"Το αμάρτημα της μητρός μου" του Γεωργίου Βιζυηνού

"Το αμάρτημα της μητρός μου" του Γεωργίου Βιζυηνού

Το αμάρτημα της μητρός μου είναι διήγημα του συγγραφέα Γεωργίου Βιζυηνού. Είναι το πρώτο διήγημα του συγγραφέα και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1883 στο περιοδικό «Εστία».
 
Η ιστορία είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Πρόκειται για αυτοβιογραφικό οικογενειακό δράμα και τα κύρια πρόσωπα είναι δύο, ο αφηγητής και η μητέρα του. Ο χώρος που εκτυλίσσεται είναι η Βιζύη της Ανατολικής Θράκης, ενώ τα γεγονότα συνέβησαν κατά την παιδική ηλικία του συγγραφέα. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι η αρχαΐζουσα στην αφήγηση και η δημοτική στους διαλόγους, διανθισμένη με ιδιωματικές λέξεις της ιδιαίτερης πατρίδας του.116411-big
 
Χαρακτηρίστηκε ως ένα καινοτόμο για την εποχή του διήγημα, από τα σημαντικότερα της ελληνικής πεζογραφίας. Επηρεασμένο από τα λογοτεχνικά ρεύματα της Δυτικής Ευρώπης, είναι το πρώτο νεοελληνικό διήγημα που αναφέρεται στο ψυχικό μαρτύριο και τη βαριά συνείδηση, διεισδύοντας σε βάθος στην ανθρώπινη ψυχή. Ο συγγραφέας αφηγείται την ιστορία με ζεστά συναισθήματα, ανθρωπιά και αμεσότητα. Τα τελευταία χρόνια το διήγημα έχει μεταφερθεί και στη σκηνή ως θεατρική παράσταση.
 
Αρχικά ο συγγραφέας μας παρουσιάζει τα κύρια πρόσωπα του έργου, την Αννιώ, τη μοναδική αδελφή που ο ίδιος γνωρίζει, η οποία είναι άρρωστη, και τη χήρα μητέρα τους, η οποία είναι προσηλωμένη σ' αυτήν και παραμελεί τα τρία αγόρια της. Η αρρώστια της Αννιώς επιδεινώνεται και τελικά πεθαίνει και η μητέρα υιοθετεί μια ψυχοκόρη, που τη μεγαλώνει με υπερβολική στοργή και την παντρεύει, για να υιοθετήσει στη συνέχεια ένα άλλο, πολύ μικρό κοριτσάκι, κάτι που προξενεί την έντονη αντίδραση των αγοριών.
 
Στις αντιδράσεις των γιων της, η μητέρα αποφασίζει να τους αποκαλύψει το τρομερό μυστικό της: Η εμμονή της με τις υιοθεσίες κοριτσιών οφείλεται σε ένα τραγικό γεγονός, για το οποίο νιώθει τύψεις εδώ και χρόνια. Οι ενοχές που τη βασάνιζαν ήταν επειδή η ίδια είχε καταπλακώσει άθελά της στον ύπνο της ένα από τα παιδιά της (το μοναδικό τότε κοριτσάκι της, που ήταν βρέφος) και οι υιοθεσίες είχαν ως στόχο την εξιλέωσή της και την αναπλήρωση του τραγικού κενού.
 
Οι τύψεις της δεν μπόρεσαν να απαλυθούν ούτε και μετά τη συγχώρεση του Πατριάρχη Ιωακείμ στην Κωνσταντινούπολη, όπου και την οδήγησε ο γιος της για να εξομολογηθεί, με την ελπίδα να γαληνέψει η ψυχή της. Όπως χαρακτηριστικά λέει στον γιο της μετά τη συγχώρεση:
 
    Τί νὰ σὲ 'πῶ, παιδί μου! Ὁ Πατριάρχης εἶναι σοφὸς καὶ ἅγιος ἄνθρωπος. Γνωρίζει ὅλαις ταῖς βουλαῖς καὶ τὰ θελήματα τοῦ Θεοῦ, καὶ συγχωρνᾶ ταῖς ἀμαρτίαις ὅλου τοῦ κόσμου. Μά, τί νὰ σὲ 'πῶ! Εἶναι καλόγερος. Δέν ἔκαμε παιδιὰ, γιὰ νὰ 'μπορῇ νὰ γνωρίσῃ, τί πρᾶγμα εἶναι τὸ νὰ σκοτώσῃ κανεὶς τὸ ἴδιο τὸ παιδί του!   
 
Ένα εξαιρετικό διήγημα και μία εξαιρετική αφήγηση, παρακολούθησα στο θέατρο Θησείον – Ένα θέατρο για τις τέχνες με έναν αλάνθαστο Κωνσταντίνο Γιανακόπουλο και μία σπαραχτική Ρένα Κυπριώτη.
 
Ένα διήγημα που αφορά την αυτοβιογραφία του. Μία παράσταση που με παντελής απουσία σκηνικών μας δίνει την δυνατότητα στον θεατή να βάλουμε την φαντασία μας και να μεταφερθούμε σε μία άλλη εποχή, γεμάτη απο δεισιδαιμονίες και καθωςπρεπισμό. Μία μάνα , άδικη προς την αγάπη και φροντίδα των παιδιών της , τα παιδιά της υπάκουα στις απαιτήσεις που συχνά γίνονται παράλογες και ξεπερνούν την λογική.
 
Ο Κωνσταντίνος Γιανακόπουλος, παίρνει τον ρόλο του αφηγητή και του πρωταγωνιστή που , όντας αψεγάδιαστος, μας ξεδιπλώνει μπροστά μας την πορεία της ζωής του συγγραφέα. 'Αραγε πόσα μυστικά και αμαρτήματα υπάρχουν καλά κρυμμένα σε μία εποχή που η ευμορφία και η υγεία ήταν κάτι αυτονόητο. Το άμορφο και ο ανούς δεν είχαν θέση. 
 
Μία ακόμη εξαιρετική παράσταση , βαθυστόχαστη και με καθηλωτικές ερμηνείες...
 
Πληροφορίες για την παράσταση, μπορείτε να βρείτε εδώ: 
 
Της Αλεξίας Βλάρα, 30-10-2014

http://www.all4fun.gr/fun/books/9571-----q----q---.html

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Εικόνα
  Attending The Blunsdon Act at Theatre of the NO was a journey through music that defied expectations. The British duo, Sue and Ian Blunsdon, brought their signature blend of original compositions and reinvigorated 80s and 90s classics to the stage, creating a deeply immersive experience. Sue’s vocals were nothing short of mesmerizing. Shifting seamlessly between operatic tones and powerful rock expressions, she captured the essence of each song and brought a fresh, emotional perspective to familiar classics. Ian’s skill on the keyboards elevated every piece, weaving intricate melodies and modern synth textures that felt both nostalgic and completely original. Together, their synergy made the performance feel both intimate and grand.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Εικόνα
  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr...
Read more »

Παντελής Βουτουρής: "Θεωρώ ότι ο Μόντης γραμματολογικά συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του τριάντα μαζί με τον Σεφέρη και τον Ελύτη".

Εικόνα
Τι σας οδήγησε να εστιάσετε στην ποιητική του Κώστα Μόντη και τι σημαίνει για εσάς η ενασχόληση με το έργο του; Ασχολήθηκα κατά καιρούς συστηματικά με το έργο συγκεκριμένων ποιητών και πεζογράφων: Ανδρέας Εμπειρίκος, Κωστής Παλαμάς, Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Κωνσταντίνος Θεοτόκης, και άλλους. Πάντα υπάρχει κάτι προσωπικό, πέρα από τον επαγγελματικό εθισμό που με ωθεί σε ένα λογοτέχνη. Όχι κατ’ ανάγκην η έλξη. Μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο. Η απώθηση μπορεί να λειτουργήσει κάποτε ως ώθηση. Με τον Μόντη συνέβηκε το πρώτο. Τον είδα από την αρχή ως έναν ερεθιστικό, προκλητικό, μείζονα ποιητή.
Read more »

Κλεονίκη Καραχάλιου: "Πιστεύω πως οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για όλες τις μεταμορφώσεις μας, αρκεί να έχουμε πάντα ηρεμία και να είμαστε συνδεδεμένοι με τον πραγματικό μας στόχο".

Εικόνα
  - Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από την παράσταση «Κάτι σαν κήπος» και πώς εξελίχθηκε η δημιουργική διαδικασία της ομάδας Artika; H ιδέα και η σκηνοθεσία είναι της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και προέκυψε από την επιθυμία να αντλήσουμε το υλικό της παράστασης από τη φύση, που είναι η πρώτη εμπειρία που έχει κάθε παιδί και η γλώσσα που καταλαβαίνει. Παράλληλα θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία του κλασικού Ινδικού χορού Βharata Natyam. Αυτό δεν ήταν τυχαίο γιατί στην Ινδική τέχνη και τον χορό η φύση θριαμβεύει και ο άνθρωπος βρίσκει την οργανική του σχέση σε αυτή. Στις πρώτες πρόβες μας δουλέψαμε αρκετούς αυτοσχεδιασμούς και κάποια στιγμή είχαμε την ανάγκη να πάμε όλοι μαζί μια μικρή εκδρομή, και έτσι και έγινε: η πρόβα μεταφέρθηκε έξω στην φύση. Αυτό μας έδωσε περισσότερη έμπνευση για να συνεχίσουμε τη δημιουργική μας διαδικασία.
Read more »

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη: "Οι μακρινοί απόγονοι μας, εφόσον εξακολουθήσει να υπάρχει Ελλάδα, θα κρίνουν ποιος υπερίσχυσε: η παράδοση ή ισοπέδωση των πάντων".

Εικόνα
  Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο και ποιο μήνυμα επιδιώκετε να περάσετε στον αναγνώστη μέσα από τις σελίδες του; Κυριολεκτικά, ένα τυχαίο γεγονός. Συγκεκριμένα,   με το kovid 19 αποκλείστηκα στην Αθήνα, και   τότε για πρώτη φορά απέκτησα σχέση με το   ΦΒ. Και εκεί, πληροφορήθηκα όντως, απίστευτα συμβάντα. Συγκεκριμένα, η κυβερνητική επιτροπή εορτασμού των 200 ετών από το 1821,η Ελλάδα 21,   είχε επιλέξει ως επίσημους προσκεκλημένους της, επιστήμονες που δήλωναν ευθαρσώς και ποικιλοτρόπως ότι δεν πίστευαν στην Επανάσταση του 21. Όπως ήταν αναμενόμενο, άρχισα να αντιδρώ με άρθρα μου, κυρίως στην εφημερίδα   Εστία, και στο ΦΒ, παρότι δεν είμαι ιστορικός, όπως είναι γνωστό, αλλά αυτά που ανενδοίαστα έβλεπαν το φως εντός της Επιτροπής Ελλάδα 21, είναι σίγουρο ότι   θα τα απέρριπταν ακόμη και μαθητές του δημοτικού.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Ο Μικρός Πρίγκιπας στο Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς

Εικόνα
  Η παιδική παράσταση Ο Μικρός Πρίγκιπας στο Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς αποτελεί ένα πραγματικό ταξίδι στον κόσμο της ψυχής, όπου οι λέξεις γίνονται συναίσθημα και η ιστορία μετατρέπεται σε ζωντανό παραμύθι. Με την αφήγηση του Γιώργου Ευγενικού, τη μουσική της Μάρας Καίσαρη και τα εμβληματικά σκηνικά του Αλέκου Φασιανού, η παράσταση συνδυάζει τέχνη και ευαισθησία με έναν μαγικό τρόπο. Ο μικρός πρίγκιπας, αυτό το αιώνιο σύμβολο της αθωότητας και της αναζήτησης του νοήματος της ζωής, ζωντανεύει με τρόπο που συγκινεί και τους μικρούς και τους μεγάλους θεατές. Οι λιτές αλλά ουσιαστικές σκηνοθετικές επιλογές και οι εμβληματικές εικόνες από τα σκηνικά αντικείμενα του Φασιανού μεταφέρουν μια αίσθηση απλότητας που παραπέμπει στην ίδια την ουσία του έργου: να δούμε με την καρδιά και όχι με τα μάτια.
Read more »