Πέτρος Θεοτοκάτος: ένα όνομα, μία ιστορία!

Ο Πέτρος Θεοτοκάτος μιλάει στο All4fun για την μουσική, για τις εμφανίσεις του και για πολλά ακόμα...

Εμείς του ευχόμαστε καλή επιτυχία στο καινούριο άλμπουμ (το 7ο παρακαλώ) που θα κυκλοφορήσει!!

Αρχικά, ας τον γνωρίσουμε καλύτερα...

 

Ο Πέτρος Θεοτοκάτος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε πολύ νωρίς με τη μουσική, καθώς 5 ετών μόλις παρακολούθησε μαθήματα πιάνου. Σπούδασε κιθάρα, ηλεκτρικό μπάσο, θεωρητικά της μουσικής, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και σύνθεση με τους Α. Αμαραντίδη (συνθέτης, συγγραφέας μουσικών εγχειριδίων), Χ. Ζερμπίνο (συνθέτης, σολίστ του ακορντεόν διεθνούς φήμης, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών) και Θεόδωρο Αντωνίου (Μαέστρος, Δρ του Πανεπιστημίου της Βοστώνης και Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών).

 

 Η μουσική του χρησιμοποιεί στοιχεία από τη ροκ, την ποπ, την ηλεκτρονική, τη minimal μουσική. Οι επιρροές του ξεκινούν από το ροκ των ‘70ς, το πανκ, την Αγγλική σκηνή των ‘80ς, την Αμερικάνικη των ‘90ς και ακόμη τη minimal, την ambient. 

 

Το 1993 αποφασίζει να γράψει τραγούδια σχηματίζοντας μια παρέα από μουσικούς που ονομάστηκε «Φτου».

 

 

Το 1997, μόνος του πια, ηχογραφεί το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο «Το πιστόλι στο πιάτο». Επηρεασμένος από τη διάλυση της τότε Γιουγκοσλαβίας, τα τραγούδια έχουν θέματα για τη Βοσνία, τους βομβαρδισμούς αμάχων, τον έρωτα και το θάνατο.  

 

Το 1998 συμμετέχει στο «Rockwave Festival» στην Αθήνα δίπλα στους Nick Cave και Natasha Atlas.  

 

Tο 1999 εκδίδει το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο «Η ελευθερία δε νικιέται». Περισσότερο ενδοσκοπικό υλικό, ασχολείται με τα αδιέξοδα του σύγχρονου ατόμου στην οικογένεια, στις σχέσεις, στην εργασία, στη σκέψη, την ταχύτητα και παράνοια του δυτικού πολιτισμού. Σ’ αυτό το άλμπουμ μελοποίησε απόσπασμα από το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ «Συριγμοί».

Το 2001 εκδίδει το άλμπουμ «Τα όνειρα του μικρού ψαριού». Εδώ είναι ο ήχος που τον ενδιαφέρει περισσότερο, αφού αναμιγνύει όλα τα στυλ σε 10 τραγούδια, ( 2 από αυτά σε ποίηση Γ. Σεφέρη), και τρεις οργανικές συνθέσεις, ήχους από την ηλεκτρονική μουσική, τη φολκ, την κλασική μουσική.

 

Το 2004 συμμετέχει στα εργαστήρια νέων Ελλήνων συνθετών που έγιναν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με το έργο του «Χρονοκύμα Α΄» για πιάνο, βιολί, τρομπόνι, κοντραμπάσο, κρουστά υπό την εποπτεία του Giya Kancheli, Γεωργιανού συνθέτη παγκοσμίου φήμης. Το 2008 κυκλοφορεί πάλι ένα άλμπουμ, με οργανικές συνθέσεις αυτή τη φορά. Τίτλος του «Α-political correct». Περισσότερα ακόμη στυλ, ηχητικά ντοκουμέντα από τον πόλεμο στο Ιράκ, μουσική για πιάνο και ένα μόνο τραγούδι (Αστεία ιδέα), όπου η επιρροή του από τους αμερικανούς συνθέτες της minimal γίνεται εμφανής όσον αφορά την ενορχήστρωση. 

 

Το 2011 κυκλοφορεί ένα ροκ-ποπ άλμπουμ με δέκα τραγούδια και τίτλο «Ιστορίες με Βλέμματα». Εδώ τον ενδιαφέρει το ζήτημα της ουσιαστικής επικοινωνίας των ανθρώπων και τα βαθύτερα ερωτήματα που γεννούν τα βλέμματα.Συμμετέχει ως εθελοντής καθηγητής και χορδιστής πιάνου στο κοινωνικό ωδείο.

 

Το 2012 κυκλοφορεί ο δίσκος monologues, ένα άλμπουμ ηλεκτρονικής μουσικής, χωρίς λόγια, εκφράζοντας τη μινιμαλιστική του διάθεση και το ενδιαφέρον για τα συνθεσάιζερ. Ο νέος δίσκος διατίθεται δωρεάν μέσω

του διαδικτύου, σε αυτόν τον σύνδεσμo: https://soundcloud.com/tarraboom-sounds/sets/p-theotokatos-monologues-2012/

 

 Ο πρώτος δίσκος "Το πιστόλι στο πιάτο" κυκλοφόρησε το 1997 με το γνωστό τραγούδι σε όλους μας "Θα χαθώ". Ένα διαχρονικό τραγούδι, ύμνος. Πώς ήταν η επόμενη ημέρα μετά την επιτυχία? 

 

Θυμάμαι δούλευα στο discobole, σημαντικό δισκάδικο της Γλυφάδας εκείνη την εποχή. Ερχόταν λοιπόν ο κόσμος και αγόραζε το δίσκο, το πούλαγα εγώ ο ίδιος μα δε μίλαγα, ντρεπόμουν και βέβαια οι συνάδελφοι έκαναν τρομερές πλάκες με αυτό. 

 

 Περιμένατε αυτή την απότομη επιτυχία? 

 

Όχι βέβαια, δεν ήταν κάτι διαχειρίσιμο αρχικά, έρχονταν στις συναυλίες όλοι αυτοί οι άνθρωποι και εγώ αντί να χαίρομαι μελαγχολούσα. Το τηλέφωνο χτυπούσε όλη μέρα και τη νύχτα, κρίμα, νομίζω δεν το απόλαυσα όπως θα έπρεπε. 

 

 Γράφετε και μουσική και στίχους, υπάρχει κάποια πηγή έμπνευσης ή είναι όλα της στιγμής? 

 

Υπάρχει βέβαια η έμπνευση που λένε, κάποια στιγμή συγκίνησης που καταλαβαίνω κάτι και θέλω να το γράψω αλλά περισσότερο είναι η οργάνωση, η καθημερινή ασχολία, η πρόβα, όλα αυτά. Η έμπνευση είναι η αφορμή μόνο. 

 

 Έχετε ξεκινήσει μία σειρά εμφανίσεων σε όλη την Ελλάδα! Τι προτιμάτε, επαρχία ή Αθήνα? 

 

Η περιφέρεια έχει την εκδρομή ως προοπτική, το ταξίδι, τη βόλτα, τις εικόνες, όλα αυτά. Βεβαίως, όπου ο κόσμος είναι κεφάτος και εκδηλωτικός, το live γίνεται συναρπαστική περιπέτεια. 

 

 Ασχολείστε με την μουσική από τα 5 χρόνια! Η μουσική είναι κάτι που θέλατε από μικρός? 

 

Μάλλον σιγά σιγά συνήθισα να καταφεύγω εκεί για να υπομένω το τεράστιο κενό. Αργότερα έγινε και ζωή. 

 

 Τι περιμένετε από την Ελλάδα του 2014? 

 

Να αλλάξει κυβέρνηση, να ξεφορτωθεί τους τοκογλύφους, λιγότερο τρόμο, λιγότερο πόνο, εξαθλίωση, όλα αυτά, περισσότερη αξιοπρέπεια. 

 

 Πόσο πιστεύετε ότι έχει φθαρεί το μουσικό στερεώμα στην σύχρονη μουσική σκηνή? 

 

Λιγότερο από άλλες εποχές που δεν είχες επιλογές, πιστεύω ότι υπάρχει πολύ καλή μουσική τριγύρω, αν μπορεί κάποιος να ξεκολλήσει από την τηλεόραση.

 

 

Σύντομα, ο Πέτρος Θεοτοκάτος αναμένεται να ξεκινήσει την ηχογράφηση του έβδομου άλμπουμ του.

 

Blog: http://petrostheotokatos.blogspot.gr/

Facebook page: https://www.facebook.com/pages/Petros-Theotokatos/19485988007 

 

 

Της Αλεξίας Βλάρα

http://www.all4fun.gr/interviews/music/8184-2014-02-16-21-54-55.html