Θέατρο του Νέου Κόσμου || "Γελώντας άγρια" του Κρίστοφερ Ντουράνγκ // Πρεμιέρα: Δευτέρα 6 Μαΐου


Γ Ε Λ Ω Ν Τ Α Σ  Α Γ Ρ Ι Α
του Κρίστοφερ Ντουράνγκ

Κάτω Χώρος
6.5.2019 - 4.6.2019

 Φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση βρίσκετε εδώ:



Σ’ έναν χώρο ακαθόριστο, δύο άνθρωποι καθορισμένοι, αναπνέουν. Το θέμα της συζήτησης, η πραγματικότητα, η ζωή τους τώρα. Ποια είναι αυτά που λέγονται και ποια είναι αυτά που κρύβονται; Ψαχουλεύουν το παρόν, «γελώντας άγρια εν τω μέσω αδυσώπητης θλίψης, εις τον αιώνα των αιώνων, αμήν».
«Πάντα να αναπνέεις. Αυτή είναι η βάση της ζωής. Η αναπνοή. 
Αν δεν αναπνέεις, πεθαίνεις. Εισπνοή-Εκπνοή.
Σας αγαπώ, ματς μουτς»!
Βρισκόμαστε σ’ ένα πάρτι μασκέ, σε κάποιο σπίτι. Είμαστε όλοι καλεσμένοι σ’ αυτό το πάρτι. Οι δύο ηθοποιοί και οι προσωπικότητές τους συνομιλούν, απευθύνονται, λέγοντας αλήθεια, μεταδίδουν την προσωπική τους ιστορία. Οι σιωπές, οι παύσεις και οι παραφωνίες, όπου χρειάζονται, είναι πάντα ωφέλιμες, μέρος της ιστορίας. Προς την απλότητα, το παιχνίδι, την ελευθερία, τη ζωή.
Ένα κείμενο διασκεδαστικό μ’ έναν ευφυή τρόπο, αφού δεν ξέρεις με τι να γελάσεις και με τι να κλάψεις τελικά από όλα αυτά που ακούς.    

Συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Χριστίνα Παπαδάκη - Δημήτρης Φραγκιόγλου
Σκηνοθεσία-Διασκευή-Σκηνικός Χώρος-Κοστούμια:
 Νάνσυ Μπούκλη, Πάνος Παπαδόπουλος
Βοηθός παράστασης: Μάρα Βλαχοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Νάνσυ Μπούκλη
Πάνος Παπαδόπουλος

ΧΩΡΟΣ
Κάτω Χώρος
Από 6.5.2019 έως 4.6.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Δευτέρα 21:15
Τρίτη 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό 13€
Μειωμένο 10€

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".