Είδαμε και προτείνουμε: Hugo Pratt e il suo doppio: Corto Maltese - Teatro Potlach

 

Η παράσταση για τον Hugo Pratt αποτελεί μια δημιουργική προσέγγιση της ζωής και του έργου ενός από τους πιο επιδραστικούς δημιουργούς comic του 20ού αιώνα. Το γεγονός ότι επιλέγεται να παρουσιαστεί μέσω ενός συνδυασμού θεάτρου, χορού και μουσικής, ειδικά της jazz και του tango, αναδεικνύει τη βαθιά σχέση του Pratt με αυτές τις μορφές τέχνης, προσφέροντας μια πολυδιάστατη εμπειρία στο κοινό.

Η απόφαση να χρησιμοποιηθεί η μουσική των δεκαετιών του 1950 και η συμμετοχή νεότερων ηθοποιών, κυρίως κάτω των 30, προσδίδει στη βιογραφική αφήγηση έναν σύγχρονο και δυναμικό τόνο, ο οποίος όχι μόνο γοητεύει, αλλά και προσελκύει ένα νεανικό κοινό. Ο χορός, ως μέσο έκφρασης, δεν λειτουργεί μόνο ως απλό αισθητικό στοιχείο, αλλά γίνεται όχημα για την αναπαράσταση των εσωτερικών συναισθημάτων και των εμπειριών του καλλιτέχνη. Ειδικά το tango, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του Pratt, προσθέτει μια αίσθηση πάθους και νοσταλγίας, ενισχύοντας το συναισθηματικό βάρος της παράστασης.


Η χρήση της τεχνολογίας, με τις προβολές σε φόντο από τριπολίνα, συμβάλλει στη δημιουργία μιας οπτικής γέφυρας μεταξύ του αναλογικού και του ψηφιακού κόσμου, δίνοντας μια φρέσκια διάσταση στη θεατρική σκηνή. Οι εναλλαγές των τοπίων και των σκηνικών, που αλλάζουν με τη βοήθεια της τεχνολογίας, αποτυπώνουν τη νομαδική ζωή του Pratt και το πάθος του για τα ταξίδια. Αυτό το στοιχείο της παράστασης αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους άσσους της, καθώς ζωντανεύει με καινοτόμο τρόπο τον περιπλανώμενο χαρακτήρα του καλλιτέχνη.

Η παράσταση δεν εξαντλείται σε μια απλή αφήγηση της ζωής του Hugo Pratt, αλλά δίνει έμφαση στις συναισθηματικές και ψυχολογικές του διαστάσεις, γεγονός που την καθιστά περισσότερο από μια κλασική βιογραφία. Εξετάζονται οι λόγοι που τον οδήγησαν να γίνει ένας παγκόσμιος θρύλος, και αυτό το συναισθηματικό βάθος προσδίδει στην παραγωγή μια ιδιαίτερη γοητεία.

Ωστόσο, η αφηγηματική προσέγγιση, παρόλο που είναι πρωτότυπη, ίσως να αποσπάσει κάποιους θεατές από την ίδια την ουσία του έργου του Pratt. Ο συνδυασμός τόσων διαφορετικών τεχνών μπορεί να φαίνεται σε στιγμές υπερβολικός, αφήνοντας ερωτήματα για το κατά πόσο εξυπηρετεί πάντα την ίδια την αφήγηση.

Μας άρεσε

1. Πρωτοτυπία στη μορφή: Ο συνδυασμός θεάτρου, χορού και μουσικής δημιουργεί μια πολυδιάστατη αφήγηση της ζωής του Hugo Pratt, προσφέροντας κάτι περισσότερο από μια απλή βιογραφία. Η χρήση jazz και tango, μουσικές που αγάπησε ο Pratt, προσδίδει αυθεντικότητα και δυναμισμό στην παράσταση.

2. Καινοτόμος σκηνοθεσία: Η χρήση προβολών και τριπολίνων στη σκηνή προσθέτει ένα σύγχρονο και εντυπωσιακό οπτικό στοιχείο, δημιουργώντας έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο σκηνικό χώρο που απεικονίζει τα ταξίδια του Pratt με έναν πρωτότυπο τρόπο.

3. Συναισθηματική εμβάθυνση: Η παράσταση δεν περιορίζεται στην απλή εξιστόρηση των γεγονότων της ζωής του Pratt, αλλά εστιάζει στις συναισθηματικές του εμπειρίες και στις δυνάμεις που τον καθόρισαν ως καλλιτέχνη, προσφέροντας μια πιο ανθρώπινη και προσωπική διάσταση.

 Δεν μας άρεσε

1. Κίνδυνος επιφανειακής προσέγγισης: Αν και η συναισθηματική διάσταση είναι έντονη, υπάρχει το ρίσκο κάποια βαθύτερα στοιχεία της ζωής και του έργου του Pratt να μην αναλυθούν επαρκώς, καθώς η παράσταση εστιάζει περισσότερο στην αίσθηση παρά στην ουσία.

2. Ανάγκη μεγαλύτερης ισορροπίας: Η υπερβολική χρήση τεχνολογίας και χορού σε ορισμένα σημεία μπορεί να περιορίζει την εστίαση στους χαρακτήρες και την αφήγηση, δημιουργώντας μια άνιση ισορροπία μεταξύ θεάτρου και οπτικοακουστικής εμπειρίας.

Συνολικά, η παράσταση αποτελεί μια τολμηρή και πολυδιάστατη αναπαράσταση της ζωής του Hugo Pratt, που συνδυάζει το θέατρο, το χορό, τη μουσική και την τεχνολογία με τρόπο που ζωντανεύει τη δημιουργική πορεία ενός εμβληματικού καλλιτέχνη. Είναι μια αισθητική εμπειρία που, παρόλες τις προκλήσεις της, καταφέρνει να αποδώσει την ουσία του θρύλου που ήταν ο Hugo Pratt.


Επιμέλεια: Βλάρα Αλεξία, 20/9/2024

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Χλόη Αντωνοπούλου Μουζακίτη: " Για εμένα όμως η υπέρτατη αρετή που οφείλουμε να κατακτήσουμε σε αυτή τη ζωή είναι αύτη του ενήλικα που θέλει να βουτήξει το δάχτυλό του σε κάθετι νέο και να το γευτεί".

Εύη Μαραζοπούλου: "Η Σερβιτόρα και κάθε ήρωας μέσα σ’ αυτήν αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, που έχει να αντιμετωπίσει σκοπέλους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς".