Μάτια Ερμητικά Κλειστά - στο θέατρo Αλκμήνη

DREAM STORY
Η σπουδαία νουβέλα του Σνίτσλερ που ενέπνευσε
το κύκνειο άσμα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ "Μάτια Ερμητικά Κλειστά"
ανεβαίνει στο θέατρο.

Ενσωματωμένη εικόνα

Σκηνοθεσία Γιάννης Βούρος

Θέατρο Αλκμήνη
Σκηνή Intermedia

Πρεμιέρα 25 Ιανουαρίου 2019 στις 12 τα Μεσάνυχτα

Ενσωματωμένη εικόνα

Βρισκόμαστε στη Βιέννη, βραδιά καρναβαλιού.

Ο γιατρός Φριντολίν καλείται μέσα στα μεσάνυχτα να παραστεί στις τελευταίες στιγμές ενός ετοιμοθάνατου. Τα βήματά του τον οδηγούν σε μια οργιώδη δεξίωση μιας μυστικής κοινότητας. Μυστικά συνθήματα, μασκοφορεμένες γυναίκες, μεθυστικές μελωδίες αποπλάνησης… Όλα συγκλίνουν προς το μυστήριο και την κατάργηση κάθε αίσθησης πραγματικότητας.

Ενσωματωμένη εικόνα

Την ίδια στιγμή, η σύζυγός του Αλμπερτίν, ζει μέσα στο όνειρο τερατώδεις περιπέτειες, που την κατασπαράζουν φέρνοντας την στα όρια του αισθησιασμού.

Ανάμεσα στο σκοτεινό ασυνείδητο και την ερωτική παραβατικότητα της Αλμπερτίν και του Φριντολίν ο ιστός της πραγματικότητας κλυδωνίζεται, αφήνοντας να αναδυθεί μια αλήθεια τυφλωτική όσο και το δυνατό φως.

Ενσωματωμένη εικόνα

Ο Γιάννης Βούρος σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στη σπουδαία νουβέλα του Σνίτσλερ «Dream Story», στην οποία βασίστηκε ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ για το σενάριο της τελευταίας του ταινίας "Μάτια Ερμητικά Κλειστά". Σε νέα μετάφραση και διασκευή Αντώνη Γαλέου και πρωτότυπη μουσική Γιώργου Πούλιου. Μαζί του επί σκηνής η Πολυξένη Μυλωνά.

Πρεμιέρα στις 25 Ιανουαρίου 2019. Παραστάσεις κάθε Παρασκευή στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα.

Ενσωματωμένη εικόνα

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση - Προσαρμογή: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Σκηνογραφία - Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοροβέ
Οργάνωση Παραγωγής: Ευρυδίκη Σαραντάκου
Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Βούρος, Πολυξένη Μυλωνά

Ενσωματωμένη εικόνα
Info
Θέατρο Αλκμήνη [Σκηνή Intermedia]
Αλκμήνης 12, Πετράλωνα | Τηλ.: 2103428650
Παραστάσεις: Παρασκευή μεσάνυχτα | Διάρκεια: 75 λεπτά
Εισιτήρια: 15 ευρώ γενική είσοδος και 10 μειωμένο
Είδος Έργου:  Ερωτικό Θρίλερ - Ακατάλληλο κάτω των 15 ετών

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Εικόνα
Η ποίηση είναι ένας ζωντανός διάλογος με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Η Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη , με την πρώτη της ποιητική συλλογή Παρανυχίδα , μας προσκαλεί σε μια τέτοια συνομιλία, όπου η καθημερινότητα αποκτά μια βαθύτερη, σχεδόν υπαρξιακή διάσταση. Μέσα από έναν λόγο απλό, αλλά μεστό συναισθημάτων, η ποιήτρια εξερευνά τον χρόνο, τη μοναξιά, την απώλεια και τη γυναικεία ταυτότητα, ενώ παράλληλα ενσωματώνει την κοινωνική και προσωπική της ματιά σε στίχους που αιχμαλωτίζουν τη στιγμή και τη μεταμορφώνουν σε κάτι διαχρονικό. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη μιλά για την έμπνευση πίσω από τη Παρανυχίδα , τον ρόλο της γλώσσας στην ποιητική της έκφραση, τη συνεργασία της με την εικαστικό Αναστασία Καρούση και τις θεματικές που διατρέχουν το έργο της. Μας αποκαλύπτει, επίσης, τα λογοτεχνικά της σχέδια και την ανάγκη της να πειραματιστεί με νέες μορφές γραφής. Τι σας ενέπνευσε να γράψετε την ποιητική συλλογή Παρανυχίδα και πώς επιλέξατε τον τίτλο της; Αρχ...
Read more »

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Εικόνα
Η παράσταση Το σώμα που άφησα πίσω μου επιστρέφει για δεύτερη χρονιά, επιβεβαιώνοντας τη δυναμική της και την ανάγκη του κοινού να συνομιλήσει με τα ερωτήματα που θέτει. Μέσα από μια ιδιαίτερη σκηνική γλώσσα που συνδυάζει την εξομολόγηση, τη σωματικότητα και τον στοχασμό, η παράσταση εξερευνά τη σχέση μας με το σώμα, τα «πρέπει» που το καθορίζουν και τις εμμονές της εικόνας που μας επιβάλλονται. Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Ηλία Καρακωνσταντάκη, ο οποίος συμμετέχει στην παράσταση, για την εμπειρία του πάνω στη σκηνή, τη διαδικασία προετοιμασίας, αλλά και τις βαθύτερες σκέψεις που του γεννά το έργο. Μέσα από τα λόγια του, αποκαλύπτεται όχι μόνο η ουσία της παράστασης, αλλά και μια προσωπική αναζήτηση που, λίγο-πολύ, μας αφορά όλους. «Το σώμα που άφησα πίσω μου» επιστρέφει για δεύτερη χρονιά. Τι πιστεύετε ότι έκανε την παράσταση τόσο ξεχωριστή και αξιόλογη ώστε να συνεχιστεί; Πιστεύω ότι ζούμε σε μια εποχή όπου ο καθένας μας βρίσκεται σε μια συνεχή αναζήτηση για το ποιος είναι, τι είναι το ...
Read more »

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Εικόνα
Ο Δημήτρης Μανιάτης , μέσα από το βιβλίο του Η Καγκέλω , μας παρασύρει σε δώδεκα στιγμές ωμής, αστικής ποίησης, όπου το παρελθόν και το παρόν συγκρούονται σε δρόμους, δωμάτια και μνήμες. Με μια γραφή που ισορροπεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μυστηριώδες, ανασύρει εικόνες από την Πατησίων μέχρι τη Μύκονο, από ένα λαϊκό τραγουδιστή που πετάει μέχρι τη σκιά του Καζαντζίδη. Σε αυτή τη συνέντευξη, μιλάμε για τις ιστορίες, τις εμμονές και τα πρόσωπα που στοιχειώνουν τις σελίδες του. 1. Τι σας ενέπνευσε να γράψετε τη συλλογή διηγημάτων Η Καγκέλω; Υπάρχει κάποια πραγματική ιστορία ή εμπειρία πίσω από το βιβλίο; Άθροισμα παρατηρήσεων, σκέψεων και ερεθισμάτων. Το ομώνυμο που έδωσε και τον τίτλο του βιβλίου μου ήταν αυτό που επιτάχυνε και τις άλλες ιστορίες που είχα μέσα μου, που επωάζονταν μέσα μου και που τελικά οδηγήθηκαν στην μικρή φόρμα του διηγήματος- μικροδιηγήματος. Μια αλληλουχία επίσης βιωμάτων, από ματαιώσεις, πείσματα μέχρι αλλόκοτα πράγματα που μου έχουν κατά καιρούς συμβεί αποτέ...
Read more »

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".

Εικόνα
Το Προτού μπει το φως στο δωμάτιο της Ελένης Καλαντζή είναι μια ποιητική διαδρομή ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, το φως και το σκοτάδι, την απώλεια και τη μνήμη. Μέσα από στίχους που μοιάζουν με κινηματογραφικά καρέ ενός εσωτερικού ταξιδιού, η ποιήτρια αναζητά τη στιγμή εκείνη όπου το τέλος συναντά την αρχή. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η Ελένη Καλαντζή μιλά για τη δύναμη της ποίησης να καταγράφει, να γιατρεύει και να επαναφέρει στη ζωή όσα νομίζαμε πως είχαν χαθεί. Πώς προέκυψε η ιδέα για την ποιητική συλλογή; Υπήρξε κάποια συγκεκριμένη εμπειρία που σε ενέπνευσε; Η ιδέα προέκυψε πριν περίπου μία δεκαετία όταν σκέφτηκα το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της τριβής, της έκρηξης και της λήθης σε κάθε πτυχή της ζωής και πως μπορώ να το χρησιμοποιήσω σαν κεφάλαια/στάδια με κείμενα που εντάσσονται στο καθένα. Έγραφα από μικρή ηλικία για καθετί που ήθελα να κρατήσω στην μνήμη μου αλλά από τότε που είχα αυτή την έμπνευση, ξεκίνησα να γράφω για διάφορα συμβάντα και αναμνήσεις που με κάπως φυσ...
Read more »