Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Σαββάς Ρακιντζάκης μιλάει στο Open Mind


Ο Σάββας Ρακιντζάκης μιλάει στο Open Mind για την αγάπη του για την μουσική, την παράσταση στη Σφίγγα και διάφορα ακόμα....


Τι σημαίνει για εσάς μουσική;


Μουσική για μένα σημαίνει ζωή! Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να ζήσει χωρίς μουσική. Στις χαρές και τις λύπες, στα εύκολα και στα δύσκολα, η μουσική μας δίνει αυτό το «κάτι παραπάνω» στην εξωτερίκευση των κρυφών πλευρών του εαυτού μας, στην εκτόνωση της έντασής μας, στην έκφραση των συναισθημάτων μας σε κάθε πτυχή της ζωής μας!

    Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες;

Ο καλλιτέχνης είναι το μέσο για να φτάσει η καλή μουσική στον ακροατή, οπότε κάθε δημιουργός (συνθέτης – στιχουργός) ή ερμηνευτής που λειτουργεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε να αναφερθεί εδώ. Με την ίδια ευκολία που θα ξεχώριζα το Bach και τον Debussy από το χώρο της «κλασικής» μουσικής, θα μπορούσα να ξεχωρίσω τις μουσικές του John Williams και του Howard Shore στη μουσική κινηματογράφου, το Mike Oldfield στην instrumental μουσική, τους Queen από τη ροκ μουσική, το Δ. Μητροπάνο και τη Β. Μοσχολιού από το παλιό λαϊκό τραγούδι…

  Ετοιμάζετε μία μουσική συνάντηση στην μουσικη σκηνή Σφίγγα. Τι πρόκειται να δούμε;

Η παράσταση «Τα τραγούδια γίναν πάθη» που θα παρουσιάσουμε στις 22 Απριλίου στη μουσική σκηνή «Σφίγγα», είναι μία μουσική παράσταση στο κλίμα των ημερών του Πάσχα. Στο πρώτο μέρος τα τραγούδια αναφέρονται στο ανθρώπινο πάθος, το πάθος ενός λαού ή το πάθος όλου του κόσμου. Στο δεύτερο μέρος, τα τραγούδια συνοδεύουν την εξιστόριση των Παθών του Χριστού, ιδωμένα μέσα από το πρίσμα των κειμένων των Ευαγγελίων, τα οποία απαγγέλονται με απόδοση στη νεοελληνική γλώσσα. Στην παράσταση συμπράττω με δύο εξαιρετικούς μουσικούς και φίλους, τη Λίνα Ροδοπούλου στην ερμηνεία των τραγουδιών και τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη στα νυκτά έγχορδα (κιθάρα, λαούτο κλπ).

    Τί ακούσματα έχετε;

Τα ακούσματά μου είναι ποικίλα. Παρά την κλασική μου μουσική παιδεία, τα πιο πολλά μου ακούσματα προέρχονται από το χώρο του ελληνικού τραγουδιού, κυρίως των δεκαετιών του ‘80 και του ’90, χωρίς όμως να αποκλείω και πιο σύγχρονες δημιουργίες. Περίπου αντίστοιχες, ως προς τη χρονική περίοδο, είναι και οι επιλογές μου στο ξένο ρεπερτόριο. Αγαπώ πολύ, επίσης, τις διασκευές παντός είδους, τη jazz μουσική και τις μουσικές «συνυπάρξεις» ήχων και μελωδιών από διαφορετικούς μουσικούς πολιτισμούς (δημοτικό τραγούδι, βυζαντινή μουσική, παραδοσιακή μουσική άλλων χωρών κλπ).

    Συνεργάζεστε τα τελευταία χρόνια με τον Στέφανο Κορκολή. Πώς νιώθετε;

Η συνεργασία μου με το Στέφανο Κορκολή ξεκίνησε σχεδόν πριν δύο χρόνια, με αφορμή τις ηχογραφήσεις του έργου του «Θάθελα αυτήν την μνήμη να την πω», βασισμένου πάνω στην ποίηση του Κ. Π. Καβάφη, στο οποίο συμμετείχα ως μαέστρος, διευθύνοντας τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών και το Φωνητικό Σύνολο En-Chor. Από τα εφηβικά μου χρόνια θαύμαζα το Στέφανο Κορκολή, τόσο ως πιανίστα όσο και ως συνθέτη και ενορχηστρωτή και η συνεργασία μου μαζί του είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα.

     Με την Λίνα Ροδοπούλου πως ξεκίνησε η συνεργασία;

Με τη Λίνα Ροδοπούλου γνωριζόμαστε ήδη από τα μαθητικά μας χρόνια. Είχαμε την τύχη να φοιτήσουμε σε ένα σχολείο με καλλιτεχνικά «ανήσυχους» καθηγητές, οι οποίοι ανίχνευαν τα μικρά ή μεγάλα ταλέντα μας και τα αξιοποιούσαν σε πολυποίκιλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις (παραστάσεις θεάτρου και αρχαίου δράματος, μουσικά αφιερώματα, βραδιές αφιερωμένες σε ποιητές κλπ.). Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε συμπράξει πολλές φορές με τη Λίνα Ροδοπούλου, όχι μόνο επί σκηνής, αλλά και σε πιο «παρεΐστικες» μουσικές στιγμές. Φυσικά, η εξέλιξή της είναι μεγάλη τα τελευταία χρόνια, πράγμα που επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες συνεργασίες της με γνωστά ονόματα του χώρου της μουσικής. Βασιζόμενος στην όμορφη μουσική αλληλεπίδραση που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια, της προέτεινα να αναλάβει την ερμηνεία των τραγουδιών στην επικείμενη παράστασή στη «Σφίγγα», πρόταση που αποδέχτηκε με χαρά.

   Τί έχετε αποκομίσει από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας και με ποιόν θα θέλατε μελλοντικά να συνεργαστείτε και γιατί;

Οι συνεργασίες μου κινούνται, μέχρι σήμερα, σε διαφορετικά αντικείμενα στον τομέα της μουσικής. Έχω συνεργαστεί με χορωδίες ως πιανίστας και μαέστρος, έχω παίξει σε jazz σχήματα, έχω διδάξει σε σχολεία… Αυτό που έχω αποκομίσει, είναι όμορφες στιγμές και αναμνήσεις και φυσικά, πολλή εμπειρία σε διάφορα επίπεδα! Θεωρώ ευτυχή συγκυρία το ότι έχω συνεργαστεί με αξιόλογα ονόματα στο χώρο της μουσικής, τα οποία έχουν διευρύνει τους μουσικούς μου ορίζοντες, πράγμα που εύχομαι να συνεχίσει να συμβαίνει και στο μέλλον.
Στα πρόσφατα ακούσματά μου (λόγω και της προετοιμασίας για την επικείμενη παράσταση στη Σφίγγα), έχω εκτιμήσει ιδιαίτερα τη μουσική προσωπικότητα του Σταύρου Ξαρχάκου, ο οποίος μπορεί να ισορροπεί εξαιρετικά ανάμεσα στα διάφορα μουσικά ιδιώματα, συνδυάζοντας το κλασικό με το λαϊκό ή το παραδοσιακό με το έντεχνο. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να συνεργαστώ μαζί του, ή έστω να συμμετάσχω σε κάποια από τις παραγωγές του, αλλά μία γνωριμία μαζί του είναι σίγουρα μέσα στις μελλοντικές μου επιθυμίες.

    Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Μετά την παράσταση στη «Σφίγγα», παράλληλα με τις μόνιμες συνεργασίες μου ως εκπαιδευτικού και μαέστρου, σχεδιάζω να συγκεντρώσω σε ένα τόμο τις χορωδιακές επεξεργασίες ελληνικών και ξένων τραγουδιών που έχω κατά καιρούς επιμεληθεί. Συμμετοχές σε καλοκαιρινά φεστιβάλ, προγραμματισμός της επόμενης καλλιτεχνικής χρονιάς και… οπωσδήποτε ξεκούραση, καθώς έχω να κάνω διακοπές τα τελευταία τρία (τουλάχιστον) χρόνια!

   Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Καθώς βρισκόμαστε κοντά στις ημέρες του Πάσχα (που σημαίνει πέρασμα, διάβαση) θα ήθελα να ευχηθώ στους αναγνώστες σας να βιώσουν το φετινό Πάσχα ως ένα πέρασμα προς την καλύτερη πλευρά του εαυτού τους. Να έχουμε όλοι ένα Πάσχα με περισσότερη αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση, δύναμη, πίστη, ελπίδα, αγάπη!

Tης Αλεξίας Βλάρα, 18/4/2019


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Είδαμε και προτείνουμε: «Το Αγόρι με τις δυο καρδιές»

 "Τ ο αγόρι με τις δύο καρδιές" μία παράσταση που τα έχει όλα, τα συνδυάζει όλα.. ρυθμό- ενέργεια-πάθος-έκφραση-τόλμη- αλήθεια-χιούμορ, γεμάτη αγωνία και συγκίνηση που στο τέλος μας προκαλεί δέος. Μια ανθρώπινη ιστορία, ελπίδας- θάρρους-εμπιστοσύνης και αγάπης! Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της οικογένειας προσφύγων των συγγραφέων (Χάμεντ και Χεσααμ Αμιρι) που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, μετά την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους τής από τους Ταλιμπάν. Μάνα πατέρας και τρεις γιοι. Ένα ταξίδι ξεκινάει περιπλανώμενοι στην Ευρώπη αναζητώντας να βρουν την <<Ιθάκη>> τους. Μας συναρπάζει για άλλη μία φορά με την ευρηματική υποδειγματική μαεστρία του ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς φωτίζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Το ενδυματολογικό κομμάτι υπογράφει η Ελένη Εμπεδοκλή- οι στίχοι των τραγουδιών δια χειρός Ελένης Φωτάκη με τη μουσική του Μίλτου Πασχαλίδη ντύνουν αρμονικά την παράσταση!! Με τα σκηνικά του Εδουάρδου Γεωργίου που αποδίδουν τέλεια την πρα