ΖΑΡΑΖΙ το μιοούζικαλ των φτωχών στο θέατρο Δρόμος απο το Σάββατο 26 Απριλίου εως και 21 Ιουνίου

 

«ΖΑΡΑΖΙ»  


Το Μιούζικαλ των Φτωχών 

Ένα σουρεαλιστικό μουσικοθεατρικό ταξίδι 
Πρεμιέρα: Σάββατο 26 Απριλίου και κάθε Σάββατο στις 21:15 
ΔΡΟΜΟΣ Θέατρο 

Τρεις μουσικοί συναντιούνται γύρω από ένα τραπέζι καφενείου και μετατρέπουν τον χώρο σε σκηνή, το παράλογο της ύπαρξης σε θέαμα και την καθημερινότητα σε μια γιορτή αυτοσαρκασμού και μουσικής. 

ΤΟ ΕΡΓΟ 

Το ΖΑΡΑΖΙ είναι ένα μουσικοθεατρικό ταξίδι που ξεδιπλώνεται γύρω από ένα τραπέζι καφενείου – έναν τόπο προσδοκιών, αναβολών και ματαιώσεων. Εκεί, η Χριστίνα, ο Βασίλης και ο Ραφαήλ παίζουν μουσική, αφηγούνται ιστορίες και εμπλέκονται σε παιχνίδια λέξεων, αναρωτώμενοι αν η ζωή είναι κάτι παραπάνω από ένα σκηνοθετημένο θέαμα. 

Με έναν υπόγειο ρυθμό που δένει τραγούδι και λόγο, το έργο παντρεύει την παράνοια της καθημερινότητας με το υπαρξιακό άγχος. Οι ήρωες δεν δίνουν απαντήσεις – αντίθετα, ξηλώνουν βεβαιότητες και εκθέτουν τη θεατρικότητα της ίδιας της ύπαρξης. 

Το ΖΑΡΑΖΙ συνδυάζει πρωτότυπη και «δανεισμένη» μουσική, ποίηση και πεζό λόγο, αντλώντας από δημιουργούς όπως ο Νικόλας Άσιμος, οι Χειμερινοί Κολυμβητές, ο Τζίμης Πανούσης, οι Τρύπες, τα Διάφανα Κρίνα, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο John Cage και ο Steve Harley, καθώς και από στίχους των Μάνου Ελευθερίου, Τίτου Πατρικίου, Ανδρέα Εμπειρίκου, Νίκου Γκάτσου και άλλων ταξιδευτών. 

Το ΖΑΡΑΖΙ δεν είναι μια παράσταση για να την «καταλάβεις» – είναι μια εμπειρία για να χαθείς μέσα της. 

 Διάρκεια: 120' 
 Πριν την παράσταση προσφέρεται δωρεάν το ποτό του φτωχού: Τσίπουρο on the rocks. 

 


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 

Κείμενα – Σκηνοθεσία – Μουσική Επιμέλεια: Βασίλης Χατζημακρής 
Σκηνικά – Κουστούμια: Ρένα Σανταμούρη (RS Architecture + Design Studio) 
Σχεδιασμός Φωτισμών: Εμμανουήλ Μαύρος 
Σκηνοθεσία Teaser – Editing: Εμμανουήλ Μαύρος 
Χειρισμός Φωτισμού & Ήχου: Γεωργία Ηλιοπούλου 
Φωτογραφία: Μανώλης Πετρής 
Social Media Manager: Μάριαμ Νίκου 
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού 
Παραγωγή: Medea Pictures 

Παίζουν: Βασίλης Χατζημακρής, Χριστίνα Μάλλιου, Ραφαήλ Λουλούδης 

 Προπώληση εισιτηρίων: 
www.more.com/gr-el/tickets/theater/zarazi 

ℹ Πληροφορίες: 
www.dromostheatre.gr/project/zarazi 

 ΔΡΟΜΟΣ Θέατρο 
 Μια παράσταση που σπάει τα όρια της σκηνής και προσκαλεί το κοινό σε μια μοναδική εμπειρία! 

 


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Εικόνα
  Attending The Blunsdon Act at Theatre of the NO was a journey through music that defied expectations. The British duo, Sue and Ian Blunsdon, brought their signature blend of original compositions and reinvigorated 80s and 90s classics to the stage, creating a deeply immersive experience. Sue’s vocals were nothing short of mesmerizing. Shifting seamlessly between operatic tones and powerful rock expressions, she captured the essence of each song and brought a fresh, emotional perspective to familiar classics. Ian’s skill on the keyboards elevated every piece, weaving intricate melodies and modern synth textures that felt both nostalgic and completely original. Together, their synergy made the performance feel both intimate and grand.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Εικόνα
  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr...
Read more »

Ακούσαμε και προτείνουμε: «Εκ Βαθέων»: Ένα άλμπουμ-κατάδυση στην ουσία του ελληνικού τραγουδιού

Εικόνα
Η Σαββέρια Μαργιολά και ο Παντελής Κυραμαργιός επί σκηνής, μέσα σε μια ατμόσφαιρα φορτισμένη από ήχους και λέξεις που «ανασαίνουν» με κάθε στίχο. Σε μια εποχή κατά την οποία η μουσική κατανάλωση κατακερματίζεται σε playlists, βιαστικά scrolls και μεμονωμένα singles, ο νέος δίσκος του Παντελή Κυραμαργιού με τίτλο «Εκ Βαθέων» , σε ερμηνεία της Σαββέριας Μαργιολά , έρχεται να υπενθυμίσει την αξία του ολοκληρωμένου μουσικού έργου. Η παρουσίασή του πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 8 Απριλίου στον Σταυρό του Νότου Plus και λειτούργησε όχι απλώς ως συναυλία, αλλά ως σκηνική εμπειρία υψηλής αισθητικής, με αφηγηματική συνοχή, ερμηνευτική ένταση και ιδιαίτερο συναισθηματικό βάθος.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «Άνθρωπος του Θεού» – Όταν η πίστη συγκρούεται με την απελπισία

Εικόνα
Η παράσταση Άνθρωπος του Θεού , το νέο έργο του Ανδρέα Κεντζού, είναι ένα θεατρικό τρίγωνο γεμάτο υπαρξιακή ένταση, σαρδόνιο χιούμορ και κοινωνικό προβληματισμό. Σε μια φαινομενικά απλή βραδιά σε ένα σπίτι στην Αθήνα, κάτω από τον ήχο συγκρούσεων στους δρόμους, ξεδιπλώνεται μια ιστορία που μιλά για πίστη, απώλεια και την ανάγκη του ανθρώπου να δώσει νόημα στο χάος. Η ατμόσφαιρα στήνεται αμέσως: ένα μπαρ, δύο γυναίκες που γνωρίζονται τυχαία, μια πρόσκληση για «ένα τελευταίο ποτό». Όμως τίποτα δεν είναι τόσο αθώο όσο φαίνεται. Η είσοδος του Γιάννη, ανθυπαστυνόμου της ΥΑΤ και συζύγου της Ράνιας, λειτουργεί σαν καταλύτης, όχι μόνο για την ένταση μεταξύ των χαρακτήρων, αλλά κυρίως για την αποκάλυψη μιας συγκλονιστικής υπαρξιακής παγίδας: τι κάνεις όταν η πίστη σου ακυρώνεται; Ποιον τιμωρείς, τον εαυτό σου, τους άλλους ή τον ίδιο τον Θεό; Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Γεωργαλά διατηρεί μια εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλιστικό και στο συμβολικό. Ο ρυθμός είναι σφιχτός, χωρίς περιττές φιοριτ...
Read more »

Η σιωπή της ψυχής και το αποτύπωμα του τραύματος: Συναντώντας την ομάδα του έργου Έρημος

Εικόνα
Πώς αποδίδεται επί σκηνής η εγκατάλειψη; Πώς γίνεται η πληγή μιας γενιάς να φωτίσει τις σκιές της επόμενης; Το θεατρικό έργο Έρημος δεν φοβάται να κοιτάξει κατάματα την καρδιά του διαγενεακού τραύματος, της απώλειας, της εσωτερικής ερήμωσης. Μέσα από μια πολυφωνική αφήγηση, η ιστορία μιας νεαρής μητέρας που εγκαταλείπει το παιδί και τη ζωή της, ξετυλίγεται ως ένας σπαρακτικός εσωτερικός μονόλογος. Η εγκατάλειψη εδώ δεν είναι καταδίκη· είναι κραυγή. Μιλήσαμε με τους συντελεστές του έργου — τον Γιάννη, την Έλενα, τη Ζωή, τη Σοφία και τη Φωτεινή — για τη σκηνική προσέγγιση τόσο ευαίσθητων και υπαρξιακών θεμάτων, για την εσωτερική διαδρομή της ηρωίδας, για τη δύναμη της μητρότητας και για τον συμβολισμό της ερήμου ως τοπίο ψυχής και μεταμόρφωσης. Το έργο "Έρημος" πραγματεύεται το διαγενεακό τραύμα και την εγκατάλειψη. Πώς προσεγγίσατε ένα τόσο ευαίσθητο και υπαρξιακό θέμα επί σκηνής;
Read more »

Χρήστος Μιχάλαρος: "Καύσιμο για τη ζωή και τη γραφή, στη δική μου περίπτωση, είναι οι άνθρωποι".

Εικόνα
Υπάρχουν λόγια που γράφονται με την πρόθεση να φτάσουν κάπου, σε κάποιον. Κι όμως, για λόγους αδιευκρίνιστους ή απολύτως σαφείς, παραμένουν μετέωρα, ανεπίδοτα—σαν γράμματα που δεν ταίριαξαν ποτέ με τον κατάλληλο παραλήπτη ή τη σωστή στιγμή. Αυτή την εύθραυστη ζώνη του ανείπωτου, του μισοειπωμένου και του βαθιά βιωμένου έρχεται να φωτίσει ο Χρήστος Μιχάλαρος με τη νέα του ποιητική συλλογή Ανεπίδοτα . Μέσα από λόγο λιτό, αλλά πυκνό σε νόημα και συγκίνηση, ο ποιητής χαρτογραφεί τη διαδρομή μεταξύ προσωπικού και συλλογικού βιώματος, αποκαλύπτοντας πτυχές της ανθρώπινης σχέσης, της μνήμης και της σιωπής. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Χρήστος Μιχάλαρος μιλά με ειλικρίνεια και στοχασμό για τα ποιήματα που κάποτε γράφτηκαν για κάποιον, μα τώρα ανήκουν σε όλους· για τις λέξεις που ίσως δεν ειπώθηκαν ποτέ, αλλά βρήκαν τη θέση τους σε ένα βιβλίο που λειτουργεί σαν μια ανοιχτή επιστολή προς την εμπειρία, τον πόνο και –τελικά– την ίδια την αλήθεια. Ο τίτλος Ανεπίδοτα υποδηλώνει λόγια που δεν ...
Read more »