Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αlexia's secrets: Η Τάνυα Βασδάρη και η Χριστίνα Μητροπούλου μιλούν στο Open Mind


Η Τάνυα Βασδάρη και η Χριστίνα Μητροπούλου στο Open Mind λίγο μετά την πρεμιέρα μιλούν για την παράσταση «Μ’ Ακούς».

Ερωτήσεις και για τις δύο:
“Μ΄ακούς”, μία χοροθεατρική παράσταση με επίκεντρο τον άνθρωπο και ό,τι περιστρέφεται γύρω από αυτόν μέσα στην κοινωνία. Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε στον θεατή;

Τ.Β. Ζούμε στην Ελλάδα της κρίσης. Γύρω από αυτό κινήθηκε η θεματολογία της παράστασης. Παρατηρώ ότι λόγω αυτής εθελοτυφλούμε ή εν αγνοία μας δε μας αγγίζουν πραγματικά προβλήματα που μπορεί να μην είναι απλώς στη διπλανή μας πόρτα αλλά μέσα στο ίδιο μας το σπίτι.  Έχουμε γίνει μηχανές ρομπότ, πιόνια ενός καλοστημένου συστήματος. Στο χέρι μας είναι να ξεφύγουμε από αυτό και να αρχίσουμε να ζούμε και να συνυπάρχουμε.

Χ.Μ. Η παράσταση «φωτογραφίζει» την κοινωνία μας. Θέτει μία προβληματική γύρω από το σήμερα όπως αυτό επηρεάζεται από την οικονομική και ηθική κρίση καθώς και τα προβλήματα που απορρέουν από αυτή. Ο θεατής παρακολουθεί σε πρώτο επίπεδο την ιστορία μίας τυπικής μεσοαστικής οικογένειας και σε δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης τον κοινωνικό αυτό προβληματισμό.


Στην παράσταση σας βλέπουμε πολλές μορφές βίας, είτε είναι ενδογενής είτε εξωγενής. Πώς και επιλέξατε αυτό το δύσκολο και επίκαιρο θέμα;

Τ.Β. Η πολύμορφη βία ως θέμα της παράστασης εξελίχθηκε με έναυσμα τη βία που υπάρχει στους δρόμους. Οδηγώντας, παρατηρούσα ότι γύρω μας δεν υπάρχει η παιδεία που θα έπρεπε να έχουμε στην κυκλοφοριακή αγωγή. Είτε ως οδηγοί, είτε ως πεζοί. Η παιδεία προέρχεται από τους κηδεμόνες και τα σχολεία. Που και εκεί υπάρχει βία. Συζητώντας την ιδέα με το εταίρο μέλος της ομάδας, Κατερίνα Αλεξανδράκη, και την ηθοποιό της πρωταρχικής παράστασης, Χρύσα Κατσαρίνη, βγήκαν κι άλλα θέματα που απασχολούν την καθημερινότητα μας. Όταν αποφασίστηκε να γίνει ολοκληρωμένο έργο και ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας με τη Χριστίνα, έδωσε κι εκείνη τις ιδέες της κι έτσι φτάσαμε στο σημερινό μας έργο.  Η βία υπάρχει παντού γύρω μας και πάνω μας σε ποικίλους τρόπους. Για αυτό το έργο έβαλε ο καθένας το λιθαράκι του, αντλώντας από τα προβλήματα της καθημερινότητας, με σκοπό να τα αντιμετωπίσουμε και να τα κοιτάξουμε στα μάτια και όχι για να μας παρασύρουν μαζί τους.

Χ.Μ. Είχα ήδη παρακολουθήσει το πρώτο ανέβασμα της παράστασης όταν με προσέγγισε η Τάνυα να συνεργαστούμε στα επόμενα βήματα του «Μ’ ακούς». Το θέμα της βίας μου κέντρισε αμέσως την προσοχή γιατί είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας – ως αποτέλεσμα μίας γενικότερης αγανάκτησης και καταπίεσης – και με ενδιαφέρει να γράφω έργα επίκαιρα που σχολιάζουν το σήμερα. Είναι εντυπωσιακό τελικά το πόσες μορφές βίας υπάρχουν, από το πιο ανεπαίσθητο παράδειγμα μίας κόρνας στο φανάρι, μέχρι το πιο τρανταχτό. Είμαστε συχνά θεατές της βίας ή και θύματα αυτής χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Φέρνοντας το θέμα αυτό επί σκηνής, είναι λίγο σαν να το βάζουμε σε μικροσκόπιο και να καλούμε τον θεατή να προβληματιστεί.

Τα μελλοντικά σχέδιά σας;

Τ.Β. Ο βασικός στόχος της ομάδας είναι μέσω από τα έργα να βγαίνει κάποιο μήνυμα. Οποιοδήποτε να είναι αυτό. Η καινούρια παραγωγή θα έχει κι αυτή ως κεντρικό άξονα ένα μεγάλο πρόβλημα που μας απασχολεί παγκοσμίως.

Χ.Μ. Το επόμενο έργο στο οποίο δουλεύω είναι επίσης πολυμεσικό γιατί εμπλέκει live μουσική, χορό και θέατρο και πραγματεύεται την έννοια της αλλοτρίωσης. Επίσης πολύ σύντομα θα ανεβάσουμε το έργο της Ντεμπ Μαργκόλιν (βραβείο Όμπι) που λέγεται «Χρόνος: το έλεος της αιωνιότητας».

Ερωτήσεις για την Τ. Βασδάρη:
Η παράσταση επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά. Πώς νιώθετε για αυτό;
Αισθάνομαι πολύ χαρούμενη για αυτή τη δεύτερη σεζόν. Έχοντας το καλοκαίρι που οι ρυθμοί στις δουλειές πέφτουν, μπόρεσα και διόρθωσα κάποια πράγματα και νομίζω δόθηκε ένα καλύτερο σύνολο στο έργο. Ήδη όσοι ήρθαν να δουν για δεύτερη φορά τη παράσταση, επισήμαναν τη θετική του εξέλιξη. Βοήθησε πολύ που με τη Χριστίνα συμπληρώναμε η μια την άλλη στην εξέλιξη των σκηνών.
Βλέπουμε μία δεμένη ομάδα, τη χοροθεατρική ομάδα DiZgravity. Μιλήστε μου λίγο για το πώς προέκυψε αυτή η ομάδα, τα μέλη που την αποτελούν καθώς και την ιδιαίτερη ονομασία της;
Τελειώνοντας τη σχολή,  Ραλλού Μάνου, με τις συμφοιτήτριές μου,  Ιρένε Γκούβερη, Σοφία Καλαμπόκα και Ευγενία Χαχάγια, ήταν έντονη η επιθυμία μας για έκφραση.  Έτσι αποφασίστηκε η δημιουργία μιας ομάδας που θα εκφράζει όλες μας.  Το 2006 δημιουργήθηκε η ομάδα diZgravity και έγινε το πρώτο έργο . Το όνομα προήλθε από τη βαρύτητα. Η χορευτική μας επιρροή κυρίως είναι από το release technic που έχει ως κεντρικό άξονα το «παιχνίδι» με τη βαρύτητα. Το diZgravity δόθηκε για ενίσχυση της αγγλικής λέξης. Δεν υπάρχει στο αγγλικό λεξιλόγιο.
Τα κορίτσια μετά ακολούθησαν άλλους επαγγελματικούς προορισμούς. Έμεινα για δύο χρονιές μόνη μου ως ιδρυτικό μέλος. Το 2011 η Κατερίνα Αλεξανδράκη και η Τζένη Τοψίδου έγιναν κι εκείνες μόνιμα μέλη της ομάδας. Η καλή μας χημεία βοηθάει πολύ, ώστε με όποιον συνεργαζόμαστε να πετυχαίνουμε αυτό το δέσιμο που αναφέρατε. Βοηθάει πολύ και στο αποτέλεσμα που παρουσιάζεται πάνω στη σκηνή. Αυτό το έργο έχει όπως προανέφερα σε προηγούμενη ερώτηση τη πινελιά όλων. Συντελεστών, ηθοποιών και χορευτών. Μπορεί τη τελική απόφαση να την έπαιρνα εγώ, αλλά ήμουν και θα είμαι πάντα ανοιχτή σε παρατηρήσεις και προτάσεις.


Ερωτήσεις για την Χ. Μητροπούλου:
Θα θέλατε να εκδοθεί σε μορφή βιβλίου αυτό το θεατρικό έργο ή μήπως  έχετε σκεφτεί να γράψετε ένα μυθιστόρημα πάνω σε αυτήν τη θεματική;

Ναι αμέ, γιατί όχι; Θα ήταν υπέροχο κάποια στιγμή να εκδοθούν θεατρικά μου έργα. Τα χοροθεατρικά βέβαια είναι λίγο «παράξενα» στην ανάγνωσή τους στο χαρτί γιατί έχουν μέρη που συμπληρώνονται από την κίνηση και τη μουσική. Είναι σαν να διαβάζεις ένα έργο και σε ορισμένα σημεία να λέει ο συγγραφέας «αυτό το κομμάτι λείπει, φανταστείτε στη θέση του μία υπέροχη χορογραφία με θέμα την εφορία». Τα κλασσικά έργα όμως διαβάζονται όπως και η λογοτεχνία.

«Μ’ ακούς»
xοροθέατρο από την ομάδα DiZgravity


Η χοροθεατρική ομάδα DiZgravity παρουσιάζει το έργο «Μ’ ακούς» για δεύτερη συνεχή χρονιά. Μετά από τις sold out παραστάσεις στο El Convento Del Arte, το έργο παρουσιάστηκε στο 15ο Φεστιβάλ Χορού Ελλήνων Χορογράφων στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με μεγάλη επιτυχία και φέτος επανέρχεται εμπλουτισμένο για λίγες μόνο παραστάσεις στο Θέατρο ΠΚ.

Λίγα λόγια για το έργο:
Η παράσταση αντικατοπτρίζει το σήμερα καθώς παρακολουθεί την καθημερινότητα μιας οικογένειας αντιμέτωπη με τη βίαιη οικονομική κρίση και φωτίζει τα προβλήματα που αυτή φέρνει στην επιφάνεια.

Πώς αντιλαμβάνονται τα παιδιά τα κοινωνικά προβλήματα μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον; Πώς επιδρά πάνω τους το εκπαιδευτικό σύστημα; Τι κάνει ένας πατέρας όταν βρεθεί αντιμέτωπος με συνεχείς μειώσεις στο μισθό του; Πώς επηρεάζονται οι σχέσεις σε ένα ζευγάρι που έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά ζητήματα διαβίωσης; Τι είναι βία εν τέλει; Προσωπικό ζήτημα, οικογενειακό ή κοινωνικό;

Το έργο «Μ’ ακούς» πραγματεύεται τη βία όλων των ειδών και δίνει φόρο τιμής στα θύματά του.

Συντελεστές:
Ερμηνεύουν: Μαρία Βασιλειάδη, Βαλεντίνη-Ελένη Βεκκίνι, Φλώρα Καραβελατζή, Βλοτίνα Νουλέλλη, Αρετή Σταμπόγλη, Μεταξία Ταμπούρλου, Δημήτρης Τσικούρας, Πωλίνα Χαλά
Θεατρικό έργο: Χριστίνα Μητροπούλου
Σκηνοθεσία: Τάνυα Βασδάρη
Χορογραφίες: Τάνυα Βασδάρη, Τania Economo
Trailer – Φωτογραφία αφίσας:  cGc films - http://www.cgcfilms.com/
Σχεδιασμός φωτισμού : Απόστολος Τσιτσώνης
Φωτογραφίες: Ευάγγελος  Καραλής
Ενδυματολόγος: Γιάννης Περίδης
Εκτέλεση Παραγωγής: Κατερίνα Αλεξανδράκη, Steve Bart
Find us on:   / dizgravity
https://www.facebook.com/DiZgravity
Trailer: https://youtu.be/3VQc7GO9Yss

INFO
Παραστάσεις: κάθε Παρασκευή στις 21.45
Τηλ. 210 9011677
Θέατρο ΠΚ (Κασομούλη 30, μετρό Νέος Κόσμος)
www.pktheater.gr
Εισιτήρια: 10 € κανονικό, 7 € μειωμένο (ΣΕΗ, ΣΕΧΩΧΟ, ΣΕΧ, άνεργοι)
Ειδικές τιμές για γκρουπ άνω των 12 ατόμων
http://www.pktheater.gr/index.php?target=book&alias=%CE%9C%27+%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82
Find us on:  / ΘΕΑΤΡΟ ΠΚ
               

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Χριστίνα Μητροπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο στο πανεπιστήμιο του Yale στην Αμερική όπου και έμεινε για επτά χρόνια. Έχει εργαστεί ως θεατρική συγγραφέας, σεναριογράφος, ηθοποιός και σκηνοθέτης στο Λος Άντζελες, τη Σιγκαπούρη και την Αθήνα.
Έχει κερδίσει την υποτροφία «Sudler fund for the creative arts» δύο φορές για τη σκηνοθεσία των έργων «Closer» του Πάτρικ Μάρμπερ, και «Κουκλόσπιτο» του Ερρίκου Ίψεν αντίστοιχα. Έχει λάβει την υποτροφία «StavrosNiarchos Research fellowship award» για έρευνα στον Ελληνικό Κινηματογράφο ενώ δύο σενάριά της το «Newstria» και το «Άγγελος Νομάς» πήραν χρηματοδότηση από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
Ως ηθοποιό την έχουμε δει στο σινεμά στο «Straight Story», «Πρώτη Φορά Νονός», «Αυστηρώς Κατάλληλο», «Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένα» «Ματζουράνα» και στο «Με χωρίς γυναίκες». Στην τηλεόραση έχει συμμετάσχει στις σειρές «10η εντολή», «Άμυνα Ζώνης», «Γιούγκερμαν», «Κλεμμένη Ζωή», «Αληθινοί Έρωτες», «Ευτυχισμένοι Μαζί» και «Κούκλες». Στο θέατρο έπαιξε για δύο σεζόν στους «Ήρωες» στο Μικρό Παλλάς, στο «Αιδοίου Μονόλογοι» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και το Badminton Theatre καθώς και στο πρώτο ανέβασμα της «Μπάμπουσκα» στο Ιωνικό Κέντρο. Πιο πρόσφατα την είδαμε στη χοροθεατρική παράσταση «Ανασφάλλω» σε παραγωγή Load Dance Theatre Company.
Ως κειμενογράφος η Χριστίνα έχει γράψει για το σινεμά, την τηλεόραση και το θέατρο καθώς και έχει μεταφράσει αρκετά έργα από τα Αγγλικά στα Ελληνικά.

ΕΡΓΑ ΤΗΣ

ΘΕΑΤΡΙΚΑ
Μ’ ακούς, πρωτότυπο έργο (Ομάδα Dizgravity, Σκηνοθεσία Τάνυα Βασδάρη, Θέατρο ΠΚ, 2016,2017 / Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2016)
Η Μπαλάντα της Φυλακής, πρωτότυπο έργο (Σκηνοθεσία Τάσος Μπεκιάρης, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2016)
Ανασφάλλω, πρωτότυπο χοροθεατρικό έργο (Ομαδα Load Dance Company, Σκηνοθεσία Τάσος Μπεκιάρης, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2015, Θέατρο Αργώ 2014)

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ζαχαρωτό, σενάριο για ταινία μεγάλου μήκους (συνεργασία Ελλάδα-Καναδάς, σκηνοθεσία Χρίστος Σουρλίγκας, σε προπαραγωγή)
Newstria, σενάριο για ταινία μικρού μήκους (έγκριση ΕΚΚ, σε προπαραγωγή)
Άγγελος Νομάς, σενάριο για ταινία μικρού μήκους (έγκριση ΕΚΚ, σε προπαραγωγή)
Κάστινγκ Αρσενικών, σενάριο για ταινία μεγάλου μήκους (σε προπαραγωγή)

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ
Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα, σενάρια για τηλεοπτική σειρά (2015,2016)
Η Μάχη των Φύλων, σενάρια για τηλεοπτική σειρά (2014)
Κάτι Ψήνεται, κείμενα (2012-2016)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
Δύο οριζοντίως, του Τζέρι Μάγερς, (Σκηνοθεσία Μελέτης Γεωργιάδης, Θέατρο Πασάγιο 8, 2014-2015)
Αιδοίου Μονόλογοι, της Ηβ Ενσλερ (συγκεκριμένους μονολόγους, σκην. Αγάθη Δαρλάση, Θέατρο Badminton 2014, Θέατρο του Νέου Κόσμου 2013)
Ο Χρόνος ως το έλεος της Αιωνιότητας, της Ντεμπ Μαργκόλιν (σε προετοιμασία / πρόβες για το 2017)

ΤΑΝΥΑ ΒΑΣΔΑΡΗ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Τάνυα Βασδάρη γεννήθηκε στις 30/9/84 στην Αθήνα.  Ξεκίνησε με ρυθμική στα 5 και από 10 ετών συνέχισε σε σχολή χορού. Είναι απόφοιτος της επαγγελματικής σχολής χορού Ραλλού Μάνου, κατέχει πτυχίο στο ISTD (modern theater), μοντάζ από το εργαστήρι του  ΑΝΤ1 και το 2016 ξεκίνησε τις σπουδές της στη χοροθεραπεία.

Το 2004 συμμετείχε ως εθελόντρια στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Τελετή Λήξης και ως βασική χορεύτρια στους Παραολυμπιακούς  Αγώνες στην Τελετή Έναρξης.
Το 2005 συμμετείχε στο 5ο Φεστιβάλ σύγχρονου χορού στο θέατρο Ροές με την ομάδα Χορευτές και στο 1ο Πανόραμα σύγχρονου χορού στο Κέντρο Τεχνών με την ομάδα Χορευτές. Επίσης συμμετείχε στην ομάδα σύγχρονου χορού Α-ΚΙΝ.
Τις χρονιές 2007-2008 ήταν μέλος στο Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου και συμμετείχε στο έργο  “Πιθοπρακτά”.
To 2008 συμμετείχε στην επιθεώρηση του Μάρκου Σεφερλή “Mourlen Rouge” σε χορογραφίες Αλέξανδρου Κούζιτσκιν.
Το 2009 συμμετείχε στην χοροθεατρική ομάδα Global Arts ως χορεύτρια και ως χορογράφος, με την οποία έκανε περιοδείες, ενώ συμμετείχε και στο Φεστιβαλ Χορού.
Το 2012 συμμετείχε στο Φεστιβάλ Χορού με την χοροθεατρική ομάδα ΙΑΣΙΣ.
Το 2016 έγινε μέλος της ομάδας Footsteps της Γιώτας Πολυχρονοπούλου και συμμετείχε στο Φεστιβαλ Χορογράφων. Την ίδια χρονιά πραγματοποίησε μια guest εμφάνιση με την ομάδα Νεφελόπετρα με το έργο Circus Eplosiva. Επίσης το 2016 έγινε μέλος της ομάδας Urban dance society.

Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας DiZgravity από το 2006 και η οποία έχει κάνει τις εξής εμφανίσεις:
Το 2006 στο Φεστιβάλ Αθηνών στην Τεχνόπολη.
Το 2007 συμμετείχε στο 2ο Πανόραμα Σύγχρονου Χορού καθώς και στο Φεστιβάλ Κορωπίου.
Το 2008 συμμετείχε στο 7ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού.
Το 2009 συμμετείχε στο 8ο Φεστιβάλ Χορού.
Το 2010 συμμετείχε στο 9ο Φεστιβάλ χορού, στο Φεστιβάλ Altera Pars της Μίνας Χειμωνά και στην περιοδεία της παραγωγής.
Το 2011 συμμετείχε στο 10ο Φεστιβάλ Χορού καθώς και στο Φεστιβάλ Altera Pars, της Μίνας Χειμωνά.
Το 2012 συμμετείχε στο 11ο Φεστιβάλ Χορού.
Το 2013 παρουσίασε το έργο «life after..After live».
Το 2015 συμμετείχε στο Φεστιβάλ Χορού με το έργο «Μ’ ακούς».
Το 2016 παρουσίασε το  έργο «Μ'ακούς» στο El Convento del Arte. Την ίδια χρονιά  συμμετείχε στο 15ο φεστιβάλ χορογράφων.

Τις Παρασκευές του Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου θα παρουσιαστεί στο Θέατρο ΠΚ το χοροθεατρικό έργο  «Μ' ακούς», στο οποίο επιμελείται τη σκηνοθεσία και  τις χορογραφίες.

Της Αλεξίας Βλάρα, 25/11/2016

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

  «Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις,   προσπαθεί μονίμως να υπερβεί   τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.