Διαβάσαμε και προτείνουμε: Ώρα μηδέν; της Αφροδίτης Πίτσα

 

Το Ώρα Μηδέν είναι μια συλλογή πεζοποιημάτων που αγγίζουν τις βαθύτερες πτυχές των συναισθημάτων, της μνήμης και της αυτογνωσίας. Η συγγραφέας, μέσα από έναν συνδυασμό ποιητικού λόγου και αφήγησης, μοιράζεται κομμάτια της ψυχής της, φέρνοντας τον αναγνώστη κοντά σε στιγμές έντονες, προσωπικές και συχνά οικείες.

Το ύφος της γραφής κινείται ανάμεσα στην ποίηση και την πρόζα, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα στη λυρικότητα και την καθημερινότητα. Η Αφροδίτη Πίτσα χρησιμοποιεί μια πλούσια, εικόνων γεμάτη γλώσσα, όπου οι περιγραφές δεν είναι απλώς αισθητικές αλλά βαθιά συναισθηματικές. Οι λέξεις της έχουν μουσικότητα, οι φράσεις της μοιάζουν με ρυθμικές ανάσες, και ο τρόπος που πλέκει τις σκέψεις της δημιουργεί έναν έντονα προσωπικό τόνο.

Το βιβλίο διαπραγματεύεται έννοιες όπως η αγάπη, η απώλεια, η οικογένεια και η μνήμη. Κείμενα όπως Καταρρέω... Από Έρωτα ή Αγάπη; αναδεικνύουν τη σύγκρουση ανάμεσα στην ένταση του έρωτα και τη σταθερότητα της αγάπης, ενώ το Σπάνιοι Άνθρωποι: Άρης και Χαρούλα είναι μια συγκινητική ωδή στους γονείς της συγγραφέως, γεμάτη νοσταλγία και ευγνωμοσύνη.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει το κείμενο Του Φθινοπώρου τα Φιλιά, το οποίο μεταφέρει με απαράμιλλη ζωντάνια τις αισθήσεις, συνδέοντας τις εποχές με τις ανθρώπινες εμπειρίες και τα συναισθήματα.

Το Ώρα Μηδέν δεν είναι ένα βιβλίο που απλώς διαβάζεται· είναι ένα βιβλίο που βιώνεται. Η συγγραφέας καταθέτει ατόφια συναισθήματα, χωρίς φιλτραρίσματα ή περίτεχνες αφηγηματικές τεχνικές. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση αυθεντικότητας που οδηγεί τον αναγνώστη σε ταύτιση. Ειδικά όσοι έχουν βιώσει βαθιά αγάπη ή απώλεια, πιθανότατα θα βρουν τον εαυτό τους μέσα στις σελίδες του.

Η ένταξη αδημοσίευτων φωτογραφιών από το προσωπικό αρχείο της συγγραφέως δίνει μια επιπλέον διάσταση στο έργο. Δεν είναι απλώς συνοδευτικό στοιχείο, αλλά λειτουργεί ως ένας οπτικός καθρέφτης των λέξεων, ενισχύοντας τη βιωματική διάσταση των κειμένων.

Δυνατά Σημεία

Έντονα συναισθήματα – Το βιβλίο καταφέρνει να δημιουργήσει μια άμεση σύνδεση με τον αναγνώστη.
Πλούσια εικονοπλασία – Η γραφή είναι γεμάτη από αισθήσεις και ζωντανές εικόνες.
Αυθεντικότητα – Κάθε κείμενο μοιάζει σαν μια προσωπική εξομολόγηση, δίνοντας μια αίσθηση αμεσότητας.
Ισορροπία μεταξύ ποίησης και πρόζας – Ο συνδυασμός αυτών των δύο ειδών κάνει το βιβλίο ιδιαίτερα ξεχωριστό.

Σημεία που θα μπορούσαν να βελτιωθούν

Ροή & Δομή – Αν και η αποσπασματική μορφή είναι μέρος της ταυτότητας του έργου, ίσως μια πιο ξεκάθαρη θεματική οργάνωση να ενίσχυε τη συνοχή του.
Επανάληψη μοτίβων – Ορισμένες εικόνες και συναισθηματικές αναφορές εμφανίζονται ξανά και ξανά, κάτι που ενδέχεται να κουράσει τον αναγνώστη.

Το Ώρα Μηδέν είναι μια τρυφερή, ευαίσθητη και γεμάτη συναίσθημα συλλογή που μιλάει για τη ζωή, τον έρωτα, την απώλεια και τις αναμνήσεις. Είναι ένα βιβλίο που σε αγγίζει και σε προσκαλεί να χαθείς στις σκέψεις και τις αναμνήσεις της συγγραφέως, βρίσκοντας κομμάτια του εαυτού σου μέσα σε αυτές.

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όσους αγαπούν τον ποιητικό λόγο και τις εξομολογητικές αφηγήσεις.


Της Αλεξίας Βλάρα, 25/3/2025


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".