H Μαρία Στάβαρη, η Φιλίνη Παναγιωτοπούλου, η Βάσια Μπάντιου και η Κλεοπάτρα Εμμανουήλ μιλούν στο All4fun!

Τα κορίτσια της παράστασης "Που 'ναι το δαχτυλίδι" μιλούν για την παράσταση και όχι μόνο, σε μία απολαυστική συνέντευξη που αξίζει να την διαβάσετε!!

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε και στο παρακάτω link:

http://www.all4fun.gr/fun/theater/7581-2013-10-23-08-36-33.html

 

Αρχικά, ας τις γνωρίσουμε  καλύτερα:

 

Βάσια Μπάντιου

Ολοκλήρωσε τις τετραετείς σπουδές της στο Θέατρο των Αλλαγών το 2010, είναι τελειόφοιτη του τμήματος Θεατρικών Σπουδών (Ε. Κ.Π.Α) και πτυχιούχος του τμήματος Επισκεπτών Υγείας (Τ.Ε.Ι.Α.). Έχει  παρακολουθήσει σεμινάρια «Θέατρο για Παιδιά», « Παιδικό θέατρο αφήγηση και δράση» κ. α. Στο θέατρο έχει συμμετάσχει μεταξύ άλλων στις παραστάσεις : Faux -  βίες, Μετά φόνου και Πάθους ( σκηνοθεσία Κ. Κωνσταντόπουλος),  Ελένη, Βάκχες, Θάψτε τους νεκρούς, secret room, Ο κουρέας της Σεβίλλης, κ.α. Είναι  ιδρυτικό μέλος των ομάδων  «neuve lunas» και  «εν εξάλλω». Επίσης έχει συμμετάσχει στις μικρούς ταινίες « No parking» και «casus belli».

 

Κλεοπάτρα Εμμανουήλ

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξανδρούπολη ενώ οι πρώτες της σπουδές ήταν στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στην Πάτρα. Ήρθε στην Αθήνα το 2007 και το 2011 τελείωσε τη Ανώτατη Σχολή Δραματικής Τέχνης Πράξη 7. Ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τη συγγραφή και το ερασιτεχνικό θέατρο. Έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις: Μη γελάς, Κλυταιμνήστρα στον Άδη, Πέρσες, Οιδίποδας Τύραννος, Ελένη, Βάκχες, Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, Η ωραία Κοιμωμένη, Mummy had a dream και στον κινηματογράφο στην ταινία μικρού μήκους Το Δείπνο και στην ταινία μεγάλου μήκους Μητριαρχία. Έχει συμμετάσχει επίσης στις παραστάσεις Να σου πω ένα παραμύθι;, Πες μου Κάτι, και Που ν το δαχτυλίδι και στην ταινία μικρού μήκους Ένας τοξότης ξεχασμένος στο παράθυρο στα οποία έχει υπογράψει και το κείμενο.

 

Μαρία Στάβαρη

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη της δραματικής σχολής «Δήλος» της Δήμητρας Χατούπη .’Εχει παρακολουθήσει σεμινάρια σκηνοθεσίας , κινηματογράφου  και θεατρικού παιχνιδιού . Έχει ασχοληθεί πάνω από δέκα χρόνια με τη μουσική και τον κλασικό χορό , ενώ παρακολουθούσε παράλληλα  μαθήματα σε λάτιν χορούς , σύγχρονο , jazz και κλακέτες.  Στο θέατρο συμμετείχε στις  εξής παραστάσεις : «Η μελωδία της ευτυχίας » στο θέατρο Αλίκη σε σκηνοθεσία Ρούλας  Πατεράκη , « Ο Αλαντίν και το μαγικό λυχνάρι » στην Λυρική σκηνή σε σκηνοθεσία Ι. Σιδέρη , ενώ τα τελευταία χρόνια πρωταγωνίστησε στις παραγωγές του θεάτρου Θυμέλη τόσο στην παιδική σκηνή με τα έργα « Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» , «Η συναυλία των ζώων» , «Χένσελ και Γκρέτελ»  όσο και στην κεντρική σκηνή,  με το musical « Χθες σήμερα πάντα ». Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε στα σίριαλ « Απιστίες» του Γιάννη Δαλιανίδη , « Δανεικός Πατέρας » σε σκηνοθεσία Γιώργου Κωνσταντίνου και « Νταντά για όλες τις δουλειές » σε σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου. Τα τελευταία χρόνια έχει συν-δημιουργήσει  την θεατρική Ομάδα «Dream dolls» . Με την ομάδα της  έχουν γράψει , σκηνοθετήσει και πρωταγωνιστήσει στο έργο « Κούκλες ή μήπως όχι» και στο έργο « Στη Μόσχα αδερφές μου» τα οποία παρουσιάστηκαν με επιτυχία σε κεντρικά θέατρα της Αθήνας. Αυτή την περίοδο θα την δείτε στην παράσταση «Που΄ν΄το δαχτυλίδι»  , ενώ ένα βραδινό έργο είναι στα σκαριά.

 

 Φιλίνη Παναγιωτοπούλου

Απόφοιτη Ανώτερης Δραματικής Σχολής «ΠΡΑΞΗ 7» (2008-2011). Πτυχιούχος Αισθητικής κ’ Επαγγελματικού Μακιγιάζ (2008). Παρακολούθησε σεμινάρια αυτοσχεδιασμού με τον Π. Μουστάκη και σεμινάριο - Το θεατρικό παιχνίδι σε Υποκριτική Τέχνη με την Δ. Μαραγκουδάκη (2011, μαθήματα κίνησης για ηθοποιούς (με τον Γιάννη Νικολαΐδη, 2012-2013), oriental (Σχολή Lila Dance, 2010), oriental κ’ latin (Σχολή Jene Kelly, 2005-2007), παραδοσιακούς χορούς (1998-2005), μαθήματα μπαλέτου (1995-1998). Γνωρίζει αγγλικά (lower) και γαλλικά. Το 2012 έπαιξε στις «ΚΟΥΚΛΕΣ», από την ομάδα Dream Doll (θέατρο Άβατον, Τρένο στο Ρουφ, Αlavastron), στην «ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ» των αδερφών Γκριμ και στο «ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ» του Χ.Κ Άντερσεν (σκηνοθεσία Ε. Βοζικιάδου, θέατρο Θυμέλη, 2011-2012). Το 2012 πρωταγωνίστησε στο έργο «ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ (μονόλογος-δραματοποιημένη ποίηση σε κείμενο-σκηνοθεσία Νίκης Ράπτη, θέατρο "Θεόδωρος Αγγελόπουλος"). Έπαιξε στο έργο «ΚΟΥΚΛΕΣ...Η ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ», σεν-σκην. dream's theatre (σενάριο & ερμηνεία), Αλάβαστρον (2012), Χώρος Τέχνης και δράσης «Βρυσάκι» (2013) και συμμετείχε στην Παρουσίαση θεατρικών βραβείων Αθηνοράματος (σκην. Γιάννης Κακλέας, Μέγαρο Μουσικής, 2011), σε ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου για το βυζαντινό μουσείο (προβολή στην ΕΤ1, 2009),Τον Μάιο του 2013 πρωταγωνίστησε στο έργο "ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ ΑΔΕΡΦΕΣ ΜΟΥ" (Σκηνοθεσία - Κείμενο: θεατρική ομάδα Dream dolls) με αφορμή το 3ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών "Τα 12 κουπέ" στο θέατρο "Τρένο στο Ρουφ".Το 2013-2014 πρωταγωνίστησε στο εργο «ΜΠΟΜΠΟΚ» του Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία Τάσου Προύσαλη στο ΕΣΩΘΕΑΤΡΟ.Ενώ ηδη παίζει στο «ΠΟΥ΄Τ΄ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παναρετάκη στο θέατρο Ελυζέ.

 

- Πως προέκυψε η μεταξύ σας συνεργασία;
 

Φιλίνη:Λοιπόν, όλα ξεκίνησαν μέσα σε ένα βαν, όπου οι τέσσερις μας, δηλαδή η Μαρία Στάβαρη, Φιλίνη Παναγιωτοπούλου, Κλεοπάτρα Εμμανουήλ και Βάσια Μπάντιου, ήμασταν περιοδεία με άλλη παράσταση. Μιλούσαμε για τα όνειρά μας, για το που θα θέλαμε να παίξουμε, ποιους ρόλους να υποδυθούμε κλπ. Κάπως έτσι έπεσε στο τραπέζι η ιδέα του «Άρχοντα των δαχτυλιδιών». Η  Κλεοπάτρα σαν μεγάλη θαυμάστρια του Τόλκιν μας λέει θα το γράψω εγώ. Φυσικά καμιά μας δεν το έδεσε κόμπο, όμως η Κλεοπάτρα έγραφε μέρα και νύχτα στον υπολογιστή της μέσα σε εκείνο το βαν... Οι μέρες περνούσαν ώσπου ξαφνικά η Κλεοπάτρα μετά από δυο κιόλας εβδομάδες είχε γράψει το πρώτο μέρος

 

- Κλεοπάτρα υπογράφεις το σενάριο. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης και γιατί επέλεξες τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών;

 

Ο Τόλκιν είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας γιατί λατρεύω τον τρόπο που παίρνει όλη την αληθινή ιστορία της ανθρωπότητας και την παρουσιάζει με ένα παραμυθένιο μοναδικό τρόπο ακόμα και στα σκοτεινότερα σημεία της.. Αυτή η ιδέα υπήρχε ασυναίσθητα στο μυαλό μου εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια, αφού είχα ξεκινήσει και εγώ δειλά δειλά να φτιάχνω μια δική μου γλώσσα όπως εκείνος που χρησιμοποιήθηκε στη παράσταση, απλώς έψαχνε τις κατάλληλες συνθήκες να εκδηλωθεί.. Και η ευκαιρία δόθηκε πέρυσι λίγο πριν το Πάσχα.. μέσα σε ένα βαν..

Γιατί κάθε σωστή περιπέτεια που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να ξεκινά με ένα φαινομενικά παράλογο τρόπο ο οποίος όμως όπως αποδεικνύεται στο τέλος δεν ήταν καθόλου τυχαίος. Όπως και οι ήρωες του έργου έτσι και μεις ζώντας υπό κάποιες δύσκολες συνθήκες σε εκείνη την περιοδεία φανταστήκαμε τους εαυτούς μας σαν τα εν δυνάμη πλάσματα αυτού του κόσμου και αρχίσαμε να διαλέγουμε ρόλους με βάση την προσωπικότητά μας.. Κι έτσι το δικό μας έργο πήρε στοιχεία από τον Άρχοντα αλλά και πολλά άλλα όπο μας.. Κάποιος χόμπιτ, κάποιος ξωτικό, και φυσικά δεν γινότανε να λείπουν.. οι κακοί της ιστορίας στην φαντασία μας, έστω και αν τα πρόσωπα που μας έδιναν έμπνευση για αυτά δεν είχαν ιδέα.. Έτσι, ένα λάπτοπ, οι τρεις ταινίες και τα βιβλία όπως και ατελείωτες συζητήσεις μας κράτησαν συντροφιά σε εκείνο το βαν και εγώ άρχισα να γράφω το έργο, βασισμένο στον Άρχοντα αλλά και αρκετά αλλαγμένο ταυτόχρονα αν σκεφτούμε οτι είναι και για παιδιά.., το οποίο τελείωσε τρεις μέρες μετά.. Και τότε άρχισε η πραγματική περιπέτεια! Αλλά ευτυχώς μετά από πολλά δεινά όπως και οι ήρωες το τέλος μάλλον δείχνει αίσιο! 

 

- Μιλήστε μας για τον ρόλο που έχει ο καθένας στην παράσταση και τί είναι αυτο που σας συναρπάζει πιο πολύ στο σύνολο της παράστασης. 

Κλεοπάτρα:Εγώ (Κλεοπάτρα Εμμανουήλ) κάνω το ρόλο ενός ξωτικού, της Έαριλ που είναι ερωτευμένη με ένα θνητό και θα παλέψει για την αγάπη της με το δικό της τρόπο ενάντια στο κακό. Η Μαρία Στάβαρη και η Φιλίνη Παναγιωτοπούλου κάνουν το Φέρυ και το Χάμ τα δυο μικρά χόμπιτ που με τη δύναμη της φιλίας και την αγνότητα και την πίστη τους αναλαμβάνουν την πιο δύσκολη αποστολή και είναι οι μόνοι που θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν χωρίς κανένα δυνατό όπλο εκτός απο αυτά που διαθέτουν στην ψυχή τους. Και βέβαια μια σειρά απο πολλούς αγαπημένους ήρωες όπως η Βάσια Μπάντιου, Ντάστεριλ η βασίλισσα ξωτικό, ο Θάνος Καψοράχης  Άρονορ ο θνητός πο θα νικήσει τους φόβους του και θα αλλάξει τη μοίρα του κόσμου, η Ελισάβετ Μπούρα, νάνος Μάγκλι και ο Αλέξανδρος Φράγκος Μέλοντορ πολεμιστής Ξωτικό που θα ξεπεράσουν τη διαφορετικότητα και αντιπαλότητά τους και θα ενωθούν για το κοινό καλό.

Ο Φρίξος Μανασάκης Κάνταμπορ άνθρωπος που υποκύπτει στις αδυναμίες αλλά στο τέλος μετανιώνει καθώς και Σάραβιλ ο κακός μάγος που καταδιώκει τους ήρωες, ο Δημήτρης Δημητρόπουλος Γκάλαχαρ, ο αγαπημένος μας καλός μάγος που πάντα μας δίνει τη σοφή του συμβουλή αλλά και όταν χρειάζεται δείχνει τη δύναμη του και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει ο Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος, Χόλουκ το τερατάκι που έχει δεθεί με το δαχτυλίδι και θα κάνει τα πάντα για να το αποκτήσει καθώς και ο Φλέρ ο καλός δεντροβοσκός που με τη βοήθεια της φύσης βοηθάει να νικηθεί το κακό.. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι ρόλοι έκπληξη αλλά δεν θα τα αποκαλύψουμε και όλα... Και φυσικά να μην ξεχνάμε τους συντελεστές μας που χωρίς αυτούς δεν θα γινόταν τίποτα, ο Δημήτρης Παναρετάκης με την ευφυέστατη σκηνοθεσία και την εκπληκτική του μουσική, Η Ευδοκία Βεροπούλου με τα εκπληκτικά κοστούμια και τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς, ο πολύ αγαπημένος μας Κώστας Ζωγραφόπουλος με τα φοβερά του σκηνικά αλλά πάνω απ όλα τις σοφές του συμβουλές και την στήριξή του, ο Πάνος Αθανασόπουλος με τις μαγικές χορογραφίες και το κέφι του και ο Γιώργος Μαρινάκης με τις απίθανες φωτογραφίες του! Τι να πω!! Είμαστε πολύ τυχεροί τελικά!!

 

Μαρία:Εγώ υποδύομαι τον Φέρυ , ένα μικρό Χόμπιτ. Τον αντίστοιχο Φρόντο στο βιβλίο του Τόλκιν. Είμαι ο δαχτυλοκουβαλιτής λοιπόν !! Είναι ένας πολύ όμορφος ρόλος , γεμάτος αθωότητα  και ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο! Είναι ένας ήρωας που νικάει το κακό με μοναδικό του όπλο τους φίλους του και την αγνή του καρδιά!! Στην παράσταση αυτό που με συναρπάσει είναι η ίδια η παράσταση!! Είναι το σύνολο της , το κείμενο , η μουσική , η σκηνοθεσία ,τα εφέ , αλλά και οι υπέροχες ερμηνείες των συναδέλφων μου. Κάθε φορά που παίζουμε την παράσταση την παρακολουθώ με το ίδιο ενδιαφέρον και την ίδια αγωνία σαν να μην ξέρω τι θα γίνει στη συνέχεια

Φιλίνη:Ο Ρόλος που υποδύομαι στην παράσταση είναι ο Xαμ ο κολλητός φίλος του Φέρυ, του μικρού πρωταγωνιστή του έργου μας  που τον βοηθάει και τον στηρίζει για να επιτύχει τον στόχο του. Είναι δίπλα του και στις καλές και στις κακές στιγμές μέχρι να καταστρέψουν μαζί το δαχτυλίδι και να νικήσει το καλό. Αυτό που με συναρπάζει πολύ στην παράσταση είναι ότι έχει πολύ περιπέτεια και αυτό μου δίνει ενέργεια καθ’ όλη τη διάρκεια.!

 

 -Τι σας μένει μετά το τέλος κάθε παράστασης;

 

Μαρία:Κάθε φορά που τελειώνει η παράσταση ανυπομονώ να συναντήσω τον κόσμο να μάθω τι τους άρεσε , πως τους φάνηκε , αν καταφέραμε να τους μεταδώσουμε αισθήματα , εικόνες και μηνύματα. Και αυτό που μου μένει πάντα είναι η τεράστια ανταπόκρισή τους και  τα πελώρια ματάκια των παιδιών που μας κοιτάνε σαν να μας λένε « ευχαριστώ που με άφησες να ταξιδέψω σε αυτή την παραμυθένια περιπέτεια »

Φιλίνη:Με το τέλος τις παράστασης μου μένουν διάφορα μηνύματα αλλά πιο πολύ είναι η αγάπη και η φιλία αυτών των δυο χόμπιτ που με την δύναμή τους μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, όπως φυσικά είναι και ο δεύτερος τίτλος του έργου για μένα, ότι οι μικροί αλλάζουν τον κόσμο.

Κλεοπάτρα:Μετά το τέλος κάθε παράστασης μου μένει η γλύκα του οτι όλο αυτό το φτιάξαμε μια ομάδα νέων παιδιών από το τίποτα και το αγαπάμε όλοι εξίσου γιατί είναι παιδί μας..

 

- Είσαστε όλοι νέα παιδιά με οράματα και προσδοκίες, τι είναι αυτο που σας δένει στο χώρο της υποκριτικής;

 

Μαρία:Ναι είμαστε όλοι νέα παιδιά με πολλά όνειρα και προσδοκίες  ,αν και ζούμε σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Κόντρα λοιπόν σε αυτή τη μιζέρια μαζί με την Φιλίνη ,την Κλεοπάτρα και τη Βάσια τολμήσαμε να κάνουμε την παραγωγή της συγκεκριμένης παράστασης ! Όλη μας η προσοχή και η έννοια λοιπόν αυτή την περίοδο είναι στο να  την στηρίξουμε και να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε προκειμένου να την γνωρίσει ο κόσμος , γιατί το αξίζει πραγματικά ! Τι με δένει με την υποκριτική ε ;  χμ… δεν είναι ένα , είναι πολλά και πιστέψετε με ακόμα τα ανακαλύπτω …  

 

- Πώς είναι να παίζεις σε παιδική παράσταση;

 

Μαρία:Έχω πολύ καλή σχέση με τα παιδιά , έχω ασχοληθεί πολύ με το παιδικό θέατρο και το θεατρικό παιχνίδι.  Τα παιδιά σου δίνουν ενέργεια όταν παίζεις , σου μεταφέρουν τι τους αρέσει , τι βαριούνται , τι τους τρομάζει , ποιον ήρωα συμπαθούν , είναι αυθόρμητα και πολύ εκδηλωτικά! Έχω εισπράξει  πολύ αγάπη από τα παιδιά ! Όταν τρέχουν και σε αγκαλιάζουν νιώθεις ευλογημένος !! Είναι τέλεια εμπειρία!

Φιλίνη:Το να παίζεις σε παιδική παράσταση είναι για μένα πολύ ευχάριστο, μου δίνουν πολύ ενέργεια και ζωντάνια τα παιδάκια αλλά και ταυτόχρονα είναι και αρκετά δύσκολο γιατί τα παιδιά είναι οι πιο δύσκολοι κριτές και λένε πάντα την αλήθεια στο τι τους αρέσει και τι όχι.

Βάσια: Το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός που πάντα δίνεις και παίρνεις. Το έργο μας δεν είναι διαδραστικό στα περισσότερα σημεία του παρόλα αυτά η ενέργεια και η συμμετοχή των παιδιών είναι έντονη σε όλη τη διάρκεια της παράστασης. Επομένως όταν παίζεις σε ένα έργο για παιδιά η συγκέντρωση κατά τη γνώμη μου πρέπει να είναι μεγαλύτερη και όλες οι αισθήσεις ενεργές γιατί δεν τους ξεφεύγει τίποτα.

Κλεοπάτρα:Το να παίζεις σε παιδική παράσταση είναι στοίχημα γιατί δεν υπάρχει πιο σκληρό και απαιτητικό κοινό! Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα του είναι σχεδόν τρομακτική και να μη μιλήσω για την εξυπνάδα τους! Καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα ακόμα και από αυτά που έχεις σκοπό να τους πεις. Και πρέπει πάντα να τους λες αλήθειες γιατί αλλιώς αλλοίμονο σου!

 

-Τι θα λέγατε στους αναγνώστες του all4fun για να έρθουν να σας δουν;

 

Μαρία:Προτείνω στους αναγνώστες σας να διαλέγουν το θέατρο για την διασκέδασή τους , είναι μια αξία που έχει αντέξει στο χρόνο και πάντα είναι εκεί για να αγαλιάσει ψυχές!! Φυσικά - αν δεν επαινέσεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει - οπότε θα τους πρότεινα με πάρουν τα παιδιά, ανίψια, βαφτιστήρια, αδέρφια, ξαδέρφια τους και να έρθουν στο θέατρο Ελυζε να δουν την παράστασή μας και να αφεθούν στην μαγεία!!! 

Φιλίνη:Αυτό που θα έλεγα στους αναγνώστες του all4fun είναι να έρθουν όλοι να την δούνε μαζί με τα παιδιά τους, όλοι οι ηθοποιοί κάθε μέρα δίνουν το καλύτερό τους εαυτό, έχει ζωντάνια, χιούμορ, περιπέτεια, μάχες, και περνάει πολλά μηνύματα για την οικολογία, την αγάπη όπως και την δύναμη που κρύβει ο καθένας μέσα του. Αξίζει όλοι να την δουν.

Βάσια:Πρόκειται για μια παράσταση στην οποία περνάνε καλά μικροί και μεγάλη γιατί έχει δράση που σε κρατάει σε εγρήγορση. Και μεταφέρει μηνύματα για την φιλία την αγάπη και την προστασία του περιβάλλοντος!

Κλεοπάτρα:Θα τους πρότεινα να έρθουν στην παρέα μας κάθε Σάββατο στις 4 η ώρα στο θέατρο Ελυζέ για να γίνουν συνοδοιπόροι  μας σε αυτό το μεγάλο ταξίδι που εκτός από τα διδάγματα για την αγάπη, τη φιλία, την αισιοδοξία, το χαμόγελο για ένα καινούριο αύριο έρχεται να μας θυμίσει ότι όλοι τελικά είμαστε ακόμα παιδιά.. Οπότε ελάτε και πάλι να μας το ξαναθυμίσετε.

Το Αll4fun στηρίζει την συγκεκριμένη παράσταση που πάει και πολύ καλά όπως μαθαίνουμε, γιατί το αξίζει άλλωστε,όλα τα παιδιά είναι αξιολάτρευτα και δίνουν το καλύτερο τους ευατό!!

  

Της Αλεξίας Βλάρα, 20/2/2014

http://www.all4fun.gr/interviews/theater/8204-h-all4fun.html