Είδαμε και προτείνουμε: «Λύκαινες»

 

Η παράσταση «Λύκαινες» είναι ένα ατμοσφαιρικό θεατρικό έργο που συνδυάζει το χιούμορ με το σασπένς, μέσα από μια προσεκτική μελέτη της γυναικείας ψυχολογίας και των ανεξερεύνητων πτυχών των ανθρώπινων σχέσεων. Το σκηνικό του απομονωμένου διαμερίσματος στα όρια της πόλης, ζωσμένο από αλλόκοτες σκιές και φωτισμούς, δημιουργεί έναν κλειστοφοβικό και ταυτόχρονα μυστηριώδη χώρο, ιδανικό για την εκτύλιξη της ιστορίας.

Η σκηνοθεσία αξιοποιεί στο έπακρο αυτό το σκηνικό, μετατρέποντάς το σε έναν «κρυφό» κόσμο, σχεδόν αθέατο από το κοινό, που παρακολουθεί σαν «voyeur» τη συνάντηση των πέντε ηρωίδων.

Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι δυνατές, καθώς καταφέρνουν να αποδώσουν με ευαισθησία και ένταση την εσωτερική πάλη, την τρωτότητα, αλλά και τη δύναμη των χαρακτήρων τους. Κάθε ηρωίδα έχει τον δικό της ηθικό κώδικα, τα δικά της φαντάσματα, και οι ηθοποιοί μεταφέρουν με ακρίβεια τις συγκρούσεις και τις αγάπες που διαμορφώνουν τη ζωή τους. Μέσα από τις αντιθέσεις και τις αποκαλύψεις, το κοινό βιώνει τη δυναμική των σχέσεων, ενώ τα υπαρξιακά ερωτήματα που αναδύονται αγγίζουν θεμελιώδη θέματα για την ανθρώπινη ψυχή.

Δυνατά σημεία της παράστασης είναι η σκηνοθετική σύλληψη και η άρτια εκτέλεση των φωτιστικών εφέ, που ενισχύουν την αίσθηση του αλλόκοτου και του μυστηρίου. Το γεγονός ότι η ιστορία εξελίσσεται σε μια λεπτή γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας επιτρέπει στο κοινό να βυθιστεί σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας, με την παράσταση να αγγίζει θεμελιώδεις αλήθειες για τις αόρατες δυνάμεις που μας διαμορφώνουν.

Ωστόσο, η έντονη ατμόσφαιρα και η έμφαση σε συμβολικές εικόνες μπορεί να δυσκολέψει κάποιους θεατές που αναζητούν πιο ξεκάθαρη πλοκή. Επίσης, η στατική σκηνική δράση μπορεί να φανεί περιοριστική σε σημεία, αποδυναμώνοντας ενίοτε τη ροή.

Η επιλογή να κινηθεί η ιστορία σε ένα σύνορο μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας επιτρέπει στην παράσταση να αγγίξει θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα, δίνοντας έμφαση στις αόρατες δυνάμεις που επηρεάζουν τις ζωές μας. Η παράσταση «Λύκαινες» αφήνει ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα, προκαλώντας το κοινό να αναμετρηθεί με τις προσωπικές του αδυναμίες και τα «φαντάσματα» που κουβαλά μέσα του.

Tης Αλεξίας Βλάρα, 30/10/2024