Είδαμε και προτείνουμε: ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ

 

Η θεατρική διασκευή του "Καπλανιού της Βιτρίνας" της Άλκης Ζέη που ανεβαίνει στο Θέατρο Κολοσσαίον είναι μια πιστή και συγκινητική απόδοση ενός εμβληματικού έργου της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας. Η σκηνοθεσία της παράστασης καταφέρνει να αναδείξει το διαχρονικό πνεύμα της ιστορίας, κάνοντας τη σύνδεση με τις σύγχρονες αξίες και δίνοντας έμφαση στην ανάγκη για ελευθερία και δημοκρατία. Το σενάριο, διατηρώντας την απλότητα και την αυθεντικότητα του αρχικού κειμένου, καταφέρνει να μεταφέρει τα νοήματα της δικτατορίας και της καταπίεσης μέσα από την ματιά των παιδιών, δημιουργώντας ένα γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο και την ιστορία της Ελλάδας.

Η υπόθεση ακολουθεί τις αδελφές Μέλια και Μυρτώ, οι οποίες ζουν σε ένα χωριό της Σάμου τη δεκαετία του 1930. Η ιστορία τους διαδραματίζεται στη σκιά της δικτατορίας του Μεταξά, όταν ο ξάδελφός τους, Νίκος, κινδυνεύει και κρύβεται, προσπαθώντας να διαφύγει στον ισπανικό εμφύλιο για να πολεμήσει για τη δημοκρατία. Τα κορίτσια και οι φίλοι τους μπλέκουν σε περιπέτειες, ενώ το "Καπλάνι", ένα ταριχευμένο τίγρη σε βιτρίνα, ζωντανεύει μέσα από τις διηγήσεις του Νίκου και τους παρέχει καθοδήγηση και προστασία. Η ιστορία, μέσα από παιδικά μάτια, αγγίζει με ευαισθησία ζητήματα ελευθερίας, δικαιοσύνης και αντίστασης απέναντι στην καταπίεση.


Η σκηνοθεσία της παράστασης έχει επιτύχει να ενσωματώσει με φροντίδα το μαγικό στοιχείο του καπλανιού, το οποίο ζωντανεύει στα μάτια των παιδιών και των θεατών. Μέσα από ευρηματικά σκηνικά και ειδικά εφέ, ο τίγρης δεν είναι απλά μια παρουσία στη βιτρίνα αλλά ένα σύμβολο των ονείρων, της ελπίδας και της αντίστασης. Η σκηνοθετική ματιά συνδυάζει την παιδική αθωότητα με την ιστορική πραγματικότητα της εποχής, δημιουργώντας μια παράσταση που απευθύνεται τόσο σε μικρούς όσο και σε μεγάλους θεατές. Παρόλο που η δομή της αφήγησης είναι απλή, αυτό δεν αφαιρεί από την ένταση και τη δύναμη των μηνυμάτων.

Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι ιδιαίτερα ζωντανές και καλοδουλεμένες. Τα παιδιά της παράστασης προσδίδουν έναν αέρα αυθεντικότητας, μεταφέροντας τη χαρά, την περιέργεια και την ανησυχία της ηλικίας τους. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στους ηθοποιούς που ενσαρκώνουν τους μεγάλους, όπως τον Νίκο, ο οποίος λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στον κόσμο των ενηλίκων και των παιδιών, και οι σκηνές του μαζί με το καπλάνι είναι ιδιαίτερα φορτισμένες συναισθηματικά. Το καπλάνι, παρότι "άψυχο", έχει μετατραπεί σε δυνατή παρουσία χάρη στην κινησιολογία και τη δραματουργία.

Δυνατά Σημεία

Ένα από τα πιο δυνατά σημεία της παράστασης είναι η σκηνογραφία και τα σκηνικά. Το σκηνικό περιβάλλον της Σάμου, με το χωριό, το σπίτι και τη βιτρίνα με το καπλάνι, μεταφέρουν το κοινό στην ατμόσφαιρα της εποχής. Το παιχνίδι με το φως και τη σκιά υπογραμμίζει τα ψυχολογικά τοπία των χαρακτήρων, από την αθωότητα και την παιδική φαντασία μέχρι τη σοβαρότητα της πολιτικής κατάστασης. Επίσης, η παράσταση ισορροπεί άριστα ανάμεσα στο παιδικό και το πολιτικό στοιχείο, αναδεικνύοντας τη σημασία της ελευθερίας και της αντίστασης χωρίς να γίνεται υπερβολικά διδακτική.

Αδύναμα Σημεία

Παρότι η παιδική προοπτική είναι ουσιαστική για την εξέλιξη της ιστορίας, οι πιο μικροί θεατές ίσως να μην κατανοήσουν πλήρως τα ιστορικά πλαίσια και τα πολιτικά μηνύματα που διατρέχουν το έργο, κάτι που όμως μπορεί να αμβλυνθεί με τις συνοδευτικές συζητήσεις.

Αξία του Έργου

Το "Καπλάνι της Βιτρίνας" είναι ένα έργο με τεράστια αξία, τόσο σε λογοτεχνικό όσο και σε θεατρικό επίπεδο. Η ιστορία του αγγίζει διαχρονικά θέματα όπως η ελευθερία, η αντίσταση και η δικαιοσύνη, καθιστώντας το ιδανικό για νέους θεατές που θέλουν να έρθουν σε επαφή με την ιστορία και τις αξίες της δημοκρατίας. Η παράσταση προσφέρει, επιπλέον, την ευκαιρία να ανοίξει ένας διάλογος μεταξύ γονέων και παιδιών για τα γεγονότα της περιόδου, τις έννοιες της αντίστασης και του αγώνα για ελευθερία, και το πώς αυτές οι αξίες είναι ακόμα επίκαιρες.

Συνολικά, το "Καπλάνι της Βιτρίνας" είναι μια παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσει κάποιος, τόσο για την καλλιτεχνική της αξία όσο και για τα βαθιά ανθρώπινα μηνύματα που μεταφέρει. Πρόκειται για μια εμπειρία που συνδυάζει το ψυχαγωγικό με το εκπαιδευτικό, προσφέροντας μια υπέροχη, πολυεπίπεδη αφήγηση που δεν πρέπει να χάσει κανείς.


Της Αλεξίας Βλάρα, 20/10/2024

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δημήτρης Καλπογιαννάκης: "Το γεγονός πως ‘’άνοιξα’’ τα εσώψυχά μου και όπως γράφω στον πρόλογο "εκτίθεμαι’’ στα μάτια των αναγνωστών ήταν η πρόκληση και ο προβληματισμός προς τον εαυτό μου".