Ακούσαμε και προτείνουμε: Μια ζεστή, παρεΐστικη βραδιά με τον Στέλιο Κοτίδη και τον Γιώργο Χουβαρδά στο Σταυρό του Νότου

Η βραδιά με τον Στέλιο Κοτίδη και τον Γιώργο Χουβαρδά απέδειξε πως η νέα γενιά τραγουδοποιών μπορεί να παντρέψει αυθεντικά το συναίσθημα με τη μουσική δεξιοτεχνία. Δύο καλλιτέχνες με διαφορετικό ηχόχρωμα, αλλά κοινό όραμα, ανέβηκαν στη σκηνή με μια ζεστή, δεμένη μπάντα και δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα που θύμιζε περισσότερο παρέα παρά παράσταση.

 

Ο Χουβαρδάς, με τη χαρακτηριστική βαθιά, μπασαριστή φωνή του, έδωσε βάρος και ένταση στα τραγούδια του, ενώ ο Κοτίδης, πιο λυρικός και ευαίσθητος στη φωνητική του απόδοση, ισορρόπησε το πρόγραμμα με τη δική του εσωτερικότητα. Οι δύο φωνές λειτούργησαν αρμονικά, πότε εναλλάσσοντας την ερμηνεία, πότε ενώνοντάς την σε στιγμές δυναμικής συνύπαρξης.

Το ρεπερτόριο κινήθηκε ανάμεσα σε προσωπικές δημιουργίες και αγαπημένα κομμάτια που αποτέλεσαν σταθμούς στην πορεία τους, από την «Κοσμοχαλασιά» και τον «Μαΐστρο» του Χουβαρδά, μέχρι τα «Ονείρατα», τις «Πληγές στο χρόνο» και το «Είναι η καρδιά σου κήπος» του Κοτίδη. Ανάμεσά τους, ακούστηκαν και νέες δουλειές, όπως το «Σ’ έναν κόσμο που φοβάται την αγάπη», που έδωσε τον τόνο της εποχής: ευαισθησία χωρίς μελοδραματισμό, συναίσθημα χωρίς επίδειξη.

Το κοινό, μια μίξη νεολαίας και πιο ώριμων ακροατών, συμμετείχε ενεργά, με χαμόγελα, ψίθυρους και χειροκροτήματα που έδειχναν πως ένιωθε “μέσα” στη σκηνή. Η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή, γεμάτη αληθινή επικοινωνία, ενώ δεν έλειψαν και οι αυτοσχεδιασμοί, τα πειράγματα, τα βλέμματα που φανέρωναν χημεία και αμοιβαίο σεβασμό. Ευχάριστη έκπληξη και η συμμετοχή του Μάριου Ηλιάκη οπού έφερε και αυτός με την σειρά του την ζεστή χροιά του στη όμορφη αυτή βραδιά!

Βέβαια η έκπληξη της βραδιάς ήταν η παρουσία του Παντελή Θαλασσινού που μας ξεσήκωσε και έδωσε μια φορά την ευκαιρία στη στήριξη νέων καλλιτεχνών!

Όπως μάθαμε, οι δύο καλλιτέχνες θα επαναλάβουν τη συνεργασία τους τον Δεκέμβριο, κι αυτό μόνο χαρά προκαλεί. Γιατί όταν δύο μουσικοί συναντιούνται για να τραγουδήσουν, αλλά και για να μοιραστούν, το αποτέλεσμα είναι πάντα κάτι παραπάνω από ένα live: είναι μια εμπειρία.

Ένα παρεΐστικο, αληθινό και γεμάτο ψυχή μουσικό ταξίδι, από εκείνα που αφήνουν χαμόγελο και προσμονή για την επόμενη φορά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: «Οδύσσεια» από τον Μικρό Βορρά Μια παράσταση–ταξίδι

Ακούσαμε και προτείνουμε: «Όταν η φωνή παίρνει τον χώρο: Η Νικολέττα Φιλιππάκη σε μια βραδιά χωρίς άμυνες»

Είδαμε και προτείνουμε: Ύβρις Μια Παράσταση του Νίκου Τουλιάτου για ένα Ρυθμοποιητικό Θέατρο με την ομάδα Ηχοποιοί

Είδαμε και προτείνουμε: «Δεσμώτης» της Νατάσας Σίδερη

Μαρία Φεγγάρη: "Το βιβλίο γράφτηκε από μια προσωπική μου ανάγκη να ακολουθήσω ένα μονοπάτι εσωτερικής ενδοσκόπησης".