Open Mind

Παρακολουθήσαμε την παράσταση "Μπάρτλεμπυ ο γραφιάς" του Χέρμαν Μέλβιλ, σε σκηνοθεσία της ακάματης Σοφίας Φιλιππίδου, στο "Μαγαζάκι της Τ3χνης". Ήταν μια από τις πιο ξεχωριστές θεατρικές εμπειρίες που έχουμε ζήσει. Η Φιλιππίδου, με την πλούσια εμπειρία της και το ταλέντο της στην πειραματική θεατρική τέχνη, κατάφερε να δώσει νέα πνοή στην αριστουργηματική νουβέλα του Μέλβιλ. Η διασκευή και η δραματουργική επεξεργασία της ήταν εξαιρετική, καταφέρνοντας να κρατήσει το κοινό καθηλωμένο από την αρχή μέχρι το τέλος. Η μετάφραση του Μένη Κουμανταρέα ήταν επίσης άριστη, προσφέροντας τη δυνατότητα στο ελληνικό κοινό να απολαύσει το έργο σε όλη του την έκταση.

  Στην παράσταση "Toxicity" η θεατρική ομάδα Ran για 70' μας μεταφέρει στον κόσμο ενός κελιού, όπου ο εγκλεισμός και η στέρηση της πραγματικότητας δημιουργούν ένα περιβάλλον που λειτουργεί παραμορφωτικά στην ανθρώπινη ψυχή. Τα σκοτεινά συναισθήματα, οι σκέψεις και τα ένστικτα αναδύονται σαν δαίμονες, αναδεικνύοντας την ανθρώπινη φύση σε οριακές συνθήκες. Οι ερμηνείες ήταν συγκλονιστικές, με τους ηθοποιούς να μεταφέρουν με εξαιρετικό τρόπο το βάρος της απόγνωσης και του πάθους τους. Η σκηνοθεσία δημιούργησε ένα ατμοσφαιρικό περιβάλλον που ενίσχυσε την ένταση και τον πόνο των χαρακτήρων.

  Παρακολουθήσαμε την παράσταση «Πολύ Κοντά» σε ένα έξυπνο επίκαιρο κείμενο και σκηνοθεσία της Αγγελικής Σπανού από την θεατρική ομάδα Σχεδόν και ενθουσιαστήκαμε! Η ζωή μιας ταλαιπωρημένης, νέας γυναίκας διασταυρώνεται τυχαία με εκείνη ενός πλούσιου, πολύ μεγαλύτερου άντρα. Καθώς αναπτύσσονται πρωτόγνωρα συναισθήματα, η ζωή τους αρχίζει να μοιάζει με ταινία, μπλέκοντας την πραγματικότητα με το όνειρο. Η παράσταση διερευνά αν η εξωτερική πραγματικότητα επηρεάζει την εσωτερική ζωή των ανθρώπων, και πώς μια μίζερη καθημερινότητα μπορεί να εμποδίσει τη φαντασία, τον αισθησιασμό και την ονειροπόληση. Τα χρήματα μπορεί να μη φέρνουν την ευτυχία, αλλά σίγουρα σου επιτρέπουν να μάθεις πώς είναι…

  Είχαμε την τύχη να είμαστε καλεσμένοι στην ξενάγηση της Έκθεσης Σύγχρονης τέχνης της Polygreen Culture & Art initiative (PCAI) σε συνεργασία με τον Βοτανικό Κήπο Ι.& Α.Ν.Διομηδους, όπου θα κάνει τα εγκαίνια της σήμερα 20/6/ 17:00-20:00 και θα ολοκληρωθεί στις 20/9/2024! Η Ιαπωνική φράση SHINRIN-YOKU FOREST BATHING αποδίδεται στα ελληνικά ως "κολυμπώντας στο δάσος" ένας ενδεικτικός αλλά όχι ευρέως διαδεδομένος όρος που επινοήθηκε το 1982 από τον Tomohide Akiyama, τότε υπουργό Γεωργίας, Δασών και Αλιείας της Ιαπωνίας.

Οι Polkar γιόρτασαν τα πρώτα τους 10 χρόνια με ένα εκρηκτικό party στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι. Η βραδιά ήταν γεμάτη ενέργεια, μουσική και τρελό κέφι, κάνοντας το κοινό να χορεύει και να τραγουδάει ασταμάτητα. Αξέχαστες Στιγμές της Βραδιάς

  Μικρές ιστορίες φόνων του Παναγιώτη Μπρατάκου Θέατρο 2510 Ένας καθηλωτικός λόγος σε μια παράσταση- γροθιά! Η υπόθεση αναφέρεται σε μια σειρά αυτόνομων ιστοριών, όπως αυτές που ακούμε στα καθημερινά δελτία ειδήσεων, που όλες τους καταλήγουν σε φόνο. Η παρουσίασή τους μοιάζει με δημοσιογραφική εκπομπή υψηλής τηλεθέασης, όπου όλες οι πτυχές αναλύονται για να κατανοήσει το θεατής τα τεκταινόμενα και να φωτισθούν οι διάφορες οπτικές του εγκλήματος. Πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς όταν η ακούσια σκηνοθεσία γίνεται από μια πρώην γνωστή δημοσιογράφος, κλεισμένη στη φυλακή για φόνο?

  Παρακολουθήσαμε την παράσταση «Πόκερ» από την θεατρική ομάδα "Υποκριτές"σε ένα δυνατό κείμενο του Αποστόλη Χριστοδούλου που μας ενθουσίασε. Ένα έργο που αντικατοπτρίζει την καθημερινή μας πραγματικότητα και μας αναγκάζει να κοιτάξουμε μέσα μας.

Στον κατάμεστο χώρο του City Garden στο Γαλάξτσι παρακολουθήσαμε έναν διαχρονικό, σεμνό και καταξιωμένο καλλιτέχνη, τον Νίκο Πορτοκάλογλου, σε μια πορεία ζωής μέσα από τη μουσική και τους στίχους του. Απολαύσαμε ένα ποτ πουρί όλων των δημιουργιών του και μυηθήκαμε στις πηγές έμπνευσης των τραγουδιών του. Άμεσος και προσηνής, ο Νίκος Πορτοκάλογλου μας ταξίδεψε σε μια μουσική πορεία σαράντα χρόνων από τους θρυλικούς Φατμέ μέχρι τις δικές του δημιουργίες για τον ελληνικό κινηματογράφο και τους προσωπικούς του δίσκους. Μαζί του η Βίκυ Καρατζόγλου και ο Βύρων Τσουράπης, καθώς και το συγκρότημα Ευγενείς Αλήτες που πλαισίωσαν την όλοι εκδήλωση. Ο κόσμος ενθουσιάστηκε, συγκινήθηκε, τραγούδησε και απόλαυσε μιαν εξαιρετική βραδιά. Μακάρι να έχουμε και άλλες τέτοιες συγκινήσεις! Μαρία Κουμαριανού ΝΙΚΟΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ Μαζί του Βίκυ Καρατζόγλου, Βύρων Τσουράπης & Ευγενείς Αλήτες ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2024 CT   GARDEN   FESTIVAL Αύλειος χώρος Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων Γαλατσίου  Ο  Νίκος Πορτοκάλο

  Χθές βράδυ είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε την πολυαναμενόμενη παράσταση «Υπνοβάτες» από την ομάδα «Εν Δυνάμει» στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Αυτή η θεατρική εμπειρία, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου και καλλιτεχνική διεύθυνση Ελένης Δημοπούλου, μας ταξίδεψε μέσα από ερωτήματα που ακροβατούν ανάμεσα στον ύπνο και τον θάνατο, το όνειρο και την πραγματικότητα. Οι «Υπνοβάτες» διερευνούν με μοναδικό τρόπο την αέναη ανθρώπινη αναζήτηση για νόημα και κατανόηση των βαθύτερων φόβων και επιθυμιών μας. Η παράσταση, με την ποιητική της ατμόσφαιρα και την βαθιά συγκινητική της αφήγηση, μας καλεί να αντιμετωπίσουμε τις υπαρξιακές μας αγωνίες και να αγκαλιάσουμε την αβεβαιότητα της ζωής. Η ομάδα «Εν Δυνάμει», με την πολυετή της εμπειρία και την αφοσίωση στην καλλιτεχνική έρευνα και την κοινωνική ένταξη, αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ικανότητά της να μετατρέπει το προσωπικό σε συλλογικό, και να προσφέρει παραστάσεις που προκαλούν σκέψη και συναίσθημα. Μια παράσταση που δεν

  Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την εξαιρετική παράσταση «Από Μέσα Πεθαμένος»,με την θεατρική ομάδα Flowers for your grave σε μια θεατρική παραγωγή που ρίχνει φως στην ιστορία των φυματικών της Αθήνας του Μεσοπολέμου, αναδεικνύοντας ξεχασμένες ιστορίες και μαρτυρίες από μια δύσκολη εποχή. Βασισμένο σε ιστορικά στοιχεία, μαρτυρίες και δημοσιεύματα της εποχής, το έργο συνθέτει μια παράσταση με στοιχεία από το θέατρο ντοκουμέντο. Αναβιώνει τις ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν με τη φυματίωση, μια ασθένεια που ο Ιπποκράτης ονόμασε «φθίση» λόγω της καταστροφής που προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό. Το έργο θέτει ερωτήματα για το στίγμα της ασθένειας και τον θάνατο, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν μας. Παράλληλα, εξετάζει πως οι ασθενείς βρήκαν ελπίδα και αγάπη ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, δείχνοντας ότι ο πόθος μπορεί να υπερνικήσει ακόμα και την πιο τρομερή επιδημία.

"Respublika: Βιώνοντας την Ουτοπία της Ελευθερίας και της Χαράς" Η παράσταση "Respublica" του Łukasz Twarkowski, που παρουσιάζεται στο Terra Vibe Park στη Μαλακάσα, αποτελεί μια πρωτοποριακή σύνθεση τεχνολογίας, μουσικής και κοινωνικού πειράματος. Με την rave μουσική στο επίκεντρο και την ενεργή συμμετοχή του κοινού, η "Respublica" ανατρέπει τα δεδομένα των θεατρικών παραστάσεων και δημιουργεί μια μοναδική εμπειρία. Αναδημιουργώντας μια Πολιτεία Η "Respublica" αντλεί έμπνευση από την ιστορική Δημοκρατία της Paulava και στοχεύει να επαναπροσδιορίσει την ιδέα της κοινότητας. Μέσα από τη χρήση αρχειακού υλικού και επιτόπιων καταγραφών, προσπαθεί να αναπαραστήσει μια ουτοπική πολιτεία, όπου η αυτοδιάθεση και η συνεργασία αποτελούν βασικά στοιχεία. Εξερευνά τις σχέσεις εξουσίας και εργασίας, προσκαλώντας τους θεατές να συμμετέχουν ενεργά σε αυτήν τη νέα μορφή κοινωνικής δομής. Η εγκατάσταση  συνδυάζει την τέχνη με τη διαδραστικότητα, δημιουργώ

  Χθες βράδυ είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε «Ο Μαύρος Μοναχός» του Αντόν Τσέχωφ, σε θεατρική διασκευή του Κωνσταντίνου Μπαλαμπανίδη. Η παράσταση, υπό τη σκηνοθεσία του Χρήστου Πανούτσου, μας μετέφερε σε ένα μαγικό κόσμο γεμάτο μυστήριο και φιλοσοφικά ερωτήματα. Ο Μαύρος Μοναχός, αυτό το αμφίσημο πνεύμα, μας άφησε προβληματισμένους και γεμάτους σκέψεις για την ανθρώπινη φύση και τις αυταπάτες μας. Η ερμηνεία των Κωνσταντίνου Μπαλαμπανίδη και Χρήστου Πανούτσου ήταν καθηλωτική, γεμίζοντας τη σκηνή με ένταση και συναίσθημα. Μια παράσταση που σίγουρα αξίζει να δείτε! #θέατρο #μαύροςμοναχός #αντόντσεχωφ #κουλτούρα #θεατρικήεμπειρία

  Είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Με λένε Γιώργο REVISED», από την θεατρική ομάδα 504 σε ένα κείμενο του συγγραφέα Δημήτρη Οικονόμου, αποτυπώνοντας την ομορφιά της διαφορετικότητας, της αποδοχής του εαυτού μας και την ομορφιά της ζωής! Η γέννησή μας είναι ένα τυχαίο γεγονός, όπως και ο τόπος γέννησης, το φύλο και πολλά άλλα χαρακτηριστικά που συχνά γίνονται βραχνάς στη ζωή μας. Είναι μια αφορμή να κοιτάξουμε τους ανθρώπους δίπλα μας και να αναρωτηθούμε για τις ιστορίες τους. Το έργο μιλάει για τη συμπερίληψη, την πραγματική επικοινωνία και τη βόλτα της ζωής.

"Prometheus Bound: The Opera," presented by THEATRE OF THE NO, is an enchanting and thought-provoking adaptation of Aeschylus's ancient tragedy. With music and libretto by Panagiotis Karousos, this opera takes the timeless myth of Prometheus and infuses it with romanticism and lyrical exuberance, creating an immersive experience that transports the audience into a magical and mysterious world. The opera remains profoundly relevant today, addressing the eternal dilemma of rebellion against tyrannical power and the consequences of passive attitudes. Prometheus, the first known individual to rebel against the authorities for the sake of the people, symbolizes independence and enlightenment. His defiance against Zeus, who sought to exterminate the human race, resonates across historical eras, reminding us of the enduring struggle for freedom and justice. The performance of "Prometheus Bound" was nothing short of mesmerizing. The direction effectively balanced the

  Είχαμε τη συγκλονιστική εμπειρία να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Η Νύχτα των Δολοφόνων», του συγγραφέα Χοσέ Τριανα από την θεατρική ομάδα Overwhelmed! Ένα έργο που μας ταξιδεύει βαθιά στα σκοτάδια της παιδικής ψυχής και των οικογενειακών τραυμάτων.

  Είχαμε τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Παραλήρημα για Δυο»,του Ευγένιου Ιονέσκο από την θεατρική ομάδα Fasina! Το έργο εξερευνά τις δυναμικές ενός απομονωμένου ζευγαριού εν μέσω μιας πολεμικής κρίσης. Ένα άγνωστο ζευγάρι ζει απομονωμένο στο εσωτερικό ενός διαμερίσματος, ενώ έξω η ατμόσφαιρα είναι φορτισμένη λόγω ενός πολέμου-«παιχνιδιού» που έχει αναστατώσει την περιοχή. Οι δυο τους καβγαδίζουν συνεχώς για μικροπράγματα, μαχόμενοι για το ποιος έχει δίκιο χρησιμοποιώντας ανόητα επιχειρήματα. Ο πόλεμος αποτελεί μια άνετη δικαιολογία για να παραμείνουν σε αδράνεια και παραίτηση από τη ζωή. Όμως, όταν η ειρήνη έρχεται απροσδόκητα, τους προκαλεί πανικό. Τι θα κάνουν τώρα που η δικαιολογία του πολέμου λείπει; Ευτυχώς, ο πανικός διαρκεί λίγο, καθώς υπάρχουν αμέτρητοι άλλοι λόγοι να παραμείνουν κλεισμένοι στο καβούκι τους, σαν τα ζώα που αρχικά διαφωνούν. Και όπως τα πράγματα φτάνουν στο τέλος, ξεκινούν ξανά...

  Off Off Athens 2024 Είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Πολύ Κακό για το Τίποτα» του Γουίλλιαμ Σαίξπηρ, ένα από τα πρώιμα έργα του που γράφτηκε το 1598. Αυτή η παράσταση ακροβατεί εξαίσια ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα, καταφέρνοντας να μας συγκινήσει και να μας προβληματίσει.

Στούντιο Μαυρομιχάλη/ Σκηνοθεσία Νίκος Μαρνάς – Γιώργος Γκιόκας Μετά τα δυο συγκλονιστικά έργα Lebensraum και Mengele, παρακολούθησα το τρίτο γι’αυτήν τη χρονιά έργο του Θανάση Τριαρίδη με τίτλο « Να ξέρετε πως αυτό που ακούτε είναι σφύριγμα τρένου» το οποίο πραγματεύεται με έμμεσο αλλά δεικτικό τρόπο την φαλκίδευση των γεγονότων από την εξουσία και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης μέσα από μια εντέχνως ενορχηστρωμένη προπαγάνδα με σκοπό να συγκαλυφθούν εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί από τον κρατικό μηχανισμό. Το έργο αρχίζει in media res προτού ακόμα οι θεατές καθίσουν στις θέσεις του. Ένας «καθαριστής» (cleanser στα αγγλικά) σβήνει από τα έπιπλα μια δημόσιας υπηρεσίας τα ίχνη μιας αυτοκτονίας, έτσι ώστε οι υπάλληλοι και οι εξυπηρετούμενοι πολίτες να βρουν το χώρο καθαρό την άλλη μέρα. Ο «καθαριστής» το σκάει από το φωταγωγό όταν και ο τελευταίος θεατής –υπάλληλος/ πολίτης καθίσει στη θέση του. Η παράσταση ξεκινά: ένας νεοπροσληφθείς και υπερπροσοντούχος υπάλληλος καταφθάνει στο γ

 Θέατρο Θησείον. Σκηνοθεσία Ρηνιώ Κυριαζή Είδα μιαν απρόσμενα καλοστημένη και ενδιαφέρουσα παράσταση, τόσο διαφορετική από τις μεγάλες εμπορικές σκηνές! Πρόκειται για το έργο «Στη σκιά του Λούσια» που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Χουλιαρά. Η υπόθεση διαδραματίζεται στα Γιάννενα και στις πέριξ περιοχές, περιγράφοντας την Ελλάδα από τον Εμφύλιο έως τη Δικτατορία μέσα από τα μάτια ενός καθυστερημένου παιδιού το οποίο παρακολουθούμε να μεγαλώνει και να θέτει ερωτήματα για την κοινωνία και τους ανθρώπους με τους οποίους ζει.  Αν και η σκηνοθέτιδα ενσαρκώνει εξαιρετικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Λούσια, στην ουσία ο θεατής καλείται να αναπαράξει τα γεγονότα, να φανταστεί τα πρόσωπα, να συμπληρώσει ό,τι δεν βλέπει τόσο μέσα από τις φιγούρες του θεάτρου σκιών που  συμβαδίζουν με την αφήγηση όσο και από τη «φωνή» που μιλά στο κεφάλι του Λούσια και είναι η φωνή του αφηγητή και παίχτη του θεάτρου σκιών Άθου Δανέλλη. Το σκηνικό λιτό. Ένας μπερντές, ένα δυο έπιπλα και ένα σκούρο ποτάμι –

Το Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών "Τα 12 Κουπέ" αποτελεί πλέον θεσμό της πόλης, προσφέροντας για 12η χρονιά ένα μοναδικό πολιτιστικό γεγονός αφιερωμένο στη σύγχρονη νεανική έκφραση και δημιουργία. Το φεστιβάλ αυτό, το οποίο πραγματοποιείται στην Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ, δίνει τη δυνατότητα σε νέους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τις δημιουργίες τους σε ένα καινοτόμο και πολυμορφικό περιβάλλον. Το Φεστιβάλ "Τα 12 Κουπέ" έχει αποδειχθεί εξαιρετικά επικοδομητικό για την παρουσίαση των νέων καλλιτεχνών. Προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία για τους νέους δημιουργούς να εκθέσουν τη δουλειά τους σε ένα ευρύτερο κοινό και να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους σε ένα πραγματικό σκηνικό περιβάλλον. Η δωρεάν είσοδος και η εύκολη πρόσβαση στο κοινό ενισχύουν τη διάδοση της τέχνης και την καλλιτεχνική εκπαίδευση. Η φετινή διοργάνωση, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Τατιάνας Λύγαρη, εστιάζει σε επίκαιρα και κοινωνικά θέματα όπως η αναζήτηση της ατομικής ταυτότητας, η θέση τη