«TROILUS AND CRESSIDA» Ουίλιαμ Σαίξπηρ ΙΙ THEATRE OF THE NO ΙΙ Από 29 Μαρτίου

 «TROILUS AND CRESSIDA»

Μια τολμηρή και νέα διασκευή του έργου του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
THEATRE OF THE NO
Από 29 Μαρτίου, κάθε Σάββατο & Κυριακή

 

Το Theatre of the NO, το πρώτο αγγλόφωνο θέατρο της Αθήνας, παρουσιάζει μια τολμηρή και νέα διασκευή του έργου «Troilus and Cressida», 

του πιο ανατρεπτικού έργου του Ουίλιαμ Σαίξπηρ για τον πόλεμο, τον έρωτα και την προδοσία. Εμπνευσμένο από τον Τρωικό Πόλεμο, το έργο

 συνδυάζει τραγωδία και σάτιρα, αναδεικνύοντας τη ματαιότητα του ηρωισμού και την ευθραυστότητα των ανθρώπινων ιδανικών.

Η παράσταση εξελίσσεται μέσα  σε ένα bar -theater, όπου οι ηθοποιοί κινούνται ανάμεσα στο κοινό, καταργώντας τα παραδοσιακά όρια της σκηνής

 Από το  Σάββατο 29 Μαρτίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 20:00.


Λίγα λόγια για το έργο

Εννέα χρόνια μετά την έναρξη του Τρωικού Πολέμου, οι Έλληνες προτείνουν ειρήνη. Aν οι Τρώες επιστρέψουν την Ελένη, ο πόλεμος τελειώνει.

 Όμως, ο βασιλιάς Πρίαμος αρνείται και προτείνει μονομαχία. Παράλληλα, ο γιος του, ο Τρώιλος, ζει έναν μυστικό έρωτα με την Κρεσσίδα, 

ενώ ο πατέρας του ελπίζει ότι ο πόλεμος θα τον μεταμορφώσει σε ήρωα. Όταν η Κρεσσίδα στέλνεται στο ελληνικό στρατόπεδο, οι συμμαχίες ανατρέπονται. Ο Οδυσσέας παρασύρει τον Αχιλλέα στη μάχη, και σύντομα η προδοσία, οι μονομαχίες και η διάψευση των ιδανικών αποκαλύπτουν τη ματαιότητα του πολέμου και το βαρύ τίμημα του έρωτα. Το "Troilus and Cressida" αποδομεί τον μύθο του ηρωισμού, φωτίζοντας την τραγική ειρωνεία 

και τον παραλογισμό του πολέμου.

Σκηνοθετικό Σημείωμα
Ο Σαίξπηρ δεν γράφτηκε για να τον διαβάζουμε ευλαβικά. Τα έργα του δεν δημιουργήθηκαν σε ακαδημαϊκά εργαστήρια, αλλά παίχτηκαν σε θορυβώδη θέατρα, ανάμεσα σε θεατές που έτρωγαν, μιλούσαν και αντιδρούσαν ζωντανά. Σήμερα, οι σαιξπηρικές παραστάσεις συχνά καλύπτονται από έναν μανδύα πολιτιστικής ελίτ, όμως το πραγματικό πνεύμα τους είναι αυθόρμητο, λαϊκό και προσιτό σε όλους.
Η παράσταση αυτή διατηρεί τον σαιξπηρικό πυρήνα αλλά τον αναδιαμορφώνει για μια ομάδα πέντε ηθοποιών, όπου ολόκληρος ο Τρωικός Πόλεμος εκτυλίσσεται μέσα από την ιστορία αγάπης των δύο πρωταγωνιστών.  Το κοινό δεν είναι απλός παρατηρητής: πριν από την έναρξη της παράστασης, οι θεατές καλούνται να επιλέξουν στρατόπεδο,  Έλληνες ή Τρώες, διαμορφώνοντας ενεργά την παράσταση.Μερικοί θεατές μπορούν ακόμα και να προκρατήσουν μικρούς ρόλους με μία ή δύο ατάκες, αιφνιδιάζοντας την παρέα τους.
Το «Τρωίλος και Χρυσηίδα» δεν είναι ένα έργο που ζητά σεβασμό, αλλά ένα έργο που απαιτεί να το ζήσεις. Στην εναλλαγή του χιούμορ με τη σκληρή πραγματικότητα, μας προκαλεί να αναρωτηθούμε: τι μένει από τα ιδανικά μας όταν όλα καταρρέουν;
  
Ταυτότητα Παράστασης:
Συγγραφέας: Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Σκηνοθεσία & Διασκευή: Διονύσης (Ενδυμίωνας) Γιακουμής
 
Ηθοποιοί:
Adam Terence Tyrrell
 Ανέστης Ισχνόπουλος
 Γεωργία Γρίβα
 Γιώργος Χουσάκος
 Κατερίνα Κλαυδιανού

Σκηνικά: Παναγιώτα Λαφαζάνη
Props: Κύρος Αγγέλης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Fernanda Balcells
Social Media: Καλλία Γερακιανάκη
 
Παραστάσεις: 29 Μαρτίου – 25 Μαΐου
 Κάθε Σάββατο & Κυριακή στις 20:00
Εισιτήρια: 15€
Διαδραστική Συμμετοχή: Το κοινό μπορεί να προκρατήσει μικρούς ρόλους με διαλόγους ή να επιλέξει στρατόπεδο (Έλληνες ή Τρώες) πριν την παράσταση.
Το θέατρο διαθέτει μπαρ με προσιτές τιμές (μπύρα 3€, ποτά 6-8€).
 
THEATRE OF THE NO: Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 3, Αθήνα Ι  6946851001
(απέναντι από το Δημαρχείο)
Website & Social Media: TheatreoftheNO I Facebook I Instagram

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".