Η Ευανθία Ρεμπούτσικα Πρέσβειρα της Έδρας UNESCO για τη Σεξουαλική Υγεία & τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

H EΥΑΝΘΙΑ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ
 
Πρέσβειρα της Έδρας της UNESCO για τη Σεξουαλική Υγεία & τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανακηρύχθηκε πρόσφατα η σημαντική Ελληνίδα συνθέτρια Ευανθία Ρεμπούτσικα!


Η τελετή πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Εθνικής Επιτροπής της UNESCOπαρουσία της Προέδρου της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO κυρίας Μαρίας-Αικατερίνης Τζιτζικώστα που υποστηρίζει και ενθαρρύνει εκπαιδευτικές  δράσεις μεταξύ της Γαλλίας και της Ελλάδας και του καθηγητή Thierry Troussier, Επικεφαλής και Προέδρου της UNESCO για την Σεξουαλική Υγεία & τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο  Πανεπιστήμιο Diderot στο Παρίσι.

Η Ευανθία Ρεμπούτσικα, γνωστή για τις συνεργασίες της εντός και εκτός Ελλάδας και τη συμμετοχή της σε διεθνείς κινηματογραφικές και μουσικές παραγωγές, έχει πάρει μέρος για πολλά χρόνια σε εκδηλώσεις που διοργανώνονται από την Εθνική Επιτροπή της UNESCO. Ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης, έχει δεσμευτεί για την εκπαίδευση των νέων ανθρώπων όπου κι αν βρίσκονται αυτοί, πέρα ​​από τα γεωγραφικά σύνορα.

Η Έδρα της UNESCO για την Σεξουαλική Υγεία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα παρουσιάζει μεγάλη δράση από την ίδρυσή της το 2010 στο Πανεπιστήμιο Paris Diderot μέχρι και σήμερα. Στόχος όλων των δράσεων είναι η εκπαίδευση όλων στη βάση του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της ισότητας των σχέσεων. Απώτατος σκοπός είναι η επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης ως το 2030 σε σχέση με τη σεξουαλική υγεία, έτσι ώστε στο μέλλον οι νεαροί ενήλικες να μπορούν να ασκούν τη σεξουαλικότητά τους με ασφάλεια, ανεξάρτητα και ικανοποιητικά.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Εικόνα
Η ποίηση είναι ένας ζωντανός διάλογος με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Η Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη , με την πρώτη της ποιητική συλλογή Παρανυχίδα , μας προσκαλεί σε μια τέτοια συνομιλία, όπου η καθημερινότητα αποκτά μια βαθύτερη, σχεδόν υπαρξιακή διάσταση. Μέσα από έναν λόγο απλό, αλλά μεστό συναισθημάτων, η ποιήτρια εξερευνά τον χρόνο, τη μοναξιά, την απώλεια και τη γυναικεία ταυτότητα, ενώ παράλληλα ενσωματώνει την κοινωνική και προσωπική της ματιά σε στίχους που αιχμαλωτίζουν τη στιγμή και τη μεταμορφώνουν σε κάτι διαχρονικό. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη μιλά για την έμπνευση πίσω από τη Παρανυχίδα , τον ρόλο της γλώσσας στην ποιητική της έκφραση, τη συνεργασία της με την εικαστικό Αναστασία Καρούση και τις θεματικές που διατρέχουν το έργο της. Μας αποκαλύπτει, επίσης, τα λογοτεχνικά της σχέδια και την ανάγκη της να πειραματιστεί με νέες μορφές γραφής. Τι σας ενέπνευσε να γράψετε την ποιητική συλλογή Παρανυχίδα και πώς επιλέξατε τον τίτλο της; Αρχ...
Read more »

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Εικόνα
Η παράσταση Το σώμα που άφησα πίσω μου επιστρέφει για δεύτερη χρονιά, επιβεβαιώνοντας τη δυναμική της και την ανάγκη του κοινού να συνομιλήσει με τα ερωτήματα που θέτει. Μέσα από μια ιδιαίτερη σκηνική γλώσσα που συνδυάζει την εξομολόγηση, τη σωματικότητα και τον στοχασμό, η παράσταση εξερευνά τη σχέση μας με το σώμα, τα «πρέπει» που το καθορίζουν και τις εμμονές της εικόνας που μας επιβάλλονται. Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Ηλία Καρακωνσταντάκη, ο οποίος συμμετέχει στην παράσταση, για την εμπειρία του πάνω στη σκηνή, τη διαδικασία προετοιμασίας, αλλά και τις βαθύτερες σκέψεις που του γεννά το έργο. Μέσα από τα λόγια του, αποκαλύπτεται όχι μόνο η ουσία της παράστασης, αλλά και μια προσωπική αναζήτηση που, λίγο-πολύ, μας αφορά όλους. «Το σώμα που άφησα πίσω μου» επιστρέφει για δεύτερη χρονιά. Τι πιστεύετε ότι έκανε την παράσταση τόσο ξεχωριστή και αξιόλογη ώστε να συνεχιστεί; Πιστεύω ότι ζούμε σε μια εποχή όπου ο καθένας μας βρίσκεται σε μια συνεχή αναζήτηση για το ποιος είναι, τι είναι το ...
Read more »

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Εικόνα
Ο Δημήτρης Μανιάτης , μέσα από το βιβλίο του Η Καγκέλω , μας παρασύρει σε δώδεκα στιγμές ωμής, αστικής ποίησης, όπου το παρελθόν και το παρόν συγκρούονται σε δρόμους, δωμάτια και μνήμες. Με μια γραφή που ισορροπεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μυστηριώδες, ανασύρει εικόνες από την Πατησίων μέχρι τη Μύκονο, από ένα λαϊκό τραγουδιστή που πετάει μέχρι τη σκιά του Καζαντζίδη. Σε αυτή τη συνέντευξη, μιλάμε για τις ιστορίες, τις εμμονές και τα πρόσωπα που στοιχειώνουν τις σελίδες του. 1. Τι σας ενέπνευσε να γράψετε τη συλλογή διηγημάτων Η Καγκέλω; Υπάρχει κάποια πραγματική ιστορία ή εμπειρία πίσω από το βιβλίο; Άθροισμα παρατηρήσεων, σκέψεων και ερεθισμάτων. Το ομώνυμο που έδωσε και τον τίτλο του βιβλίου μου ήταν αυτό που επιτάχυνε και τις άλλες ιστορίες που είχα μέσα μου, που επωάζονταν μέσα μου και που τελικά οδηγήθηκαν στην μικρή φόρμα του διηγήματος- μικροδιηγήματος. Μια αλληλουχία επίσης βιωμάτων, από ματαιώσεις, πείσματα μέχρι αλλόκοτα πράγματα που μου έχουν κατά καιρούς συμβεί αποτέ...
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Troilus and Cressida

Εικόνα
  Μια παράσταση γεμάτη ενέργεια, που κάνει τον Σαίξπηρ ζωντανό και άμεσο. Το «Troilus and Cressida» στο Θέατρο του NO δεν είναι μια συνηθισμένη θεατρική εμπειρία. Οι ηθοποιοί κινούνται ανάμεσα στο κοινό, η δράση ξετυλίγεται γύρω σου, και ο διαχωρισμός σκηνής-θεατών εξαφανίζεται. Η ιστορία του Τρωικού Πολέμου παρουσιάζεται μέσα από την αγάπη του Τρωίλου και της Κρεσίντας, αλλά τίποτα δεν είναι ρομαντικό ή ηρωικό. Ο πόλεμος μοιάζει χαοτικός, οι ήρωες είναι γεμάτοι αδυναμίες και η προδοσία είναι παντού. Η παράσταση είναι έξυπνα προσαρμοσμένη για πέντε ηθοποιούς, που αλλάζουν ρόλους με μαεστρία. Η διαδραστικότητα είναι ένα από τα δυνατά σημεία, αφού το κοινό μπορεί να διαλέξει πλευρα, Έλληνες ή Τρώες, και κάποιοι μπορούν ακόμη και να συμμετέχουν. Ο σκηνοθέτης διατηρεί την ουσία του Σαίξπηρ αλλά του δίνει νέα μορφή, κάνοντάς τον πιο προσιτό και ζωντανό. Μια δυνατή και πρωτότυπη παράσταση που αξίζει να τη ζήσεις!
Read more »