"Μαριονέτες" : Κριτική Ταινίας

Μια από τις πολλές ταινίες που περίμενα να δω στο κινηματογράφο της πόλης μου ήταν η πρώτη και πολυαναμενόμενη ταινία του Αλέξη Γεωργούλη, οι Μαριονέτες. Τους λόγους που προβλήθηκε η ταινία μονάχα σε επιλεγμένους κινηματογράφους και δή σε μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, η Λάρισα κ.α και καθόλου σε επαρχιακές πόλεις με παραξένεψε και ταυτοχρόνως με εκνεύρισε απίστευτα. Από τη μία είναι αυτοί που ζητάνε να βλέπουμε και να στηρίζουμε τον ελληνικό κινηματόγραφο και από την άλλη είναι αυτοί που επιλέγουν που θα παίξει η κάθε ταινία, σε ποιες περιοχές δηλαδή της χώρας θα προβληθεί. Με αυτόν τον τρόπο ο ελληνικός κινηματόγραφος είναι λογικό να μην επιλέγεται από τους σινεφίλ και να προτιμούν τις ξένες. Εν πάση περίπτωση, η ταινία "Μαριονέτες" ευτυχώς κυκλοφόρησε σε dvd και μου δόθηκε η ευκαιρία να την παρακολουθήσω.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Μαριονέτες
Σκηνοθεσία: Παντελής Καλατζής
Πρωταγωνιστούν: Αλέξης Γεωργούλης, Γιούλικα Σκαφιδά, Γιώργο Κιμούλη, Γιώργο Χρανιώτη, Κλέλια Ρένεση, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Ναταλία Δραγούμη, κ.α
Είδος Ταινίας: Μυστηρίου/Θρίλερ
Έτος Παραγωγής: 2015
Διάρκεια: 106΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Φίλιππος, είναι δημοσιογράφος που ζει απομονωμένος σε κάποιο χωριό της Ελλάδας τα τελευταία έξι χρόνια. Η άγρια δολοφονία του αδελφικού φίλου και πρώην συνεργάτη του Στέργιου, ανατρέπει τη ζωή του ενώ ο ίδιος γίνεται ο επόμενος στόχος. Ψάχνοντας απαντήσεις, επιστρέφει στην Αθήνα, όπου κατά περίεργο τρόπο πολλοί τον βοηθούν στην αναζήτησή του. Είναι όμως τα στοιχεία που συλλέγει πραγματικά ή μια καλοστημένη παγίδα; Σύντομα ανακαλύπτει πως ο θάνατος του φίλου του συνδέεται με μια κοινή δημοσιογραφική τους έρευνα από το παρελθόν. Θα βρει τη Νικολέτα, μια νεαρή ζωγράφο και κοπέλα του Στέργιου, που του δίνει νέα δεδομένα για την υπόθεση και μαζί αναζητούν τη λύση του μυστηρίου. Αντιμέτωποι με ένα καλά κρυμμένο μυστικό, θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα φύγουν μακριά ή αν θα γίνουν “Μαριονέτες” στα χέρια ενός πανίσχυρου συστήματος.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Είναι η πρώτη φορά που παρακολουθώ ταινία του σκηνοθέτη Παντελή Καλατζή και νομίζω πως αυτό που έχει στήσει με τις Μαριονέτες είναι πραγματικά πολύ καλό. Στα χέρια του άλλωστε είχε ένα αρκετά καλό και ενδιαφέρον σενάριο αλλά και ένα εξαιρετικό και δυνατό καστ αγαπημένων και καταξιωμένων ηθοποιών.

Στην ταινία παρουσιάζεται μια σκοτεινή Αθήνα, με επιχειρηματίες να εμπλέκονται σε δολοπλοκίες και φυσικά σε μια αδελφότητα ονομαζόμενη Πύλη, που φαίνεται ότι διχάζεται για το ποιος θα πρέπει να είναι ο επόμενος Δάσκαλος, αυτός δηλαδή που θα την ηγηθεί. Σαφώς και η ταινία είναι ένας συνδυασμός πολλών ιδεών, τις οποίες και δανείζονται από επιτυχημένες χολυγουντιανές παραγωγές.

Σκηνοθετικά, η ιστορία παρουσιάζεται ατμοσφαιρικά σκοτεινή με ένα μυστήριο που καταλήγει σε μια αναπάντεχη ανατροπή. Οι σκηνές γυμνού δεν ενόχλησαν τόσο καθώς κράτησαν λίγα λεπτά, αν και θύμισαν λίγο σκηνές από την ταινία Μάτια Ερμητικά Κλειστά. Οι σκηνές καταδίωξης είχαν ένταση και αγωνία αλλά όχι όσο θα έπρεπε. Επιπλέον υπάρχουν κάποιες ανακρίβειες που μπερδεύουν το θεατή καθώς τα ερωτήματα που θέτει η ταινία, αδυνατούν να απαντηθούν. Το φινάλε μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση.

Ερμηνευτικά, το καστ αν και δυνατό, δεν ανταποκρίθηκε όσο θα έπρεπε, παρόλα αυτά οι ερμηνείες από όλους ήταν καλές. Ο Α.Γεωργούλης πετάει από πάνω του το προσωνύμιο του ζεν πρεμιέ και καταφέρνει να κάνει το κάτι διαφορετικό στην μέχρι τώρα καριέρα του. Ο Γ.Κιμούλης απολαυστικός στο ρόλο του κακού, η Γιούλικα Σκαφιδά, που έλειψε πολύ από την τηλεόραση, αρκετά καλή στο ρόλο της ως Νικολέττα, ένας Γ.Χρανιώτης μοναδικός, που εμένα προσωπικά μου έχει λείψει(και φέτος έχω την ευκαιρία να τον παρακολουθώ μέσα από τη σειρά "Ζωή μου", που προβάλλεται από το Star). Ηθοποιοί όπως ο Τ.Νούσιας και ο Α.Σακελλαρίου έχουν λείψει γενικά πολύ από τηλεόραση και από κινηματογράφο οπότε μόνο η παρουσία τους στην ταινία, αρκεί ώστε να εξελιχτεί η ιστορία. Όμορφες παρουσίες από Ναταλία Δραγούμη και Κλέλια Ρένεση.

Ευχάριστη έκπληξη ήταν η μουσική και το soundtrack της ταινίας, όπου υπέγραφε ο Γιώργος Αλκαίος. Καταπληκτική φωτογραφία.

Εν κατακλείδι, ο ελληνικός κινηματογράφος κάνει την διαφορά και προσπαθεί να κάνει ταινίες παρουσιάζοντας κάτι αξιόλογο που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από τον ξένο κινηματογράφο. Σκηνοθέτης, σεναριογράφοι και ηθοποιοί τολμούν και παραδίδουν μια αξιοπρεπή ταινία, συνδυάζοντας μυστήριο και θρίλερ μαζί.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ:  Πρόκειται για μια ταινία διαφορετική για τα ελληνικά δεδομένα και αξίζει να της δώσετε μια ευκαιρία.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10

Πηγή: http://oidikesmoustigmes.blogspot.gr/2016/11/review.html