Ναζί. Αυτές οι θαρραλέες γυναίκες ήταν πεπεισμένες για την αναγκαιότητα της δράσης τους και έτοιμες να κάνουν οποιεσδήποτε θυσίες για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους... Η Ευρώπη του 19ου αιώνα αρνήθηκε ως επί το πλείστον την παρουσία των γυναικών στον στρατό, θεωρώντας ότι η οπλοφορία είναι ασυμβίβαστη με θηλυκότητα, αλλά απολύτως συμβατή με τους άνδρες που κατέχουν πολιτική εξουσία. Τον 20ο αιώνα, η ένταξη γυναικών στο στρατό αφορούσε αρχικά μόνο τη φροντίδα και υλικοτεχνική υποστήριξη. Οι δύο παγκόσμιες συγκρούσεις και οι πό...

Είδαμε και προτείνουμε: Ο Μικρός Πρίγκιπας από την ομάδα Redicolo

Εικόνα
  Η παράσταση Ο Μικρός Πρίγκιπας από την ομάδα Redicolo είναι ένα αληθινό όνειρο που ζωντανεύει στη σκηνή. Με μεγάλες κούκλες, φιγούρες και μαριονέτες, μας καλεί να ξαναβρούμε το παιδί μέσα μας, αυτό που ονειρεύεται και ξέρει τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή. Οι κούκλες, σε ανθρώπινο μέγεθος, μοιάζουν να ζουν και να αναπνέουν πάνω στη σκηνή, μεταφέροντας την τρυφερότητα και την ποίηση του παραμυθιού. Η μουσική του Μανώλη Καλπενίδη, γραμμένη για συμφωνική ορχήστρα και πιάνο, γεμίζει την αίθουσα με μελωδίες που αγγίζουν την καρδιά. Κάθε νότα συνοδεύει το ταξίδι του Μικρού Πρίγκιπα, κάνοντάς μας να νιώσουμε πως πετάμε μαζί του ανάμεσα στα αστέρια.

Είδαμε και προτείνουμε: Ο Μικρός Πρίγκιπας στο Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς

Εικόνα
  Η παιδική παράσταση Ο Μικρός Πρίγκιπας στο Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς αποτελεί ένα πραγματικό ταξίδι στον κόσμο της ψυχής, όπου οι λέξεις γίνονται συναίσθημα και η ιστορία μετατρέπεται σε ζωντανό παραμύθι. Με την αφήγηση του Γιώργου Ευγενικού, τη μουσική της Μάρας Καίσαρη και τα εμβληματικά σκηνικά του Αλέκου Φασιανού, η παράσταση συνδυάζει τέχνη και ευαισθησία με έναν μαγικό τρόπο. Ο μικρός πρίγκιπας, αυτό το αιώνιο σύμβολο της αθωότητας και της αναζήτησης του νοήματος της ζωής, ζωντανεύει με τρόπο που συγκινεί και τους μικρούς και τους μεγάλους θεατές. Οι λιτές αλλά ουσιαστικές σκηνοθετικές επιλογές και οι εμβληματικές εικόνες από τα σκηνικά αντικείμενα του Φασιανού μεταφέρουν μια αίσθηση απλότητας που παραπέμπει στην ίδια την ουσία του έργου: να δούμε με την καρδιά και όχι με τα μάτια.

Είδαμε και προτείνουμε: CALLIOPE "OTI ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΤΟ ΧΕΙ ΠΕΙ Η ΤΖΕΝΗ"

Εικόνα
    CALLIOPE  's live performance is a profound sonic experience that defies traditional categorization, merging classical roots with experimental soundscapes. Her background in opera and classical music becomes the foundation for a rich and transformative journey through synths, effect pedals, chaotic loops, and layers of textures. In this particular performance,    CALLIOPE   skillfully weaved field recordings, synth explorations, and evocative samples, even incorporating the timeless voice of Jenny Vanou. The result was an auditory tapestry that felt deeply personal yet universally resonant, drawing the audience into an immersive narrative. The performance wasn’t just an experimental musical act but a visceral art piece, challenging the audience to rethink the boundaries of sound, nostalgia, and innovation. Her experimental approach is a testament to the boundless potential of sound to connect, provoke, and inspire. This live set confirmed...