Είδαμε και προτείνουμε: Δικαίωμα στη λήθη

 Δικαίωμα στη λήθη της Δέσποινας Αποστολίδου

Σκηνοθ. Νάνσυ Ρηγοπούλου
Ένα άκρως ενδιαφέρον έργο που θίγει το ακανθώδες θέμα των ψυχικών νόσων και όχι μόνο, την άρνηση αντιμετώπισή τους από το οικογενειακό και το ευρύτερο περιβάλλον και βεβαίως το κοινωνικό στίγμα που αυτό σημαίνει για τους οικείους. Παράλληλα το έργο θίγει το δικαίωμα στη διαγραφή (ή δικαίωμα στη λήθη) σύμφωνα με το άρθρο 17 του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2016/679) το οποίο αναφέρεται στο δικαίωμα ενός ατόμου να αφαιρούνται προσωπικές του πληροφορίες από τις μηχανές αναζήτησης στο Διαδίκτυο και από άλλους καταλόγους που διατηρούν προσωπικά δεδομένα. Το ζήτημα έχει προκύψει από τις επιθυμίες των ατόμων να «προσδιορίσουν την εξέλιξη της ζωής τους με αυτόνομο τρόπο, χωρίς να στιγματίζονται διαρκώς ή περιοδικά ως συνέπεια μιας συγκεκριμένης ενέργειας ή κατάστασης που έγινε στο παρελθόν».
Εκκινώντας από αυτά τα δυο πολύ ενδιαφέροντα θέματα, η Δέσποινα Αποστολίδου πλέκει την υπόθεση του έργου της που βασίζεται σε μιαν εκπομπή reality στη διάρκεια της οποίας οι καλεσμένοι καλούνται να μιλήσουν για ένα προσωπικό τους πρόβλημα που στις περιπτώσεις που παρουσιάζονται αφορά στην ψυχική ασθένεια που έχει εκδηλώσει μέλος της στενής οικογένειάς τους. Η άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας, το κοινωνικό στίγμα που τις χαρακτηρίζει, η τάση να αποκρύπτονται τέτοια περιστατικά, οι δραματικές συνθήκες διαβίωσης τουλάχιστον σε παλαιότερες εποχές στα νοσοκομεία ψυχικών νόσων είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται η συγγραφέας με ευαισθησία αλλά και αντικειμενικότητα. Το δικαίωμα στη λήθη, στην προκείμενη περίπτωση, αναφέρεται όχι μόνο με τη νομική του έννοια αλλά και στην επιθυμία των ανθρώπων να αγνοήσουν και να θάψουν βαθειά μέσα τους το οικογενειακό τους πρόβλημα, το οποίο δεν ομολογούν και δεν το κουβεντιάζουν ούτε με τους οικείους τους. Το κοινωνικό στίγμα που ακολουθεί όχι μόνο τα άτομα, αλλά και το οικογενειακό τους περιβάλλον, και η ανάγκη κοινωνικής αποδοχής είναι το διακύβευμα της όλης αντιμετώπισης.
Τολμηρό θέμα με τις δυο ηθοποιούς να υποδύονται πολλαπλούς ρόλους με μεγάλη επιτυχία και ευαισθησία. Ένα έργο που θα σας προβληματίσει!
Μαρία Κουμαριανού

Δικαίωμα στη λήθη

της Δέσποινας Αποστολίδου

 Σκηνοθεσία: Νάνσυ Ρηγοπούλου

 


Πρεμιέρα 6 Μαρτίου

Κάθε Πέμπτη στις 21:15

Θέατρο Άβατον

Το ολοκαίνουργιο έργο της Δέσποινας Αποστολίδου κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 6 Μαρτίου στο Θέατρο Άβατον, σε σκηνοθεσία Νάνσυ Ρηγοπούλου.

Η ταλαντούχα θεατρική συγγραφέας και ηθοποιός βάζει στο επίκεντρο το περιβάλλον των ανθρώπων που ταλανίζονται από ψυχικές ασθένειες. Με ένα έργο εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα, με οδηγό το χιούμορ, την συγκίνηση και την ένταση μας φέρνει αντιμέτωπους με ανθρώπους που βλέπουμε στο πλήθος καθημερινά. Επίσης, μέσα από σχετική έρευνα φέρνει στο φως μαρτυρίες ασθενών, φροντιστών και εργαζομένων στην υγεία από το 1924 και μέχρι σήμερα, διακόπτοντας την πλοκή και επιτρέποντάς μας μικρά ταξίδια στον χωροχρόνο.

 

Η ταλαντούχα θεατρική συγγραφέας και ηθοποιός βάζει στο επίκεντρο το περιβάλλον των ανθρώπων που ταλανίζονται από ψυχικές ασθένειες. Μετά από μεγάλη έρευνα φέρνει στο φως μαρτυρίες ασθενών, φροντιστών και εργαζομένων στην υγεία από το 1924, μέχρι σήμερα.

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Σε ένα ιδιόμορφο πλατό τηλεοπτικής εκπομπής δύο γυναίκες που έχουν βιώσει την ψυχική ασθένεια στο οικογενειακό τους περιβάλλον, καλούνται να μιλήσουν για την εμπειρία τους. Σκοπός της εκπομπής είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης μέσα από πραγματικές εμπειρίες ανθρώπων. Με οδηγό το χιούμορ, την συγκίνηση, την ένταση, οι χαρακτήρες αποκαλύπτονται και οι μάσκες της καθημερινότητας μπαίνουν στην άκρη. Πόσο εύκολο είναι να μιλήσουμε με ειλικρίνεια; Τι συμβιβασμούς κάνουμε για την κοινωνική αποδοχή; Πόσο ντρεπόμαστε, άραγε; Η ροή της εκπομπής διακόπτεται από μαρτυρίες ασθενών, φροντιστών, εργαζομένων ψυχικής υγείας, από την Ελλάδα του 1924 μέχρι και σήμερα. Κλεφτές ματιές σε μια διαφορετική πραγματικότητα.

 

*Το έργο είναι εμπνευσμένο από πραγματικές μαρτυρίες


Σκηνοθετικό σημείωμα:

Κατά την διάρκεια της μαγνητοσκόπησης μιας τηλεοπτικής εκπομπής, δυο γυναίκες καλούνται να μιλήσουν με την παρουσιάστρια για τους ανθρώπους τους, για τις ζωές τους και πως άλλαξαν όταν ήρθαν αντιμέτωποι με την ψυχική ασθένεια. Σε ένα χαλαρό και αρκετές φορές χιουμοριστικό κλίμα , η κάθε μία ξεδιπλώνει την αλήθεια της. Μέσα από το έργο συνειδητοποιούμε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι δίπλα μας.  Είναι οι άνθρωποι που βλέπουμε στο πλήθος καθημερινά, στις δουλειές μας, στον δρόμο, σε μια συνάντηση, στο σπίτι μας, στον καθρέφτη μας. Άνθρωποι που «φορούν» το χαμόγελό τους και προσπαθούν να ζουν την κάθε μέρα.  Παράλληλα, σπάει η θεατρική σύμβαση του χώρου και του χρόνου και μας φέρνει αντιμέτωπους με αληθινές μαρτυρίες του παρελθόντος. Μαρτυρίες ασθενών -  υπό άθλιες συνθήκες νοσηλείας σε ένα σύστημα υγείας διόλου υποστηρικτικό και βοηθητικό - που η οικογένεια τους γύρισε την πλάτη, συγγενών που βίωσαν το στίγμα και τον κοινωνικό αποκλεισμό, αλλά και ανθρώπων που εργάστηκαν σε δομές ψυχικής υγείας με φροντίδα και αγάπη.  Στην παράσταση διατηρείται ένα ρεαλιστικό πλαίσιο που σπάει η αποστασιοποίηση των αφηγήσεων, ενώ η πρωτότυπη μουσική αγκαλιάζει την ατμόσφαιρα του έργου αναδεικνύοντας την συναισθηματική μνήμη. Οι συμμετέχουσες της εκπομπής έχουν την δυνατότητα, σε περίπτωση που αλλάξουν γνώμη σχετικά με την συμμετοχή τους, να ζητήσουν την διαγραφή όλων των δεδομένων που τις αφορούν και να αποχωρήσουν. Το «Δικαίωμα στη λήθη», δηλαδή. Θα το χρησιμοποιήσουν; Εμείς τι θα κάναμε στη θέση τους; Δεν έχω απαντήσει ακόμα σε αυτό το ερώτημα. Σίγουρα πρέπει να έχουμε το δικαίωμα να κοιτάμε τους ανθρώπους μας στα μάτια χωρίς να ντρεπόμαστε. Να τους κρατάμε από το χέρι σε όλη την διαδρομή.

Νάνσυ Ρηγοπούλου


Συντελεστές

Κείμενο: Δέσποινα Αποστολίδου

Σκηνοθεσία: Νάνσυ Ρηγοπούλου

Πρωτότυπη μουσική: Ελισάβετ Γούναρη

Σκηνικά: Τζία Τσουρουνάκη

Σχεδιασμός Φωτισμού: Νάνσυ Ρηγοπούλου

Κοστούμια: Niccolò Patissi

Βοηθός σκηνοθέτη / social media: Άκης Χαλκιάς

Φωτογραφίες / trailer: Πέτρος Πουλόπουλος

Γραφιστική επιμέλεια: Λασκαρίνα Καπετοπούλου

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη

 

Παίζουν: Νάνσυ Ρηγοπούλου, Δέσποινα Αποστολίδου

 

Πληροφορίες Παράστασης

Έναρξη Παραστάσεων: Από Πέμπτη 6 Μαρτίου.

Ημέρες παραστάσεων: 06/03, 13/03, 20/03, 27/03, 03/04, 10/04, 17/04 & 24/04

 

Ώρα έναρξης: 21.00


Τιμές εισιτηρίων

 

Γενική Είσοδος: 12€

Φοιτητικό, Άνω των 65 ετών: 10€

Ανέργων, ΑΜΕΑ, Ατέλειες: 7€

 

*Ειδικές τιμές εισιτηρίων για ομαδικές κρατήσεις κατόπιν συνεννόησης.

 

* Τηλέφωνα κρατήσεων: 210-3412689, 6949681428

 

Διάρκεια παράστασης : 70 λεπτά

 

ΘΕΑΤΡΟ ΑΒΑΤΟΝ

ΕΥΠΑΤΡΙΔΩΝ 3, 11854 ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ (300μ. από το μετρό Κεραμεικός)

Τηλ. 210-3412689

Emailavatontheatre@gmail.com

 

Προπώληση εισιτηρίων : https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/dikaioma-sti-lithi

Σελίδες:

 

Instagram: https://www.instagram.com/dikaioma.sti.lithi?igsh=MTdwN3pzeXNyZDg4cA%3D%3D&utm_source=qr

 

Facebook: https://facebook.com/61573452053401

 

Trailer: https://youtube.com/shorts/e9YKlgiNwTQ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Είδαμε και προτείνουμε: Troilus and Cressida