Διαβάσαμε και προτείνουμε: «Ολική Διεμπλοκή»

 


Η ποιητική συλλογή «Ολική Διεμπλοκή» του Πουρλιάκα Πέτρου αποπνέει έντονα υπαρξιακά θέματα και φιλοσοφικούς στοχασμούς, οδηγώντας τον αναγνώστη σε μια εσωτερική αναζήτηση. Με κεντρικούς άξονες τη θρησκεία, την αγάπη, τον θάνατο και την ανθρώπινη μοίρα, ο ποιητής σκιαγραφεί έναν κόσμο γεμάτο αντιθέσεις, όπου η πίστη συγκρούεται με την αμφιβολία, και το θείο με το ανθρώπινο.

Η συλλογή επιχειρεί να αναδείξει τις σκοτεινές πλευρές της ύπαρξης, ενώ ταυτόχρονα αναζητά φως και ελπίδα μέσα σε αυτό το σκοτάδι. Ο αναγνώστης αισθάνεται την ανάγκη να προβληματιστεί για τον ρόλο του σε έναν κόσμο γεμάτο πόνο και αδικία, αλλά και για το τι σημαίνει τελικά να είσαι άνθρωπος.

Η γραφή του ποιητή χαρακτηρίζεται από έντονα συναισθήματα και βαθειά φιλοσοφικά ερωτήματα. Κάθε ποίημα μοιάζει να αποτελεί ένα κομμάτι από ένα μεγαλύτερο παζλ, που προσπαθεί να απαντήσει στα αιώνια ερωτήματα για το νόημα της ζωής και της ψυχής. Το στοιχείο της αμφισβήτησης διατρέχει όλη τη συλλογή, με τον ποιητή να αμφιβάλλει για την ύπαρξη του Θεού, την αξία της πίστης και την έννοια της ηθικής. Παράλληλα, η αγάπη και ο έρωτας αντιμετωπίζονται ως δυνάμεις που μπορούν να λυτρώσουν τον άνθρωπο, αλλά και να τον οδηγήσουν σε καταστροφή.

ΤΟΣΕΣ

Τόσο οι λέξεις φτώχυναν, δεν παίρνουν από λόγια, τόσες φιλίες

πέθαναν, μα ζούνε στα κατώγια.

Αν είν' να σε βρω μια βραδιά, στα ίδια εκείνα μέρη, να ξέρεις έχω

στην καρδιά, μπηγμένο ένα μαχαίρι.

Θα γίνει αμέσως φονικό, του έρωτα καρτέρι, αίμα δεν στάζει απ' το

νερό, του χάροντα νυχτέρι.

Τόσες γυναίκες ξηγημένες, και τόσοι άντρες ψεύτες, τόσες κοινές

ανδρειωμένες, μα τόσοι άνδρες πόρνες.

Του κάτω κόσμου η διαλογή, ανθρώπους και θεούς δεν τους

διαλέγει, τις μαχαιριές με τις καρδιές, σαν τρόπαια τις έχει.

Ο Πουρλιάκας φαίνεται να στοχάζεται πάνω στο δίπολο της πίστης και της αμφιβολίας, αναζητώντας την αλήθεια σε έναν κόσμο γεμάτο βία και ψευδαισθήσεις. Παράλληλα, η συλλογή διαπνέεται από έναν τόνο βαθιάς προσωπικής ενδοσκόπησης, καθώς ο δημιουργός εκφράζει την επιθυμία για αυθεντικότητα και νόημα.

Δυνατά σημεία

 Η γλώσσα είναι άμεση, φορτισμένη με συναίσθημα και συμβολισμό, επιτρέποντας στον αναγνώστη να αισθανθεί την ένταση της σκέψης και του συναισθηματικού κόσμου του ποιητή. Τα ποιήματα δημιουργούν μια έντονη ατμόσφαιρα, στην οποία το μυστήριο του θεϊκού και η απελπισία της ανθρώπινης μοίρας συνυφαίνονται.

Αδύναμα σημεία

 Σε κάποια σημεία, η σύνδεση των θεμάτων με τα καθημερινά βιώματα θα μπορούσε να αποδοθεί με πιο γήινο τρόπο, καθώς ορισμένα ποιήματα παραμένουν περισσότερο αινιγματικά ή αποστασιοποιημένα. Αυτό μπορεί να δυσκολέψει τον αναγνώστη να ταυτιστεί πλήρως με τα βαθιά φιλοσοφικά ζητήματα που τίθενται.

Συνολικά, η συλλογή αποτελεί έναν ισχυρό στοχασμό πάνω στις μεγάλες αλήθειες της ζωής, προσεγγίζοντας τις έννοιες του θείου και του ανθρώπινου μέσα από μια ειλικρινή και συχνά επώδυνη ματιά.

 

Της Αλεξίας Βλάρα, 2/10/2024

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Ιωάννα Καράνταλη: "Ο τίτλος «Είμαι ό,τι θυμάμαι» υπογραμμίζει την κεντρική σημασία της μνήμης στην ανθρώπινη ταυτότητα, καθώς οι αναμνήσεις σχηματίζουν το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τον κόσμο".

Εύη Μαραζοπούλου: "Η Σερβιτόρα και κάθε ήρωας μέσα σ’ αυτήν αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, που έχει να αντιμετωπίσει σκοπέλους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς".