Οι Aeolos μιλούν στο Open Mind

 

Οι Aeolos μιλούν στο Open Mind για την αγάπη τους για την μουσική, τα μελλοντικά τους σχέδια, τα ακούσματα τους και διάφορα ακόμα...

Τι σημαίνει για εσάς μουσική;

Μουσική είναι τρόπος έκφρασης, επικοινωνίας, μία παγκόσμια γλώσσα. Είναι συναισθήματα και εικόνες. Ταυτόχρονα είναι η δουλειά μας και το μέσο που μας έφερε κοντά για να δημιουργήσουμε τον "Αίολο".

 Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες;

Ο κατάλογος είναι μακρύς. Αναφερόμενοι σε συνθέτες και μόνο θα μπορούσαμε να πούμε Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν, Μάλερ, Βέρντι, Πουτσίνι, Ρ. Στράους, Σοστακόβιτς, Ραβέλ, Ντεμπυσσύ, Στραβίνσκυ. Ήδη έχουμε παραλείψει αρκετούς, καταλαβαίνετε πόσους ακόμα θα "αδικήσουμε" εάν μιλήσουμε για εκτελεστές ή εάν επεκταθούμε και στις υπόλοιπες τέχνες.

Ετοιμάζετε μια μουσική συνάντηση στο ίδρυμα Νιάρχος. Τι πρόκειται να δούμε;

Είναι μια συναυλία που θα γίνει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ την Κυριακή 19 Μαϊου στις 12.00 το μεσημέρι και θα παρουσιάσουμε αποσπάσματα από όπερες και οπερέτες διασκευασμένα για κουιντέτο ξύλινων πνευστών. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει δημοφιλή αλλά και λιγότερο γνωστά αποσπάσματα έργων των Βέρντι, Ροσσίνι, Πουτσίνι κ.α.

Τι ακούσματα έχετε;

Κλασσική μουσική, τζαζ, ροκ. Οι 4 από τους 5 είμαστε από την Κέρκυρα κι έχουμε επίσης

πολλά ακούσματα που παραπέμπουν στο ιταλικό bel canto.  

 Έχετε βγάλει κάποιο CD;

Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε το πρώτο μας CD με τη δισκογραφική εταιρεία Naxos. Ο δίσκος έχει συμπεριληφθεί στη σειρά της εταιρείας Greek Classics και περιλαμβάνει 7 έργα ελλήνων συνθετών για κουιντέτο ξύλινων πνευστών.

 Οργανώνετε κάποια παρουσίαση του CD;

Θα το παρουσιάσουμε τη Δευτέρα 15 Απριλίου στις 7 το απόγευμα στη μουσική βιβλιοθήκη " Λίλιαν Βουδούρη" του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

 Νέα κομμάτια; Μιλήστε μου λίγο γι αυτά.

Δεν είναι όλα νέα έργα. Πρόκειται για συνθέσεις των Γ. Κωνσταντινίδη, Τ. Καλογερόπουλου, Α. Μπαλτά, Γ. Πονηρίδη, Γ. Κουμεντάκη, Θ. Αντωνίου, Α. Μακρή. Με εξαίρεση το έργο του Κωνσταντινίδη όλα τα υπόλοιπα ηχογραφούνται για πρώτη φορά. Μάλιστα οι Γ. Κουμεντάκης και Θ. Αντωνίου μας έκαναν την τιμή να γράψουν τα συγκεκριμένα έργα για το σύνολό μας και να μας τα αφιερώσουν. Πρόκειται για μουσικές εμπνευσμένες από την ελληνική παράδοση που παράλληλα φέρουν και τη σφραγίδα του κάθε συνθέτη αφού κάθε δημιουργός έχει το προσωπικό του στυλ αλλά και διαφορετικές επιρροές.

Τι σχόλια ακούτε από τους ακροατές; Πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη από τέτοιου είδους μουσική;

Τα σχόλια που ακούμε από τους ακροατές είναι γενικά πολύ ενθαρρυντικά. Νιώθουμε ότι όσοι μας ακούν στις συναυλίες μας αναγνωρίζουν το "δέσιμο" και τον ομοιογενή ήχο ενός συνόλου κι όχι 5 μεμονομένων μουσικών. Αυτό για εμάς είναι πολύ σημαντικό γιατί ήταν από το ξεκίνημα του "Αιόλου" το βασικό ζητούμενο και δουλεύουμε πολύ για να το επιτύχουμε. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, όλα τα είδη μουσικής έχουν λόγο ύπαρξης. Το κοινό στο οποίο εμείς απευθυνόμαστε είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα δεν είναι ακριβώς πολυπληθές, όμως υπάρχει και πιστέψτε μας είναι μεγαλύτερο από ό,τι μπορεί να νομίζει κανείς.

Πώς προέκυψε ο τίτλος του συγκροτήματος και ποιοί το απαρτίζουν το συγκρότημα αυτό;

Παίζουμε πνευστά, άρα χρησιμοποιούμε τον αέρα. Ο Αίολος στην ελληνική μυθολογία ήταν ο θεός των ανέμων. Ο συνειρμός λοιπόν είναι μάλλον προφανής. Το συγκρότημα απότελείται από τους: Βαγγέλη Σταθουλόπουλο, φλάουτο, Ιωάννη Τσελίκα, όμποε, Άγγελο Πολίτη, κλαρινέτο, Σπύρο Κάκο, κόρνο και Γιώργο Φαρούγγια, φαγκότο.

 Αν θα θέλατε μέσα στο 2019 να αλλάξετε κάτι, τι θα ήταν αυτό;

Δύσκολο να απαντηθεί μία τέτοια ερώτηση. Πάντως εάν είχαμε τη δυνατότητα να μεγαλώσουμε την ημέρα και να έχει περισσότερες από 24 ώρες θα αφιερώναμε περισσότερο χρόνο για το κουιντέτο μας.

 Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Έχουμε πολλά πράγματα στο μυαλό μας που θα θέλαμε να κάνουμε. Κυρίως δηλαδή προγράμματα που θα θέλαμε να παρουσιάσουμε. Επίσης έχουμε ήδη αρχίσει να προγραμματίζουμε την ηχογράφηση ενός δεύτερου CD.

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Να περνάνε όμορφα κάνοντας πράγματα που τους γεμίζουν και τους συγκινούν. 

Της Αλεξίας Βλάρα, 30/3/2019