ΤΟ ΦΑΛΤΣΟ ΤΟΥ ΟΣΤΙΝ - ΕΛΣΑ ΦΑΡΑΖΗ

ΕΛΣΑ ΦΑΡΑΖΗ

Το φάλτσο του Όστιν

Με λένε Όστιν και είμαι ένα από τα δεύτερα βιολιά στην ορχήστρα του σχολείου μου. Διαφέρω από τα άλλα βιολιά, γιατί συνήθως είμαι ξεκούρδιστος, αφού από γεννησιμιού μου μου λείπει μία χορδή. Γι’ αυτό και το παρατσούκλι που μου κόλλησαν οι συμμαθητές μου είναι «φαλτσοβιόλος».

Εγώ, λοιπόν, ο φάλτσος τρελαίνομαι για τη μουσική. Θα μπορούσα να ζω μόνο ακούγοντας και παίζοντας μουσική όλη μέρα και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποια από τα άλλα όργανα θυμώνουν συχνά μαζί μου για λίγο φάλτσο.

 

****

 

Όλα τα παιδιά έχουν δεξιότητες, χαρίσματα και ταλέντα, αρκεί να έχουμε ανοιχτά τα μάτια της καρδιάς μας για να τα διακρίνουμε. Αγάπη, σεβασμός, ενσυναίσθηση, αποδοχή, στήριξη, συνεργασία και ενδυνάμωση είναι οι μαγικές λέξεις που αγκαλιάζουν την όποια διαφορετικότητα.

 


 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:

Η Έλσα Νόμπελη-Φαραζή γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει κάνει ελεύθερες σπουδές στην Κλινική Ψυχολογία και τη Συμβουλευτική και εργάστηκε στην Ολυμπιακή Αεροπορία ως αεροσυνοδός. Η ίδια η ζωή της, αλλά και οι εμπειρίες που απέκτησε από τα ταξίδια της την ενέπνευσαν να κάνει τέχνη την αγάπη της για τον άνθρωπο. Με το γράψιμο συνεχίζει να ταξιδεύει με τον νου και την ψυχή. Είναι μητέρα τριών κοριτσιών.

Έργα της:
Μανιόκα (2024, Ωκεανίδα), Είμαι η κόρη της Μήδειας, όχι της Γκρέις Κέλι (2005, Ωκεανίδα), Και μη με ξαναπείς όμορφη (2006, Εμπειρία Εκδοτική), Αφιλόξενες ψυχές (επανέκδ. 2016, Εμπειρία Εκδοτική), Φίλα με πριν ξημερώσει (επανέκδ. 2016, Εμπειρία Εκδοτική), Ζωές σαν μισοφέγγαρα (επανέκδ. 2017, Εμπειρία Εκδοτική), Ανάμεσά μας το ποτάμι (2010, Λιβάνης), Θέλω πίσω τη ζωή μου (2011, Λιβάνης), Να τολμάς, ν’ αγαπάς, να ζεις (2012, Λιβάνης), Η Μεσόγειος των λυγμών (επανέκδ. 2023, Ωκεανίδα), Λιόδεντρα και ροδιές (2017, Ωκεανίδα), Ρόζα Μπάνκσια (2019, Ωκεανίδα), Μεσάντρα (2020, Ωκεανίδα), Ένα κομμάτι ουρανού (συλλογικό, 2007, Λιβάνης), Για πού το ‘βαλες Χριστουγεννιάτικα; (συλλογικό, 2016, Εμπειρία Εκδοτική).




ΚΛΙΚ εδώ για περισσότερες λεπτομέρειες

ISBN: 978-618-215-292-8

Τιμή: 15,50 με ΦΠΑ

Σελίδες: 50

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Εικόνα
  Attending The Blunsdon Act at Theatre of the NO was a journey through music that defied expectations. The British duo, Sue and Ian Blunsdon, brought their signature blend of original compositions and reinvigorated 80s and 90s classics to the stage, creating a deeply immersive experience. Sue’s vocals were nothing short of mesmerizing. Shifting seamlessly between operatic tones and powerful rock expressions, she captured the essence of each song and brought a fresh, emotional perspective to familiar classics. Ian’s skill on the keyboards elevated every piece, weaving intricate melodies and modern synth textures that felt both nostalgic and completely original. Together, their synergy made the performance feel both intimate and grand.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Εικόνα
  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr...
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «Άνθρωπος του Θεού» – Όταν η πίστη συγκρούεται με την απελπισία

Εικόνα
Η παράσταση Άνθρωπος του Θεού , το νέο έργο του Ανδρέα Κεντζού, είναι ένα θεατρικό τρίγωνο γεμάτο υπαρξιακή ένταση, σαρδόνιο χιούμορ και κοινωνικό προβληματισμό. Σε μια φαινομενικά απλή βραδιά σε ένα σπίτι στην Αθήνα, κάτω από τον ήχο συγκρούσεων στους δρόμους, ξεδιπλώνεται μια ιστορία που μιλά για πίστη, απώλεια και την ανάγκη του ανθρώπου να δώσει νόημα στο χάος. Η ατμόσφαιρα στήνεται αμέσως: ένα μπαρ, δύο γυναίκες που γνωρίζονται τυχαία, μια πρόσκληση για «ένα τελευταίο ποτό». Όμως τίποτα δεν είναι τόσο αθώο όσο φαίνεται. Η είσοδος του Γιάννη, ανθυπαστυνόμου της ΥΑΤ και συζύγου της Ράνιας, λειτουργεί σαν καταλύτης, όχι μόνο για την ένταση μεταξύ των χαρακτήρων, αλλά κυρίως για την αποκάλυψη μιας συγκλονιστικής υπαρξιακής παγίδας: τι κάνεις όταν η πίστη σου ακυρώνεται; Ποιον τιμωρείς, τον εαυτό σου, τους άλλους ή τον ίδιο τον Θεό; Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Γεωργαλά διατηρεί μια εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλιστικό και στο συμβολικό. Ο ρυθμός είναι σφιχτός, χωρίς περιττές φιοριτ...
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Η Σκύλα του Georges de la Fouchardière, σε απόδοση και σκηνοθεσία Κερασίας Σαμαρά

Εικόνα
Μια θεατρική παράσταση σαν δηλητηριασμένο φιλί. Σκοτεινή, σαρδόνια, μεθυσμένη από την ατμόσφαιρα του Μεσοπολέμου και ταυτόχρονα τόσο επίκαιρη που πονά. Η Σκύλα , σε σκηνοθεσία και απόδοση Κερασίας Σαμαρά, είναι μια τελετουργία θεατρικής αποδόμησης, μια αφήγηση που ξετυλίγεται σαν μαύρη κορδέλα γύρω από τον λαιμό μιας κοινωνίας που πνίγεται από την ίδια της τη διαφθορά.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «ΜΕΤΑΝΑΑΑΑΣΤΕΣ» ή «Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα» του Ματέι Βιζνιέκ

Εικόνα
  Το έργο «ΜΕΤΑΝΑΑΑΑΣΤΕΣ» ή «Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα» του Ματέι Βιζνιέκ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Θέατρο Σημείο, είναι μια γροθιά στο στομάχι και ταυτόχρονα ένα κάλεσμα αφύπνισης. Βασισμένο στην τραγωδία του Αιγαίου και γραμμένο το 2016, μέσα στην καρδιά της προσφυγικής κρίσης, το κείμενο παραμένει δραματικά επίκαιρο, φωτίζοντας με θάρρος τη σκληρή αλήθεια της προσφυγικής εμπειρίας.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «Συγγνώμη κύριε Μπέκετ»

Εικόνα
«Συγγνώμη κύριε Μπέκετ» — Ή αλλιώς, αν ο Σάμιουελ είχε χιούμορ… θα γελούσε μέχρι δακρύων Αν κάποιος έλεγε στον Σάμιουελ Μπέκετ ότι μια μέρα θα ανέβαινε στο σανίδι ως παρεξήγηση, θα απαντούσε μάλλον με σιωπή. Ή με μια μονολεκτική κατάφαση τύπου «Yes». Ή και με τίποτα. Ευτυχώς, η Σοφία Φιλιππίδου δεν έχει τέτοια προβλήματα. Μιλάει, γράφει, παίζει, σκηνοθετεί, δημιουργεί κόσμους. Και στην εκρηκτική, αστεία, πανέξυπνη παράστασή της «Συγγνώμη κύριε Μπέκετ» που παρουσιάζεται στο μαγαζάκι της τ3χνης, κάνει κάτι καλύτερο: του ζητάει συγγνώμη με θράσος και σεβασμό μαζί.
Read more »