Διαβάσαμε και προτείνουμε: "Παλιοί γάτοι, Τρυφερά ποντίκια"

 

Το μυθιστόρημα "Παλιοί γάτοι, Τρυφερά ποντίκια" της Τίτσας Πιπίνου εξελίσσεται μέσα από δύο χρονικές περιόδους: το παρόν και τη δεκαετία του ’60, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ελλάδας. Η κεντρική ιστορία περιγράφει έναν απαγορευμένο έρωτα μεταξύ της γυναίκας ενός φαρμακοποιού και του εραστή της, που καταλήγουν να ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας. Μέσα από αυτή την ιστορία αποκαλύπτονται οι δυο όψεις της πόλης, η ειρηνική και η υποβαθμισμένη πλευρά της. Το παρελθόν αυτό φτάνει στο σήμερα, όταν η ηρωίδα, ζωγράφος, επιστρέφει στο πατρικό της σπίτι για την πώλησή του μετά τον θάνατο του πατέρα της.


Η γραφή της Πιπίνου είναι προσεγμένη, με μεγάλη έμφαση στη λεπτομέρεια και την ατμόσφαιρα. Η περιγραφή της πόλης δημιουργεί μια ζωντανή και ρεαλιστική εικόνα των κοινωνικών συνθηκών της εποχής, καθώς και των ταξικών διαφορών που χαρακτηρίζουν την ιστορία. Η συγγραφέας δίνει προτεραιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις και τα συναισθήματα, διαμορφώνοντας μια ατμόσφαιρα που ταλαντεύεται μεταξύ της νοσταλγίας και της θλίψης. Οι εσωτερικές συγκρούσεις των χαρακτήρων παρουσιάζονται με ευαισθησία και πολυπλοκότητα.

Οι χαρακτήρες είναι καλά δομημένοι και ξεχωριστοί, με την κεντρική ηρωίδα να αποτελεί έναν ισχυρό πυρήνα της αφήγησης. Η ζωγράφος είναι μια γυναίκα που επιστρέφει στο παρελθόν της, έχοντας συναισθηματική ένταση και προσωπικές απορίες. Παράλληλα, η γυναίκα του φαρμακοποιού και ο εραστής της αποτελούν το τραγικό δίδυμο, που παγιδεύεται σε έναν κόσμο που δεν συγχωρεί τις αποκλίσεις από τις κοινωνικές νόρμες. Η ανάπτυξή τους προσδίδει βάθος στην ιστορία, ενώ η διαπλοκή τους με το περιβάλλον της πόλης αποκαλύπτει τα αδιέξοδα της εποχής.

Δυνατά σημεία:

- Ατμόσφαιρα και τοποθεσία: Η Πιπίνου αποδίδει με ακρίβεια το κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής, αναδεικνύοντας τις συνθήκες διαβίωσης στις διαφορετικές συνοικίες της πόλης. Η περιγραφή της Καζέρμα Ρεγγίνα είναι ιδιαίτερα έντονη, φέρνοντας στο φως την αντίθεση με την ευυπόληπτη κοινωνία.

- Ψυχολογικό βάθος των χαρακτήρων: Οι εσωτερικές τους συγκρούσεις, οι φόβοι και τα πάθη τους αποτελούν έναν από τους πιο δυνατούς άξονες του βιβλίου.

- Πλοκή: Το βιβλίο είναι γεμάτο συναισθηματικές ανατροπές και τραγικά γεγονότα που κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση.

Αδύναμα σημεία:

- Ρυθμός: Σε ορισμένα σημεία, η αφήγηση καθυστερεί λόγω της υπερβολικής περιγραφής ή των πολύ λεπτομερών σκηνών, γεγονός που ενδέχεται να κουράσει τον αναγνώστη.

Συνολικά, το μυθιστόρημα της Τίτσας Πιπίνου είναι μια εξερεύνηση της αγάπης, της προδοσίας και των κοινωνικών αποκλεισμών σε μια επαρχιακή ελληνική πόλη. Η βαθιά ανθρώπινη προσέγγιση των χαρακτήρων, μαζί με την ατμοσφαιρική γραφή, δημιουργεί ένα έργο που αγγίζει και προβληματίζει τον αναγνώστη, παρά τις όποιες αδυναμίες του.


Tης Αλεξίας Βλάρα, 3/10/2024

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Ιωάννα Καράνταλη: "Ο τίτλος «Είμαι ό,τι θυμάμαι» υπογραμμίζει την κεντρική σημασία της μνήμης στην ανθρώπινη ταυτότητα, καθώς οι αναμνήσεις σχηματίζουν το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τον κόσμο".

Εύη Μαραζοπούλου: "Η Σερβιτόρα και κάθε ήρωας μέσα σ’ αυτήν αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, που έχει να αντιμετωπίσει σκοπέλους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς".