Αλβέρτος Καραγιάννης: "Κάθε έργο μου είναι ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μου".

 


1. Στο βιβλίο σας "Το παιδικό παιχνίδι", υπάρχει μια σκοτεινή δύναμη που διαλύει οικογένειες και παίζει με το μυαλό των ανθρώπων. Ποια ήταν η αρχική έμπνευση για αυτό το τρομακτικό στοιχείο;

 Καταρχήν να σας ευχαριστήσω που μέσα από αυτή την συνέντευξη μου δίνεται η δυνατότητα να μιλήσω για τα έργα μου και εν μέρει για τον εαυτό μου.
Η αρχική έμπνευση για αυτό το μυθιστόρημα ήρθε στο μυαλό μου την ώρα ενός απλού καφέ με ένα πολύ καλό φίλο. Όλα ξεκίνησαν όταν μου είπε ότι πήρε για τα παιδιά του δώρο έναν αρκούδο. Η αθωότητα του αρκούδου με τρόμαξε εκείνη την ώρα και το σκέφτηκα σαν μια εναλλακτική πιο σκοτεινή εκδοχή και επειδή σαν άνθρωπος πάντα το μυαλό μου σκέφτεται την άλλη πλευρά. Σιγά σιγά μέσα στο μυαλό μου δημιουργήθηκε η ιστορία και δουλεύτηκε ώστε να βγει το πρώτο μου μυθιστόρημα.

2. Η περιγραφή του τρόμου στο βιβλίο υποδηλώνει ότι υπάρχει μια βαθιά ψυχολογική διάσταση. Πώς βλέπετε τον τρόμο ως λογοτεχνικό εργαλείο για την εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής;

 Σίγουρα τα συναισθήματα είναι ένα λογοτεχνικό εργαλείο. Έτσι είναι και ο τρόμος. Η περιέργεια να εξερευνήσουμε κάτι που δεν ξέρουμε. Φοβόμαστε το άγνωστο, ενώ παράλληλα μας δίνει ώθηση να δούμε τι είναι αυτό που δεν ξέρουμε. Έτσι και ο τρόμος είναι ένα εργαλείο που θα μας επιτρέψει να δοκιμάσουμε τα όρια μας, να δούμε τις αντοχές και τις δυνάμεις που κρύβει η ψυχή μας. Όλοι κάνουμε υποθέσεις αλλά κανείς δεν ξέρει τι θα βγάλει η ψυχή μας όταν βρεθεί αντιμέτωπη με τον τρόμο.

3. Το βιβλίο έχει έντονη αίσθηση μυστηρίου και υπερφυσικού. Σας επηρέασαν κάποια προσωπικά βιώματα ή ιστορίες που ακούσατε από τη γιαγιά σας, όταν γράφατε αυτή την ιστορία;

Εννοείται το βιβλίο έχει και στοιχεία από προσωπικά μου βιώματα. Από μικρός με τραβούσαν οι μαύρες ιστορίες. Δεν ξέρω με σιγουριά το γιατί αλλά έψαχνα να τις βρώ. Μου άρεσε να ακούω ιστορίες για διάφορα σκοτεινά στοιχεία. Όπως η ιστορία της Μόρας που έλεγε μερικές φορές η γιαγιά μου. Ακόμα και τώρα στον ύπνο μου υπάρχουν φορές που νιώθω μια υποβλητική σκιά στο δωμάτιο, να με κάνει να μην μπορώ να κουνηθώ. Δεν ξέρω αν είναι όντως η Μόρα αλλά το νιώθω πολύ έντονα εκείνη την ώρα. Οπότε και το βιβλίο έχει το αποτύπωμα των προσωπικών στοιχείων.

4. Στο βιβλίο σας "Ένας ευαίσθητος Χάρος", το στοιχείο της μετάβασης του Χάρου από τον παλιό στον νέο έχει χιουμοριστική και φιλοσοφική διάσταση. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλατε να περάσετε μέσα από αυτή τη σχέση μεταξύ των δύο χαρακτήρων;

 Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς μήνυμα. Πιστεύω όλοι μας σαν άνθρωποι θέλουμε μια αλλαγή σε διάφορα θέματα. Μικρά και μεγάλα θα έλεγα. Δεν ξέρω αν ο κόσμος μας φοβάται την αλλαγή. Προσωπικά πιστεύω ότι ο καθένας μας μέσα του θα έπρεπε να κάνει αλλαγές. Αυτές βέβαια θα είναι πάντα ανάλογα τα βιώματα και τον χαρακτήρα του καθενός. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Κάθε χαρακτήρας είναι μοναδικός και αξίζει σεβασμό. Θα έλεγα σαν μήνυμα να τολμήσουμε την αλλαγή και να αφήσουμε το χρόνο να δείξει αν άξιζε να γίνει.

5. Η έννοια της αλλαγής και της διαδοχής είναι κεντρική στο βιβλίο. Πιστεύετε ότι ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία μας βλέπει τον θάνατο έχει αλλάξει με τον καιρό;

 Όταν ξεκίνησα να γράφω το Χάρο δεν είχα στο μυαλό μου την έννοια της διαδοχής. Πιο πολύ βγήκε στην πορεία. Μέσα μου όμως όντως πιστεύω ότι το πως η κοινωνία μας βλέπει το θέμα του θανάτου έχει αλλάξει. Οι πιο πολλοί από εμάς μέσα μας ξέρουμε ότι αυτή είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Ξεκινάει με την γέννηση και ολοκληρώνεται με τον θάνατο. Εννοείται κανένας μας δεν είναι έτοιμος για το θάνατο. Είτε έρχεται για εμάς, είτε για άτομα που αγαπάμε. Πιστεύω ο θάνατος αφήνει το σημάδι του μέσα μέσα ανάλογα το πώς δενομαστε σαν άνθρωποι μεταξύ μας στο διάστημα ανάμεσα την γέννηση μέχρι το θάνατο.

6. Υπάρχουν χαρακτηριστικά του Νέου Χάρου που σας εκφράζουν ως καλλιτέχνη και συγγραφέα;

Όντως ο νέος Χάρος έχει χαρακτηριστικά που έχω και στην προσωπική μου ζωή και στην καθημερινότητα μου. Όμως και ο παλιός έχει στοιχεία μου. Σε πιο μεγάλο βαθμό όμως έχει ο νέος. Μέσα μου ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Ο κάθε χαρακτήρας έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα όντως ο νέος Χάρος είναι πιο κοντά στα χαρακτηριστικά του συγγραφέα.


7. Στη γραφή σας υπάρχει ένας συνδυασμός φαντασίας και ρεαλισμού. Ποια είναι η ισορροπία ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους για εσάς;

Προσωπικά προσπαθώ να έχω αυτή την ισορροπία. Καλό θα ήταν να είναι και τα δύο στο ίδιο ποσοστό. Μέσα μου όμως υπερτερεί η φαντασία. Μου δίνει την δυνατότητα να ξεφύγει το μυαλό μου. Μου αρέσει να δημιουργώ κόσμους στο μυαλό μου. Χρειάζεται φυσικά και ο ρεαλισμός. Είναι στιγμές που μέσα μου νικάει ο ρεαλισμός. Αν όμως έπρεπε να το πω σε αριθμούς θα έλεγα είμαι 70% φαντασία και 30% ρεαλισμός.

8. Μεγαλώσατε με παραμύθια που σας έδωσαν έναν ηθικό προσανατολισμό. Πώς μεταφέρετε αυτές τις αξίες στα σύγχρονα γραπτά σας;

Σε ένα κόσμο που πλέον πιστεύω τρέχει με φοβερές ταχύτητες. Η ηθική και οι αξίες γίνονται ασήμαντες. Δεν τις δίνουμε τόσο σημασία. Τις χάνουμε σαν άνθρωποι και για μένα αυτό δεν είναι καλό. Είναι οι αξίες που μας δίνουν τις ισορροπίες στην ζωή μας. Στα γραπτά μου προσπαθώ να παρακίνισω τους ανθρώπους να μην τις βγάλουν από την καθημερινότητα τους. Να τις έχουν όσο μπορούν στο μυαλό και την καρδιά τους.

9. Έχετε ασχοληθεί με τη στιχουργική, την ποίηση και το θέατρο. Πώς επηρεάζει αυτή η πολυδιάστατη καλλιτεχνική σας πορεία τη συγγραφή των βιβλίων σας;

Γενικά σαν χαρακτήρα με τραβάει η δημιουργία. Είτε είναι ποίηση, είτε είναι συγγραφή μυθιστορημάτων. Σίγουρα στα βιβλία μου προσπαθώ να βάλω στοιχεία από κάθε τμήμα του χαρακτήρα μου. Βέβαια δεν θέλω να υπερβάλλω, ωστόσο κάθε έργο μου είναι ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μου.

10. Πιστεύετε ότι η πόλη της Λαμίας και η καθημερινότητά της επηρέασε βαθιά το λογοτεχνικό σας έργο; Αν ναι, πώς;

 Ισχύει ως ένα βαθμό. Η καθημερινότητα και η ζωή στην πόλη της Λαμίας με βοήθησε πιο πολύ στην συγγραφή του " παιδικού παιχνιδιού". Στο βιβλίο τα μέρη που περιγράφονται υπάρχουν στην πραγματικότητα.
Με βοήθησαν στην πλοκή της ιστορίας., να τα έχω σαν εικόνα στο μυαλό. Ακόμα και οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος έχουν στοιχεία από ανθρώπους που συναναστρέφομαι καθημερινά. Οπότε σε αυτό το βιβλίο η πόλη της Λαμίας έπαιξε ρόλο. Όπως και σε μια ακόμα ιδέα που δουλεύω στο μυαλό η Λαμία θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πλοκή του έργου. 
 

Της Αλεξίας Βλάρα, 3/10/2024

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Ιωάννα Καράνταλη: "Ο τίτλος «Είμαι ό,τι θυμάμαι» υπογραμμίζει την κεντρική σημασία της μνήμης στην ανθρώπινη ταυτότητα, καθώς οι αναμνήσεις σχηματίζουν το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τον κόσμο".

Εύη Μαραζοπούλου: "Η Σερβιτόρα και κάθε ήρωας μέσα σ’ αυτήν αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, που έχει να αντιμετωπίσει σκοπέλους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς".