Διαβάσαμε και προτείνουμε: "Τα Τραίνα Ταξιδεύουν Ακόμα" και "Η Ανορθογραφία των Τραίνων"

 

Τα δύο βιβλία του Θεόδωρου Π. Ζαφειρίου, "Τα Τραίνα Ταξιδεύουν Ακόμα" και "Η Ανορθογραφία των Τραίνων", αποτελούν ποιητικές ανθολογίες που περιστρέφονται γύρω από την εμπειρία των τραίνων, τόσο ως μεταφορικά μέσα όσο και ως σύμβολα των ανθρώπινων ζωών και αναμνήσεων. Τα βιβλία χρησιμοποιούν τα τραίνα για να διερευνήσουν τις αλλαγές που επιφέρουν οι σύγχρονες καταστάσεις, είτε πρόκειται για την τεχνολογία είτε για τραγικά γεγονότα, όπως το δυστύχημα στα Τέμπη το 2023.

Η γραφή και στα δύο έργα είναι βαθιά ποιητική, γεμάτη μεταφορές και αλληγορίες. Οι εικόνες των τραίνων παρουσιάζονται με έναν ρομαντικό, νοσταλγικό αλλά και θλιβερό τρόπο. Η ποιητική τους δύναμη έγκειται στην ικανότητα του συγγραφέα να δώσει συμβολικό νόημα στα τραίνα, μετατρέποντάς τα σε μεταφορείς όχι μόνο επιβατών, αλλά και συναισθημάτων, σκέψεων, και βιωμάτων.

Τα τραίνα στα βιβλία αυτά δεν είναι απλώς μέσα μεταφοράς, αλλά συμβολίζουν το πέρασμα του χρόνου, την πρόοδο και ταυτόχρονα την παρακμή. Μέσα από τις αναφορές στην ιστορία και σε τραγικά γεγονότα, όπως το δυστύχημα στα Τέμπη, ο συγγραφέας συνδέει τις σιδηροδρομικές γραμμές με τις πορείες των ανθρώπινων ζωών. Η θλίψη για το παρελθόν και ο φόβος για το μέλλον εκφράζονται μέσα από τις εικόνες των ερημωμένων σταθμών, των χορταριασμένων γραμμών, και των εκτροχιασμένων τραίνων.

 

Ἡ Ὕβρις καὶ ἡ Νέμεσις τῶν Τεμπῶν

Μὲς στὴν κοιλά, ὅπως τὰ λέω,

 μὲς στὴν κοιλάδα τῶν Τεμπών

Φόβος τῶν μηχανοδηγών

Στὴν κοιλάδα τῶν Τεμπών,

σύνθ.-στίχοι Θανάσης Παπα-

κωνσταντίνου, τραγ. Σωκράτης

Μάλαμας. «Διάφανος», 2006.

 Ἂν εἶναι Ὕβρις ἡ Ὀμορφιά

Καὶ τὰ τοῦνελ γι' αὐτὸ

Τὴν παρακάμπτουν

Κι ή ταχύτητα τὴν περιφρονεῖ

 

Τότε εἶναι κι ἡ Νέμεσις ἄδικη

Σπασμένα τζάμια καὶ λιωμένες λαμαρίνες

 Ένα κουβάρι θύματα καὶ τιμωροὶ

Αἷμα ποὺ ἀδιάφορο στεγνώνει.

 

Στο δεύτερο βιβλίο, "Η Ανορθογραφία των Τραίνων," οι σκέψεις βαθαίνουν, με έμφαση στην ανορθογραφία, όχι ως γραμματικό λάθος, αλλά ως αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Η αλλαγή της λέξης "τραίνο" σε "τρένο" είναι σύμβολο των αλλαγών που, παρότι επιφανειακές, αγγίζουν βαθύτερα νοήματα.

Δυνατά Σημεία

• Αλληγορική Γραφή: Και τα δύο βιβλία προσφέρουν μια μοναδική προσέγγιση στην ιστορία των τραίνων, μεταφέροντας τον αναγνώστη σε μια ποιητική πραγματικότητα όπου τα τραίνα γίνονται πύλες προς το παρελθόν και το μέλλον.
• Κοινωνικά Σχόλια: Μέσα από τις εικόνες των κατεστραμμένων τραίνων, ο συγγραφέας κάνει σκληρά σχόλια για την αδιαφορία της κοινωνίας και τις τραγωδίες που βιώνουμε ως λαός. Οι αναφορές στα Τέμπη, για παράδειγμα, είναι βαθιά συναισθηματικές και λειτουργούν ως κραυγή αφύπνισης.

Αδύνατα Σημεία

• Επαναληψιμότητα: Παρόλο που η χρήση των τραίνων ως κεντρικό σύμβολο είναι εντυπωσιακή, σε κάποια σημεία γίνεται επαναλαμβανόμενη, χωρίς να προστίθεται νέο βάθος στις εικόνες και τα νοήματα.

Τα δύο αυτά βιβλία είναι μια ποιητική εξερεύνηση των τραίνων ως σύμβολα της ανθρώπινης εμπειρίας, γεμάτη από νοσταλγία και θλίψη για την αλλαγή και την απώλεια. Προσφέρουν δυνατά κοινωνικά σχόλια και βαθιές σκέψεις, αλλά η πυκνή γραφή και η επανάληψη ορισμένων εικόνων ίσως κουράσουν κάποιους αναγνώστες.

Tης Αλεξίας Βλάρα, 11/10/2024