α μ ά ρ α ν τ α | μια κωμωδία της bijoux de kant | πρεμιέρα 22 δεκεμβρίου


α μ ά ρ α ν τ α
μια κωμωδία της bijoux de kant
σε κείμενα Παύλου Μάτεσι και Γλυκερίας Μπασδέκη
σε παραγωγή του Faust

Πρεμιέρα 22 Δεκεμβρίου

ΘΕΑΤΡΟ ΦΑΟΥΣΤ
Καλαμιώτου 11, Μοναστηράκι
2103234095 & www.faust.gr

Ο Μέμος, ο Στάμος, η Μερόπη, η νεκρή καλλιτέχνης Αντώνα λίγο πριν τους φάνε τα σκυλιά.
Ένας θίασος ζώντων και νεκρών στην έσχατη παράσταση τους.
Πεινασμένοι θεατές, πεινασμένη χώρα στο αιώνιο θέατρο της απόγνωσης.
Μια συνάντηση του Παύλου Μάτεσι με τη Γλυκερία Μπασδέκη στη βαθιά Ελλάδα των μπουλουκιών.
Αμάραντα : μια κωμωδία ζωής και θανάτων από τη bijoux de kant.

ΤΟ ΕΡΓΟ
Ο Μέμος (Αλέκος Συσσοβίτης) ένας περιφερόμενος μπουλουκτζής, έχει μόλις κηδέψει τον για χρόνια συνεργάτη και σύντροφό του Στάμο (Άγγελος Μαυραειδής). Μην έχοντας συνέλθει ακόμα από την πρόσφατη απώλεια, προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του για να ανέβει στη σκηνή και να παίξει για πρωτή φορά μόνος. Μαζί του αυτή την παράξενη και ταραγμένη νύχτα, στο παρασκήνιο του τσίρκου, βρίσκεται και η Μερόπη (Μαρία Πανουργιά), πρώην σύζυγος του Στάμου και άσπονδη φίλη του Μέμου. Μια παράξενη βουή πλησιάζει, το κοινό είναι ταραγμένο και η νεκρή καλλιτέχνις Αντώνα (Μπέττυ Βακαλίδου) αφηγείται τους θανάτους της έναν προς ένα, λίγο προτού βγει ο Μέμος στη σκηνή.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Παύλος Μάτεσις, Γλυκερία Μπασδέκη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Μουσική: Κώστας Δαλακούρας
Βοηθός σκηνοθέτης: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός σκηνογράφου: Νίκος Παπαδόπουλος
Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Παίζουν: Αλέκος Συσσοβίτης, Μαρία Πανουργιά, Μπέττυ Βακαλίδου, Άγγελος Μαυραειδής

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Πρεμιέρα: Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016
Μέρες παραστάσεων: Πέμπτη έως Κυριακή
Ώρες παραστάσεων: Πέμπτη έως Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.00
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά
Τιμές Εισιτηρίων: Κανονικό 12ευρώ, Φοιτητικό-ανέργων 10ευρώ
Προπώληση: www.viva.gr, τηλ. 11876, Public

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".