Βουτετάκης Βασίλης: "Θεωρώ πως η μαύρη κωμωδία είναι το να κλείνεις το μάτι στον θεατή παρουσιάζοντας την ωμή, σκληρή πραγματικότητα μέσα από μια τραγική κατάσταση που κρύβει άφθονο χιούμορ".

Με το βλέμμα στραμμένο στην εσωτερική αναζήτηση και την ανάγκη για προσωπική αλλαγή, ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και δημιουργός Βασίλης Βουτετάκης παρουσιάζει την παράσταση Η Λίμνη των Κύκνων x, μια σκοτεινή, κωμικοτραγική μεταγραφή του κλασικού παραμυθιού, μέσα από ένα πρίσμα που ισορροπεί ανάμεσα στο όνειρο, το τραύμα και την ανάγκη για λύτρωση. Σε έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα διαστρεβλώνεται και η φαντασία γίνεται εργαλείο απελευθέρωσης, ο ήρωας περνά δοκιμασίες που θυμίζουν έντονα τη σύγχρονη εμμονή με την αυτοβελτίωση. Ο δημιουργός της παράστασης μάς μιλά για τις εμπνεύσεις του, τις σκηνοθετικές του προκλήσεις, αλλά και για τη διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.

Η παράσταση βασίζεται στην ιδέα της αλλαγής και της αυτοαναζήτησης. Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε αυτό το έργο;

Ακούω από πολλούς ανθρώπους γύρω μου ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από την ζωή τους και από αυτό που έχουν γίνει. Άλλοι συμβιβάζονται (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι χαρούμενοι) και άλλοι δεν το βάζουν κάτω και ψάχνουν συνέχεια τον τρόπο να βρουν αυτό που θα τους κάνει χαρούμενους. Σκέφτομαι πως αν δεν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας πως θα τα έχουμε καλά με τους γύρω μας; Πως θα είμαστε πραγματικά ελεύθεροι αν βάζουμε φρένο στα όνειρα μας επειδή μεγαλώσαμε και τώρα σκεφτόμαστε ότι είναι πια αργά; Η ζωή είναι μικρή και πρέπει να την χαρούμε! Αυτά σκεφτόμουν όταν δημιουργούσα την παράσταση αυτή.

Το έργο είναι επηρεασμένο από το παραμύθι Η Λίμνη των Κύκνων. Πώς συνδέεται η δική σας εκδοχή με το πρωτότυπο έργο;

Πρόκειται για ένα παράλληλο σύμπαν όπου η ‘’πραγματικότητα’’ έρχεται να συναντήσει σαν σε κακό όνειρο την ιστορία και τους ήρωες από το παραμύθι της Λίμνης των Κύκνων. Ο κος Οντέτ (χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο αυτό) θα συναντήσει τον ‘’γιατρό’’ Ρόθμπαρτ και θα περάσει μέσα από κάποιες δοκιμασίες για να μεταμορφωθεί στον ‘’Κύκνο’’ που ο πρώτος επιθυμεί.

Συνδυάζετε διαφορετικά είδη, από μαύρη κωμωδία μέχρι hardcore στιγμές και μυστήριο. Πώς διατηρείτε αυτήν την ισορροπία στη σκηνοθεσία;

Η παράσταση έχει κωμωδία, έχει δράμα, έχει βία αλλά όλα αυτά που συμβαίνουν έχουν έναν κωμικοτραγικό χαρακτήρα. Θεωρώ πως η μαύρη κωμωδία είναι το να κλείνεις το μάτι στον θεατή παρουσιάζοντας την ωμή, σκληρή πραγματικότητα μέσα από μια τραγική κατάσταση που κρύβει άφθονο χιούμορ.

Η παράσταση παρουσιάζει ένα Ινστιτούτο αλλαγής, όπου ο ήρωας περνά δοκιμασίες. Μπορούμε να δούμε αυτό το στοιχείο ως σχόλιο στη σύγχρονη εμμονή με την αυτοβελτίωση;

Ο κος Οντέτ θα περάσει μέσα από κάποιες δοκιμασίες ώστε να αλλάξει την ζωή του. Σαν ένας σύγχρονος Μεσσίας αλλά ΜΟΝΟ προς όφελος δικό του. Οι δοκιμασίες αυτές όμως, επηρεάζουν όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και αυτούς που αγαπά. Θα δούμε λοιπόν στην παράσταση τι επιλογές θα κάνει σύμφωνα μ αυτό το ενδεχόμενο. Οι επιλογές που κάνουμε μας καθορίζουν στην ζωή μας. Έτσι και τον κο Οντέτ.

Εκτός από τη σκηνοθεσία και το σενάριο, συμμετέχετε και ως ηθοποιός στην παράσταση. Πόσο δύσκολο είναι να εναλλάσσεστε μεταξύ αυτών των ρόλων;

Είναι δύσκολο αλλά και πολύ δημιουργικό. Έχω ένα όραμα και μπαίνω ολοκληρωτικά μέσα σ αυτό. Κοιμάμαι και το σκέφτομαι. Μ αρέσει τρελά αλλά ταυτόχρονα με φθείρει πολύ.

Υπάρχουν  συγκεκριμένες θεατρικές ή κινηματογραφικές επιρροές που διαμόρφωσαν το ύφος της παράστασης;

Η φαντασία είναι ένα παζλ από ξεχωριστά κομμάτια - επιρροές που ενώνονται κάθε φορά που θέλει κάποιος να δημιουργήσει μια νέα εικόνα. Οπότε λειτουργώ σαν μικρό παιδί και αφήνω την φαντασία μου ελεύθερη να με πάει εκεί που θέλει. Χωρίς όρια.

Τι ελπίζετε να αποκομίσει το κοινό από την εμπειρία του Λίμνη των Κύκνων x;

Ελπίζω το κοινό να περάσει καλά και να διασκεδάσει. Αυτό πάντα σκέφτομαι. Η διασκέδαση κάνει καλό στην ψυχή. Ίσως έτσι να υπάρξει χώρος στην ψυχή και στον νου και το κοινό να καταλάβει το ουσιαστικό νόημα της παράστασης και να το χρησιμοποιήσει όπως επιθυμεί.

Της Αλεξίας Βλάρα, 19/4/2025