CAGEBIRDS του David Campton στο θέατρο Αλκμήνη



Η εταιρία θεατρικών παραγωγών A PRIORI και η ομάδα μανταΜίτσες παρουσιάζουν σε πανελλήνια πρώτη, το CAGEBIRDS, ένα έργο του βραβευμένου Άγγλου θεατρικού συγγραφέα David Campton, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη.

Έξι γυναίκες βρίσκονται σ' ένα κλουβί δέσμιες, η καθεμία στη δική της αντίληψη περί πραγματικότητας. Η Κυρία τους, τους φέρνει μια νέα συγκάτοικο και μαζί μ' αυτήν, την ευκαιρία να κερδίσουν την ελευθερία τους. Θα την πετάξουν ή θα πετάξουν μακριά; Έχουν τη δύναμη να ξεφύγουν απ' τον μικρόκοσμό τους; Και τι θυσίες απαιτούνται; Οι οκτώ ηρωίδες, μέσα από παράλογες -ή ίσως όχι και τόσο- κωμικοτραγικές καταστάσεις, έρχονται αντιμέτωπες με το φόβο τους, που με τόσο κόπο πασχίζουν να κρύψουν, αλλά και την επίπτωση αυτού. Τη στέρηση της ψυχό-πνευματικής ελευθερίας.

Συντελεστές:
Κείμενο: David Campton
Μετάφραση: Στέλλα Γεωργουλέα
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Κοστούμια/Μακιγιάζ/Σπέσιαλ εφέ: Ράνια Γιαννάκη
Ραπτική: Κατερίνα Οικονόμου
Ειδικές κατασκευές: Κατερίνα Θεοφανοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Μανώλης Μπράτσης
Φωτογραφίες/Γραφιστική επιμέλεια/Promo video: GRID FOX
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Οι μανταΜίτσες είναι:
Μαριλέττα Κυριαζή, Κατερίνα Κωνσταντέλλου, Έμμυ Μαυρίκα, Μαγδαληνή Παλιούρα, Νίκη Σκιαδαρέση, Αλεξία Στολιδάκη, Έμμη Χάλαρη, Μαρία Μελίτα Ψυχογυιοπούλου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Έναρξη Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019
Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.30
ΓΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΑΡΙΘΜΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Διάρκεια παράστασης
60’ (χωρίς διάλειμμα)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".