"Ο Ανθρωπάκος" από τον Σπύρο Γραμμένο (στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος - μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος)

 "Ο Ανθρωπάκος" από τον Σπύρο Γραμμένο

 



Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος

 

Ο Σπύρος Γραμμένος μας παρουσιάζει τη δική του εκδοχή του πολυαγαπημένου και διαχρονικού τραγουδιού "Ο Ανθρωπάκος" σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου! Ενός ανθρωπάκου που μόνο ανθρωπάκος δεν είναι!

Ο Σπύρος έχοντας παρουσιάσει τον "Ανθρωπάκο" εκατοντάδες φορές σε συναυλίες του και τηλεοπτικές εμφανίσεις (με πιο χαρακτηριστική αυτή από το «Μουσικό Κουτί» που προσεγγίζει το ένα εκατομμύριο θεάσεις) ένιωσε την ανάγκη πλέον να δισκογραφήσει τη δική του εκδοχή και να τη μοιραστεί με τον κόσμο του, έτσι ακριβώς όπως κάνει και στα finale των συναυλιών του. Όπως θα πράξει ακριβώς το ίδιο και στη μεγάλη του συναυλία στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, την Τρίτη 2 Ιουλίου!

Ακούστε το τραγούδι και δείτε το lyric video στο YouTube ΕΔΩ

Στον "Ανθρωπάκο" έπαιξαν οι μουσικοί Χρήστος Καλκάνης (κλαρινέτο και πλήκτρα), Χάρης Παρασκευάς (μπάσο), Νίκος Αρβανίτης (ηλεκτρική κιθάρα), Ναταλία Κοκώση (κρουστά) και Μιχάλης Γαλάνης (τύμπανα). Το εικαστικό του εξωφύλλου και του lyric video επιμελήθηκε η Ναταλία Κοκώση ενώ ο υποτιτλισμός έγινε από τον Γρηγόρη Σταθόπουλο - liminal. Η ηχογράφηση, η μίξη έγιναν από τον Δημήτρη Δημητριάδη (Zero Gravity Studios) και το mastering από τον Ανέστη Ψαραδάκο (Athens Mastering Studios).

Κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".