Είδαμε και προτείνουμε: «Γυναικοκτονία»

 

Η θεατρική παράσταση «Γυναικοκτονία» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Τάσου Μπαγλατζή φέρνει στην επιφάνεια με έντονη αμεσότητα ένα από τα πιο οδυνηρά κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας: την έμφυλη βία και τη γυναικοκτονία. Μέσα από έναν δυνατό και συναισθηματικά φορτισμένο γυναικείο μονόλογο, το έργο εμβαθύνει στη ρίζα του προβλήματος, αποκαλύπτοντας τη φρίκη που κρύβεται πίσω από κλειστές πόρτες και υπογραμμίζοντας την ανάγκη για κοινωνική αφύπνιση.

Το κείμενο του Τάσου Μπαγλατζή είναι ευθύ και ωμό, με σκληρή αλλά αναγκαία γλώσσα. Ο μονόλογος της ηρωίδας αποκαλύπτει με ανατριχιαστική λεπτομέρεια τη βία και τον πόνο που έχει υποστεί. Η αφήγηση δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει τίποτα – η αλήθεια παρουσιάζεται κατάματα, χωρίς καμία διάθεση εξωραϊσμού. Το κείμενο συνδυάζει την προσωπική ιστορία της ηρωίδας με γενικότερες σκέψεις για την κοινωνική θέση της γυναίκας, ενώ εξετάζει θέματα όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα παραδοσιακά έμφυλα πρότυπα, και η επιβολή σιωπής στα θύματα.


Η σκηνοθετική προσέγγιση του Μπαγλατζή ακολουθεί τον ίδιο άμεσο και σκληρό τόνο. Η σκηνική δράση εστιάζει στη μοναξιά της ηρωίδας, προσδίδοντας ένταση και βάθος στον μονόλογό της. Η λιτή σκηνογραφία, που αφήνει την πρωταγωνίστρια εκτεθειμένη στο κοινό, ενισχύει το αίσθημα της απομόνωσης που βιώνουν τα θύματα της έμφυλης βίας. Αυτή η επιλογή δημιουργεί έναν ασφυκτικό χώρο που αντανακλά τη συναισθηματική πίεση που υφίσταται η ηρωίδα. Η χρήση φωτισμού και σιωπών ήταν αποτελεσματική, δίνοντας έμφαση στις πιο συγκλονιστικές στιγμές της αφήγησης.

Η πρωταγωνίστρια της παράστασης παραδίδει μια εξαιρετική ερμηνεία, καταφέρνοντας να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευαλωτότητα και τη δύναμη. Με βαθύ συναισθηματικό εύρος, μεταφέρει στο κοινό τον ψυχικό πόνο της ηρωίδας, ενώ παράλληλα δείχνει το θάρρος και την αντοχή της. Η εκφραστικότητα της ηθοποιού δημιουργεί μια έντονη σύνδεση με το κοινό, καθώς κάθε λέξη και κίνηση προσθέτουν στην αίσθηση του τραγικού, αλλά και στην ελπίδα για μια κοινωνία χωρίς βία. Η ικανότητά της να μεταφέρει την αγωνία, την απελπισία αλλά και τη δύναμη της επιβίωσης είναι συγκλονιστική.

Το έργο δεν είναι απλώς μια καλλιτεχνική απεικόνιση της γυναικοκτονίας. Φιλοδοξεί να συμμετέχει ενεργά στη δημόσια συζήτηση για την έμφυλη βία, αποτελώντας μια θεατρική παρέμβαση που στοχεύει να αφυπνίσει το κοινό. Η θεματολογία του είναι επίκαιρη και αναγκαία, εστιάζοντας στο πώς η κοινωνία συχνά υποθάλπει τη βία εναντίον των γυναικών με το να σιωπά ή να αγνοεί τα θύματα. Η παράσταση θέτει επίσης το δύσκολο ερώτημα: Μπορεί το θύμα να γίνει θύτης; Η ηρωίδα παλεύει με αυτό το ερώτημα, και ο Μπαγλατζής το αφήνει ανοιχτό, καλώντας το κοινό να αναλογιστεί τις πολύπλοκες ηθικές και νομικές διαστάσεις αυτής της δυναμικής.

Μας άρεσε

1. Δυναμικό Κείμενο: Το κείμενο του έργου δεν διστάζει να προσεγγίσει την αλήθεια με ωμότητα και ειλικρίνεια. Η απλότητα και η απροκάλυπτη προσέγγιση ενισχύουν τη δύναμη του μηνύματος.

2. Εξαιρετική Ερμηνεία: Η ηθοποιός που υποδύεται την ηρωίδα είναι εξαιρετική στον ρόλο της. Η ερμηνεία της είναι συγκινητική, ενώ η σκηνική της παρουσία κρατά το κοινό συνδεδεμένο με την ιστορία από την αρχή μέχρι το τέλος.

3. Επίκαιρο Θέμα: Το θέμα της γυναικοκτονίας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Η παράσταση συμβάλλει στην προσπάθεια να δοθεί ορατότητα σε αυτό το ζήτημα και να κινητοποιήσει την κοινωνία προς την ευαισθητοποίηση.

4. Σκηνική Ατμόσφαιρα: Η σκηνοθεσία, με τη λιτή χρήση σκηνικών και φωτισμού, δημιουργεί μια έντονη και γεμάτη ένταση ατμόσφαιρα που αναδεικνύει τη μοναξιά και την απελπισία του θύματος.

Δεν μας άρεσε

1. Μονοδιάστατη Σκηνική Δράση: Αν και η σκηνοθεσία εξυπηρετεί τη δραματική ένταση του έργου, σε ορισμένα σημεία η απουσία ποικιλίας στις σκηνικές επιλογές κάνει την παράσταση να μοιάζει μονότονη. Ίσως μια πιο δυναμική κινησιολογία να προσέφερε περισσότερη ένταση σε ορισμένες σκηνές.

2. Έλλειψη Πολυφωνίας: Ως μονόλογος, το έργο επικεντρώνεται αποκλειστικά στην ηρωίδα, κάτι που αν και ενισχύει την αμεσότητα, ίσως στερεί από το κοινό μια ευρύτερη προοπτική. Η εισαγωγή επιπλέον φωνών ή οπτικών θα μπορούσε να εμπλουτίσει το έργο.

Η «Γυναικοκτονία» είναι μια παράσταση που προσφέρει μια αναγκαία και δυνατή ματιά στο φαινόμενο της έμφυλης βίας και της γυναικοκτονίας. Το κείμενο του Τάσου Μπαγλατζή, με τη βοήθεια μιας εξαιρετικής ερμηνείας και μιας σκηνοθεσίας που υποστηρίζει τη σκληρή πραγματικότητα, καταφέρνει να ευαισθητοποιήσει και να προβληματίσει το κοινό. Αν και σε ορισμένα σημεία η μονοδιάστατη σκηνική δράση μπορεί να αποδυναμώσει το ενδιαφέρον, το συνολικό αποτέλεσμα είναι ισχυρό και καίριο, προσφέροντας μια βαθιά στοχαστική και συναισθηματικά φορτισμένη εμπειρία.


Επιμέλεια: Βλάρα Αλεξία, 19/9/2024


ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ

 

 


 

Ένας Γυναικείος Θεατρικός Μονόλογος που ρίχνει φως στη μάστιγα της εποχής μας και διεισδύει στη ρίζα του προβλήματος. Πώς η έμφυλη βία, η ενδοοικογενειακή βία, ο σεξισμός, τα λάθος πρότυπα, δημιούργησαν μία κοινωνία η οποία υποφέρει από το θλιβερό φαινόμενο. Η αλήθεια απροκάλυπτα, κατάματα, χωρίς φτιασίδια.

 

Η Ηρωίδα διηγείται τη ζωή της και μας οδηγεί στην αποκάλυψη σκληρών μυστικών που κρύβονται πίσω από κλειστές πόρτες. Αναδεικνύεται η σάπια ηθική που έχουν τα άτομα με σκουριασμένες ιδέες, ο επικίνδυνος ψυχισμός τους, οι άρρωστες εμμονές τους. Αντικρίζουμε έναν κόσμο με προτίμηση στην επιβαλλόμενη σιωπή, τα κλειστά μάτια, την ελάχιστη ακοή. Το «χθες» εξακολουθεί ν’ αντιστέκεται στο «αύριο».

 

Η Γυναίκα, ακόμα και στις μέρες μας, θεωρείται από πολλούς το «αδύναμο φύλο», με αποτέλεσμα μεγάλη μερίδα αντρών να αισθάνεται το «ισχυρό φύλο». Ως εκ τούτου, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό ν’ αποδείξουν τον… ανδρισμό τους… με τρόπους που θα ταίριαζαν στον Μεσαίωνα. Λεκτική κακοποίηση, σωματική κακοποίηση, φόνος.

 

Το Έργο φιλοδοξεί να μην είναι μόνο μία «γροθιά στο στομάχι». Πολύ περισσότερο, επιδιώκει να συμβάλλει με το δικό του λιθαράκι στον δίκαιο αγώνα των Γυναικείων Κινημάτων. Καμία ανυπεράσπιστη. Καμία μόνη. Καμία και ποτέ παρατημένη.  

 

Κι ένα ερώτημα που προκύπτει μέσα στην υπόθεση του Θεατρικού: Μπορεί το Θύμα να γίνει Θύτης; Και, αν ναι, πώς θ’ αντιμετώπιζε η Δικαιοσύνη ένα τέτοιο γεγονός; Αυτό, ενδεχομένως, καλούνται να το απαντήσουν οι Θεατές της Παράστασης…

 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Αθηνά Βαλκώνη

 

ΚΕΙΜΕΝΟ – ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τάσος Μπαγλατζής

 

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Βασίλης Κωνσταντουλάκης

 

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΩΝ: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΚΗΝΙΚΗΣ ΜΑΧΗΣ: Δάνης Νικολαΐδης

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΦΙΣΑΣ: Μιχάλης Καλογεράκης

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΡΟΒΑΣ: Μάνος Βλαστός

 

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: Νταίζη Λεμπέση

 

 

 

ΘΕΑΤΡΟ: Μικρός Κεραμεικός

                 (Ευμολπιδών 13, Κεραμεικός)

 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 18 Σεπτεμβρίου

                      (και κάθε Τετάρτη στις 21:15 για 5 Παραστάσεις)

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ:                                                                      

https://www.ticketservices.gr/event/mikros-kerameikos-gynaikoktonia/?lang=el

 

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 65 λεπτά  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Χλόη Αντωνοπούλου Μουζακίτη: " Για εμένα όμως η υπέρτατη αρετή που οφείλουμε να κατακτήσουμε σε αυτή τη ζωή είναι αύτη του ενήλικα που θέλει να βουτήξει το δάχτυλό του σε κάθετι νέο και να το γευτεί".

Εύη Μαραζοπούλου: "Η Σερβιτόρα και κάθε ήρωας μέσα σ’ αυτήν αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, που έχει να αντιμετωπίσει σκοπέλους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς".