Είδαμε και προτείνουμε: «Και πότισεν αυταίς μέλαινα χολή»

 

Η παράσταση «Και πότισεν αυταίς μέλαινα χολή» είναι μια έντονη θεατρική εμπειρία που εμβαθύνει στις ζωές τριών γυναικών οι οποίες, έχοντας εκτίσει την ποινή τους, αναζητούν τη λύτρωση σε έναν κόσμο που εξακολουθεί να τις κρίνει αυστηρά.

Η σκηνοθεσία επιτυγχάνει να αποδώσει με ένταση την ψυχολογική σύγκρουση και την υπαρξιακή αγωνία των ηρωίδων, προσφέροντας έναν συνδυασμό εσωτερικής πάλης και κοινωνικής αποξένωσης.

Οι ηθοποιοί αποδίδουν με συγκλονιστικό τρόπο την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων τους, με κάθε φράση να αποκαλύπτει το βάθος της οδύνης και του ψυχικού τραύματος. Τα σκηνικά, λιτά αλλά αποτελεσματικά, ενισχύουν την αίσθηση του εγκλεισμού, όχι μόνο του φυσικού, αλλά και του συναισθηματικού, δημιουργώντας μια υποβλητική ατμόσφαιρα που καθηλώνει τον θεατή.

Τρεις γυναίκες που έχουν υποδουλωθεί, τρεις γυναίκες που εχουν αφήσει τα θέλω τους, τρεις διαφορετικές προσωπικότητες που έχουν ένα κοινο σημείο: την άδολη  και ανιδιοτελής αγάπη. Θύτες ή θύματα μιας ζωής που δεν έδειξε το καλύτερο της πρόσωπο.

Ανάμεσα στα δυνατά σημεία της παράστασης είναι οι έντονες, ρεαλιστικές ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστριών. Η χημεία μεταξύ τους είναι αδιαμφισβήτητη, με τους διαλόγους τους να αποπνέουν μια ένταση που διαρκώς κορυφώνεται. Οι εσωτερικές εξομολογήσεις τους, φορτισμένες με πόνο, θυμό και αγωνία, επιτρέπουν στον θεατή να κατανοήσει τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις τους. Επιπλέον, η παράσταση εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τη μεταχείριση των ατόμων που έχουν διαπράξει εγκλήματα, και κατά πόσο η κοινωνία είναι έτοιμη να τους προσφέρει μια δεύτερη ευκαιρία.

Ωστόσο, σε μερικές σκηνές, η σκηνοθεσία γίνεται υπερβολικά στατική, με αποτέλεσμα ο ρυθμός να καθυστερεί, αφαιρώντας λίγη από την ένταση της πλοκής.

Συνοψίζοντας, η παράσταση «Και πότισεν αυταίς μέλαινα χολή» είναι ένα ισχυρό ψυχολογικό δράμα που καταφέρνει να συγκινήσει και να προβληματίσει το κοινό. Μέσα από τις εξαιρετικές ερμηνείες και την ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, αποτυπώνεται η εσωτερική πάλη των γυναικών που αναζητούν λύτρωση σε έναν κόσμο που δεν τους συγχωρεί εύκολα. Παρά τις κάποιες αδυναμίες στον ρυθμό, η παράσταση πετυχαίνει να εγείρει σημαντικά ηθικά και κοινωνικά ερωτήματα, καθιστώντας την μια αξιόλογη θεατρική εμπειρία που προσκαλεί σε βαθύτερη σκέψη και ενδοσκόπηση.

Της Αλεξίας Βλάρα, 22/10/2024

                            

 

                    Και πότισεν αυταίς μέλαινα χολή

 

«Ουδείς εκών κακός» είπε κατά τον Πλάτωνα, ο Σωκράτης. Κανείς δεν είναι με τη θέληση του κακός. Η Μαρία, η Ασπασία και η Ελένη δεν θέλησαν ποτέ να διαπράξουν φόνο. Ονειρεύτηκαν την πραότητα, τον έρωτα, την θαλπωρή και εισέπραξαν απόρριψη, επιθετικότητα, μίσος.

Τώρα αφού έχουν εκτίσει την ποινή τους βγαίνουν πάλι στην ίδια κοινωνία. Την ανώριμη, την εκδικητική. Έξω από τις φυλακές του Ελεώνα  περιμένοντας το λεωφορείο, αφηγούνται η μία στην άλλη τι ήταν αυτό που τις ανάγκασε να δολοφονήσουν. Αυτές οι εξομολογήσεις που γίνονται για πρώτη φορά, θα τις βοηθήσουν, άραγε, να λυτρωθούν  από το βάρος μιας μοίρας που δεν επέλεξαν αλλά οδηγήθηκαν;

Όσο το λεωφορείο αργεί να φανεί, τόσο οι τρεις γυναίκες μέσα από την αφήγηση των δεινών τους πλησιάζονται περισσότερο. Ένας χείμαρρος πόνου, παράπονου, θυμού, ξεχύνεται από τα στόματα τους καθώς η ψυχή της καθεμιάς τους, ζητάει επιτέλους μια δικαίωση.

 

Κείμενο-σκηνοθεσία: Μαίη Σεβαστοπούλου

Παραγωγή: Βασίλης Κωνσταντουλάκης

Βοηθός σκηνοθέτη: Πόπη Βαρουξή

Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρία Τσαγκλή

Μουσική Σύνθεση: Αγγελική Δέλλα

Εκτέλεση Μουσικής:  Αγγελική Δέλλα, Λουκία Γκαρδιακού,

                                       Βασίλης Κωνσταντινάκος

Φωτογραφίες παράστασης: Χρήστος Συριώτης

 

 

Παίζουν:

 

Κλεοπάτρα Ροντήρη

Μαίη Σεβαστοπούλου

Μαίρη Χήναρη

 

Από 21 Οκτωβρίου ημέρα Δευτέρα στις 7μ.μ. και για 8 Δευτέρες.

Ευμολπιδων 13  - τηλέφωνο 2103454831 

 

https://www.ticketservices.gr/