Είδαμε και προτείνουμε: Σώμα Μήδεια

 

Η παράσταση Σώμα Μήδεια της Καλλιτεχνικής Ομάδας Άλας είναι ένα σωματικό και ακουστικό εγχείρημα που επανεξετάζει τη μορφή της Μήδειας μέσα από έναν κόσμο έντασης, σπαραγμού και υπαρξιακής αγωνίας. Βασισμένη στο DCX 212 Μήδεια: Εργοτάξιο του Ζ. Δ. Αϊναλή, η διασκευή και καλλιτεχνική επιμέλεια του Σάββα Στρούμπου δημιουργεί ένα θέατρο εικόνων, ήχων και κινησιολογίας που ξεπερνά τα όρια του κλασικού αφηγηματικού δράματος.  

Το έργο δεν εστιάζει τόσο στην παραδοσιακή εκδοχή της ιστορίας της Μήδειας, αλλά ανατέμνει τη σχέση της με τον Ιάσονα ως ένα ενιαίο, διαλυμένο "σώμα", ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στη μνήμη, τη λήθη και την καταστροφή. Μέσα από ένα παιχνίδι σκιών και επιζώντων, η παράσταση αγγίζει την ουσία της ανθρώπινης ερήμωσης, εκεί όπου η αγάπη και το μίσος είναι άρρηκτα δεμένα.  

Η Ναταλία Γεωργοσοπούλου και ο Αντώνης Ιορδάνου ενσαρκώνουν τις δύο μορφές όχι ως απλούς χαρακτήρες, αλλά ως σύμβολα μιας κατακερματισμένης ύπαρξης. Η Γεωργοσοπούλου, με έναν σχεδόν τελετουργικό τρόπο, αποδίδει μια Μήδεια που φέρει το τραύμα της τόσο στο σώμα όσο και στη φωνή της. Ο Ιορδάνου, από την άλλη, κινείται ανάμεσα στην αντρική αλαζονεία και τη βαθιά υπαρξιακή ενοχή, προσφέροντας ένα ισχυρό αντίβαρο στη δυναμική της Μήδειας.  

Ο Σάββας Στρούμπος, βασικός συνεργάτης του Θόδωρου Τερζόπουλου, συνεχίζει τη βαθιά ερευνητική του πορεία στο θέατρο, δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου το σώμα και ο ήχος μετατρέπονται σε κυρίαρχα αφηγηματικά εργαλεία. Αντλώντας από τη σωματική ένταση και την τελετουργική ακρίβεια της μεθόδου Τερζόπουλου, η κινησιολογία των ηθοποιών του Στρούμπου αποκτά σχεδόν χορογραφική δύναμη, με τις επαναλήψεις να ενισχύουν την αίσθηση εγκλωβισμού και μεταφυσικής πάλης. Οι φωτισμοί και ο ήχος λειτουργούν συμπληρωματικά, αναδεικνύοντας έναν κόσμο όπου τα σώματα κινούνται στο μεταίχμιο, ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο, το γήινο και το υπερβατικό.

Ο Γιάννης Ισμυρνιόγλου, επί σκηνής, δημιουργεί ένα ακουστικό σύμπαν που συνυπάρχει με την αφήγηση. Η μουσική δεν είναι συνοδευτική αλλά οργανικό κομμάτι της δράσης, κάποιες φορές σκληρή και απόκοσμη, άλλες φορές υποδόρια και εσωτερική, ενισχύοντας την αίσθηση του ψυχικού μαρτυρίου των χαρακτήρων.  

Δυνατά Σημεία 

- Η φυσική, σωματική θεατρικότητα, που ξεπερνά τις κλασικές υποκριτικές φόρμες.  

- Η κινησιολογική και ακουστική εμπειρία, που λειτουργεί ως κύριος αφηγηματικός άξονας.  

- Η πρωτότυπη προσέγγιση της Μήδειας, που ξεφεύγει από την ηθική διάσταση του μύθου και επικεντρώνεται στην αίσθηση της απώλειας.  

Αδυναμία 

- Κάποιες στιγμές, η επαναληπτικότητα στις κινήσεις και τις εκφράσεις μπορεί να γίνει κουραστική.  

Το Σώμα Μήδεια είναι μια παράσταση που περισσότερο βιώνεται παρά παρακολουθείται. Με μια έντονα σωματική προσέγγιση και μια βαθιά αίσθηση πένθους και μαρτυρίου, είναι ένα θέαμα για όσους αγαπούν το πειραματικό θέατρο και τις εναλλακτικές αφηγήσεις κλασικών μύθων.  

Της Αλεξίας Βλάρα, 22/03/2025