Επιστρέφουν οι Dirty Granny Tales με το Rejection vol.2 στο IMK

Rejection Vοl.2των Dirty Granny Tales
22-23 Φεβρουαρίου &  1-2 Μαρτίου
για 4 μοναδικές παραστάσεις 
στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Rejection photo2a.jpg
Oι Dirty Granny Talesμετά την τεράστια επιτυχία της παράστασης «Rejection», που παρουσίασαν το 2011 στο Badminton Theater με ένα διήμερο sold out, επιστρέφουν στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για 4 μοναδικές εμφανίσεις 22 & 23 Φεβρουαρίου και 01 & 02 Μαρτίου.


Η παράσταση που για πολλούς θεωρείται ό,τι καλύτερο έχει παρουσιάσει η Βρώμικη Γριά, ανεβαίνει με έναν τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ. Μέσα από δρόμους που δεν είχε τολμήσει μέχρι τώρα, αυτή η ομάδα θα δώσει στην αφήγηση της ιστορίας μια άλλη διάσταση.
Ένα έργο  εμπνευσμένο από την ζωή του κατά συρροή δολοφόνου Ed Gein, η οποία έχει δώσει το ερέθισμα για την δημιουργία διάφορων δολοφονικών χαρακτήρων στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, όπως o Norman Bates στο Psycho του Robert Bloch, που μετέφερε στην οθόνη ο Alfred Hitchcock και ο Leatherface στην ταινία The Texas Chainsaw Massacre του Tobe Hooper.

Τα «σκοτεινά παραμύθια της βρώμικης γριάς» είναι ένας συνδυασμός ζωντανής ακουστικής μουσικής, κουκλοθεάτρου, χορού και animation projection με έντονες επιρροές από Tim Burton και The Residents, όπως επίσης και από Μάνο Χατζιδάκι, David Bowie, Black Metal, progressive psychedelic rock. Σύγχρονος χορός που εντάσσει κούκλες και κινήσεις με κοστούμια θυμίζοντας πολλές φορές Japanese Gothic Theater.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".