Είδαμε και προτείνουμε: Ύβρις Μια Παράσταση του Νίκου Τουλιάτου για ένα Ρυθμοποιητικό Θέατρο με την ομάδα Ηχοποιοί

 


Η «Ύβρις» δεν είναι μια απλή παράσταση. Είναι μια τελετουργία, ένα ωμό ξύπνημα, μια κάθοδος σε έναν Άδη που πάλλεται από ήχο, φως, ανάσα και κραυγή. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά καταλαβαίνεις πως δεν βρίσκεσαι μπροστά σε μια αναπαράσταση τραγωδίας, αλλά μέσα σε έναν ζωντανό, αρχέγονο παλμό· έναν κύκλο που σπάει και ξαναφτιάχνεται, όπως οι ανθρώπινες αδυναμίες μας.

Οι Ηχοποιοί, υπό την καθοδήγηση του Νίκου Τουλιάτου, χτίζουν έναν ολόκληρο κόσμο με τα σώματα, τις αναπνοές και τα κρουστά τους. Το τσέλο, το φλάουτου και οι φυσικοί, σχεδόν γήινοι ήχοι του Άδη δημιουργούν μια υποβλητική ηχητική γλώσσα που δεν συνοδεύει απλώς τη δράση· την οδηγεί. Η μουσική, η φωνή και η κίνηση γίνονται ένα ενιαίο σώμα, μια άγρια συμφωνία που σε ταρακουνά χωρίς να σε ρωτήσει.

Οι ερμηνείες είναι εκρηκτικές. Η Κασσάνδρα, μια κραυγή που διαπέρασε την αίθουσα σαν ξίφος, ήταν από τις πιο δυνατές στιγμές της παράστασης, ένα ξέσπασμα που συμπύκνωνε όλο τον πόνο, την οργή και την παραμόρφωση της ύβρης. Ο Κρέων δε, ήταν στιβαρός, επιβλητικός, με μια ερμηνεία που έφερνε στο παρόν το αδιέξοδο κάθε εξουσίας που καταρρέει κάτω από το βάρος της.

Η παράσταση καταφέρνει να γίνει καθρέφτης μας. Να μας δείξει πως η ύβρις δεν είναι μόνο των τραγικών ηρώων, αλλά και δική μας, στα πάθη μας, στις εμμονές μας, στις μικρές καθημερινές αδικίες που προσπερνάμε. Η δίκη στον Άδη δεν τιμωρεί μόνο αλλά αποκαλύπτει. Και αυτή η αποκάλυψη, με τον τρόπο που την παρουσιάζει η ομάδα, είναι συγκλονιστική.

Η «Ύβρις» είναι θέατρο που το υπομένεις, το αναπνέεις, το κουβαλάς μαζί σου.

Εξαιρετικό ως σύνολο, άρτιο καλλιτεχνικά, και βαθιά ανατρεπτικό. Μια εμπειρία που επιβεβαιώνει πως όταν ο ρυθμός συναντά την τραγωδία, γεννιέται κάτι που μας αφορά όλους.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: «Οδύσσεια» από τον Μικρό Βορρά Μια παράσταση–ταξίδι

Ακούσαμε και προτείνουμε: «Όταν η φωνή παίρνει τον χώρο: Η Νικολέττα Φιλιππάκη σε μια βραδιά χωρίς άμυνες»

Είδαμε και προτείνουμε: «Δεσμώτης» της Νατάσας Σίδερη

Μαρία Φεγγάρη: "Το βιβλίο γράφτηκε από μια προσωπική μου ανάγκη να ακολουθήσω ένα μονοπάτι εσωτερικής ενδοσκόπησης".