Χλόη Αντωνοπούλου Μουζακίτη: " Για εμένα όμως η υπέρτατη αρετή που οφείλουμε να κατακτήσουμε σε αυτή τη ζωή είναι αύτη του ενήλικα που θέλει να βουτήξει το δάχτυλό του σε κάθετι νέο και να το γευτεί".
Τι σας ενέπνευσε να γράψετε την ποιητική συλλογή "Αστρικοί ταξιδιώτες";
Ο έρωτας και η μούσα μου.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τον τίτλο της συλλογής; Τι συμβολίζουν οι "Αστρικοί ταξιδιώτες" για εσάς;Οι αστρικοί ταξιδιώτες είναι συνομώτες και εραστές. Δεν ανήκουν στην γη. Η γη είναι μικρή για εκείνους. Ανήκουν στο σύμπαν ολόκληρο. Είναι παιδιά του έρωτα, της μουσικής, της θάλασσας, του ήλιου, των αστεριών, της μέθης της ζωής.
Τα ποιήματα μου αφορούν όλα τον έρωτα. Το εσωτερικό και το σωματικό ταξίδι του. Το ξύπνημα της άνοιξης των εραστών.
Η απόσταση. Πολλές φορές αυτή είναι αναπόφευκτη ακόμα κι αν δεν είναι επιθυμιτή από τους εραστές. Και τα δυο αυτά ποιήματα με διαφορετικό τρόπο το καθένα, αναφέρονται σε αυτήν. Η απόσταση πολλές φορές είναι ενδιαφέρουσα και χρήσιμη. Μεγαλώνει την επιθυμία και δίνει χωροχρόνο στους εραστές να εξερευνήσουν τον ευατό τους ατομικά για να μπορέσουν να συμμετάσχουν στο μαζί ως αναγεννημένα όντα.
Είναι ένας τρόπος για να σπάσω το πεπερασμένο
την αθρώπινης φύσης μας. Ο έρωτας για εμένα μοιάζει με το σύμπαν, γνωρίζουμε
ναι μεν ότι το δικό μας σύμπαν είναι πεπερασμένο μα έχουμε άγνοια στο τι
συμβαίνει πέρα από αυτό. Εμένα με ενδιαφέρει το πέρα απο αυτό.
''Το σώμα'', για εμένα είναι μοιάζει με μια
διττη ωδή στη δύναμη του ανεκπλήρωτου, στο πόνο και την ηδονή που αυτό φέρνει
ταυτόχρονα. Από την άλλη υπάρχει ο πόνος και η ηδονή της πραγμάτωσης, με
απόλυτη συνειδητότητα που τελικά μοίαζει να είναι αναπόκευκτη για τους εραστές.
Κάποιες φορές οι λέξεις και οι χαρακτηρισμοί
μας εγκλωβίζουν μέσα τους. Θα ήθελα να το αποφύγω αυτό το κλουβί. Διαβάζω
αρκετά και διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Καθετί με οδηγεί στο να με γνωρίσω
καλύτερα. Η αρχή είναι πάντοτε ο ευατός μας. Αν αγαπάω κάποιον βαθιά όμως,
αυτός είναι ο Οδυσσέας Ελύτης.
Όλες οι εικόνες και οι λέξεις συνδέονται
μεταξύ.
Η ίδεα είναι πάντοτε ο έρωτας και το
συναίσθημα και το τι αποτύπωμα αφήνουν πάνω στον άνθρωπο. Η γραφή μου γυρίζει
γύρω από αυτήν την ιδέα και αποτυπώνεται τελικά με λέξεις αυθόρμητα.
Είμαστε όλοι παιδιά ακόμα κι αν είμαστε
ενήλικα παιδιά. Μεγαλώνοντας όμως και αποκτώντας ρόλους πολύπλευρους αφήνουμε
στην άκρη την αθωότητα, αυτο το ξάφνιασμα που βιώνουν τα παιδιά σε κάθετι νέο,
τον μη φόβο προς το άγνωστο, τη λαχτάρα της περιπέτειας. Συνηθίζουμε να
βαριόμαστε. Για εμένα όμως η υπέρτατη αρετή που οφείλουμε να κατακτήσουμε σε
αυτή τη ζωή είναι αύτη του ενήλικα που όμως παραμένει ένα περιπετειώδες και περίεργο
παιδί που θέλει να βουτήξει το δαχτυλό του σε κάθετι νέο και να το γευτεί.
Με συγκίνησε ο Λ. αφού διάβασε τους αστρικούς
μου είπε ότι για εκείνον, έχω καταφέρει να γράψω με τον δικό μου τρόπο, δίχως
να θυμίζω κανέναν άλλον.
Δεν έχω τέτοιες σκέψεις. Ο καθένας είναι
ελεύθερος να νοιώσει με τον δικό του τρόπο και να αγγιχτεί το μέσα του όπως
αυτός μπορεί κι επιθυμεί.
Η επόμενη ερωτική ποιητική μου συλλογή θα
ονομάζεται ''Αφροδίτες'' και κατά έναν τρόπο είναι η συνέχεια των αστρικών.
Η θεματική μου για την ώρα θα παραμείνει ο
έρωτας, όμως θα με ενδιέφερε να τον εκφράσω με την μορφή πρόζας.
Άγνωσται αι βουλαί της κυρίας!
Μου αρέσει να γράφω σε αναπάντεχες χρονικές
στιγμές κυρίως όταν είμαι περιτρυγιρισμένη από άγνωστους ανθρώπους. Γράφω
κυρίως σε λεωφορεία, τρόλεϊ, ταξί, μπαρ και καράβια.
Η γέννηση. Καθε σκέψη αφού λεκτικοποιηθεί και
γραφτεί μοιάζει με την γέννηση μιας νέας ζωής που αποκτάει τη δική της υπόσταση
και οντότητα.
Δε θα μπορούσα παρά μόνο να γράφω ποίηση βιωματικά.
Η φαντασία και η μυθοπλασία, μου μοιάζουν ταιριαστά για άλλους ειδους λόγο και
όχι για τον ποιητικό.
Της Αλεξίας Βλάρα, 1/9/2024
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου