Η Hera Büyüktaşciyan γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και προέρχεται από ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον, με ελληνικές, αρμενικές και τουρκικές ρίζες. Στο διεπιστημονικό της έργο, η Büyüktaşciyan αναζητά στο παρελθόν ταραχώδεις ιστορίες που βασίζονται σε εδαφικές διαμάχες, εκτοπισμένους πληθυσμούς και ρήξεις, συχνά επικεντρωμένες στην ιστορία της ευρύτερης γεωπολιτικής περιοχής της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στις γλυπτικές της εγκαταστάσεις, in situ παρεμβάσεις, σκίτσα και ταινίες, συναντά κανείς συχνά αρχειακά ή αρχιτεκτονικά στοιχεία που φέρουν μέσα τους ίχνη εξάλειψης προκειμένου να ανακαλέσουν τη μνήμη και να επιτρέψουν στο παρελθόν να ξαναγραφτεί.
Η Μαρία Τσάγκαρη γεννήθηκε στον Πειραιά με οικογενειακή καταγωγή από τη Μικρά Ασία και τη Σάμο. Αντλώντας έμπνευση από προσωπικά και συλλογικά αρχεία, ιστορικές πηγές, λογοτεχνικές και κινηματογραφικές αναφορές, η Τσάγκαρη επιχειρεί να επαναφέρει αποσιωπημένες ιστορίες που θέτουν υπό αμφισβήτηση κυρίαρχες ιστορικές αφηγήσεις και αναπαραστάσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσονται θέματα όπως ο ξεριζωμός, η απώλεια, η πίστη, το όνειρο και η αγάπη, αποκαλύπτοντας συχνά μια εσωτερική πάλη μεταξύ παρόρμησης και κοινωνικών, πολιτικών και ιστορικών δεσμών.
Μετά την παραμονή τους στη Σάμο, οι δύο καλλιτέχνιδες θα δημιουργήσουν νέα έργα, που θα παρουσιαστούν στην έκθεση μαζί με παλαιότερα έργα.
Tο φθινόπωρο θα πραγματοποιηθεί ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε επιμέλεια και σχεδιασμό της Κατερίνας Ζαχαροπούλου. Λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα.
*Η έκθεση δανείζεται τον τίτλο της από το ομώνυμο έργο της Μαρίας Τσάγκαρη, το οποίο αποτελεί αναφορά στον ελληνικό μύθο του Ικάρου, ο οποίος έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε, πετώντας υπερβολικά κοντά στον ήλιο με φτερά φτιαγμένα από κερί, αγνοώντας τις συμβουλές του πατέρα του. Η έκθεση ερμηνεύει τον μύθο του Ικάρου με μεταφορικούς όρους, δηλαδή, ότι η απερισκεψία και η αψήφιση των περιορισμών μπορεί κατά μία έννοια να εφαρμοστεί στην ιστορία και στο παρόν της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου