Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αισχύλου "Πέρσες" | Ομάδα Σημείο Μηδέν | Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος | Φωτογραφίες πρόβας | Έναρξη καλοκαιρινής περιοδείας: 12 Ιουνίου - Λάρισα

 


ΑΙΣΧΥΛΟΥ «ΠΕΡΣΕΣ»


Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Διανομή
(με σειρά εμφάνισης)

Κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη

Άτοσσα: Έβελυν Ασουάντ

Αγγελιαφόρος: Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ

Δαρείος: Έλλη Ιγγλίζ

Ξέρξης: Ντίνος Παπαγεωργίου

Χορός: Η ομάδα

Έναρξη Περιοδείας:
Κυριακή 12 Ιουνίου | Λάρισα


Β’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας
(σε συνεργασία με το Θεσσαλικό Θέατρο και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος)

 

 

Μετά από την εξαιρετικά επιτυχημένη τριετή (2019-2021) παρουσίαση της Αντιγόνης του Σοφοκλή, η Ομάδα Σημείο Μηδέν συνεχίζει την έρευνά της στα θεμελιώδη κείμενα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας παρουσιάζοντας αυτή τη φορά, την παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία, τους «Πέρσες» του Αισχύλου.

Η πρεμιέρα της παράστασης θα πραγματοποιηθεί στις 12 Ιουνίου στο Β’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας σε συνεργασία με το Θεσσαλικό Θέατρο και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος. Θα ακολουθήσει, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, περιοδεία της παράστασης το πρόγραμμα της οποίας θα ανακοινωθεί το προσεχές διάστημα.

Για την παράσταση πραγματοποιείται πολύμηνο εργαστήριο εστιασμένο στην αρχαία τραγωδία σύμφωνα με τον τρόπο δουλειάς και προετοιμασίας της Ομάδας Σημείο Μηδέν και του σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπου.

Λίγα λόγια για τους «Πέρσες» του Αισχύλου (472 π.Χ).

Πρόκειται για την πρώτη τραγωδία που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα (και μάλιστα μόνο κατά επτά χρόνια προγενέστερα από την παρουσίασή της στο κοινό) καθώς πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα μάχη στην οποία είχε λάβει μέρος ο ίδιος ο συγγραφέας. Συχνά αναφερόμενη ως «αντιπολεμική» η τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες» στέκεται κριτικά απέναντι σε κάθε είδους υπεροψία και επεκτατισμό σεβόμενη τον θρήνο των ηττημένων και αποδοκιμάζοντας την αλαζονεία των νικητών.

 

Σκηνοθετικό σημείωμα

ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΠΕΡΣΕΣ» ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ

Από το τέλος της Ιστορίας στο τοπίο της Νέμεσης

Οι «ΠΕΡΣΕΣ» παίζονται μέσα στο τοπίο της Νέμεσης (στιγμή της θεϊκής οργής και εκδίκησης). Τα προηγούμενα στάδια του φοβερού τρίπτυχου της αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας Ύβρη (βίαιη, αυθάδης και αλαζονική στάση) και Άτη (θόλωμα, τύφλωση του νου) έχουν ήδη προηγηθεί, εφόσον βρισκόμαστε, επί της ουσίας, στην αρχή του οδυνηρού τέλους της Περσικής αυτοκρατορίας. Στην προσπάθειά τους να επεξεργαστούν το αίσθημα του τρόμου που τους κατακλύζει, οι Πέρσες καταλαμβάνονται από την παραφορά της υπεροπλίας τους. Από την τερατώδη τάση τους για ολοένα και περισσότερη δύναμη, πλούτο, εξουσία, από τον αλόγιστο επεκτατισμό τους, όπως και από τη μανία να πολεμούν αδιάκοπα, ώσπου να κατακτήσουν τα επιθυμητά εδάφη, θεωρώντας παράπλευρες απώλειες τους όποιους νεκρούς, τις όποιες καταστροφές επιφέρει η στάση τους.

Με την έναρξη, λοιπόν, του έργου βρισκόμαστε στο τοπίο της Νέμεσης. Η Τίση (τιμωρία και συντριβή) επέρχεται. Αγωνία και φόβος. Νέα δεν έρχονται από πουθενά, ωστόσο όλοι αισθάνονται την καταστροφή που έχει συντελεστεί στο πεδίο της μάχης, για την ακρίβεια στο θαλάσσιο ανθρωποσφαγείο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, χωρίς κανείς να τολμά να το παραδεχτεί. Οι Πέρσες αρνούνται πεισματικά να βγάλουν τα συμπεράσματα από τις πολύνεκρες μάχες της προηγούμενης περιόδου.

Ο Αισχύλος δεν γελοιοποιεί τους εχθρούς της Αθήνας, την ίδια στιγμή, η κριτική του είναι απολύτως αμείλικτη, κυρίως σε ότι αφορά τη θέλησή τους για εξουσία και πλούτο, την ιμπεριαλιστική τους αμετροέπεια. Εξορύσσει την τραγική ύλη από το αδιέξοδο των Περσών μέσα στο τοπίο της Νέμεσης. Όσο αρνούνται να λειτουργήσουν αναστοχαστικά και αυτοκριτικά, να αμφισβητήσουν ριζικά την ανθρωποφαγική τους στάση και να δουν πώς θα αντιμετωπίσουν την επερχόμενη καταστροφή, ο μόνος δρόμος που τους απομένει είναι ο άγριος και άνευ όρων και ορίων θρήνος. Η θρηνητική αγριότητα των Περσών συνδέεται με την κριτική στάση του ποιητή απέναντι στη στάση τους. Η σύνδεση των δύο αυτών διαστάσεων φωτίζει την τραγική κλίμακα της τραγωδίας των Περσών. Εκστατικός θρήνος και κριτική στάση έχουν κοινή ρίζα, κι αυτό γιατί χρειάζεται να καταδειχθεί όσο πιο καθαρά η τρομερή πτώση των πάλαι ποτέ πανίσχυρων εξουσιαστών και αλαζόνων Περσών.

Αν ο Αισχύλος σάρκαζε ή γελοιοποιούσε τους Πέρσες δεν θα ήταν παρά μια ποιητική και πολιτική μικρότητα από μέρους του. Ο Αθηναίος τραγικός δεν θα μπορούσε να βαδίσει σε τέτοια μονοπάτια. Αντιθέτως. Μέσα από τη στάση των Περσών – στάση βαθιάς συνειδησιακής και πολιτικής τυφλότητας – με τα τραγικά της αποτελέσματα, φωτογραφίζει την εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική αλαζονεία των ίδιων των Αθηναίων, οι οποίοι, με πρόσχημα τις δημοκρατικές τους αρχές, επιδίδονται στην ίδια αδηφάγα πολιτική με τους χειρότερους εχθρούς τους. Μάλιστα, γίνεται τόσο σκληρός με τους συμπατριώτες του, ώστε να τους παρομοιάζει κριτικά με τους Πέρσες, οκτώ μόλις χρόνια μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας (Η τραγωδία γράφεται και παίζεται το 472 πΧ, η ναυμαχία της Σαλαμίνας χρονολογείται στο 480πΧ). Ο Αισχύλος βλέπει το επερχόμενο τέλος της Αθηναϊκής δημοκρατίας (Η ήττα της Αθήνας από τη Σπάρτη χρονολογείται το 404πΧ, όπου και τελειώνει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος) και προειδοποιεί, τονίζοντας τις δημοκρατικές αξίες οι οποίες τείνουν να ξεχαστούν λόγω της ιμπεριαλιστικής αλαζονείας.

Ο Αισχύλος μέσα από τους Πέρσες δείχνει τους Αθηναίους, κι έτσι δημιουργεί ένα ποιητικό φίλτρο κριτικής στάσης για να εκφράσει την πολιτική, κοινωνική και υπαρξιακή του αγωνία σε ότι αφορά την ίδια τη δημοκρατία. Ας πράξουμε αναλόγως. Στους «Πέρσες» αντικατοπτρίζεται η κάθε αλαζονική, αιμοδιψής κι επεκτατική εξουσία. Πόσο κοντά μας είναι το εκτυφλωτικό αφήγημα περί «τέλους της Ιστορίας». Πόση αλαζονική υπεροψία των υποτιθέμενων νικητών, πόση επεκτατική μανία, πόσος κενός αγριανθρωπισμός. Ο χρόνος του τώρα μας βρίσκει σε ένα αντίστοιχο τοπίο Νέμεσης. Όμως, για πόσο ακόμα θα συνεχίζεται η τραγωδία της χειμαζόμενης ανθρωπότητας;

Η παράσταση της Ομάδας Σημείο Μηδέν θα είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία τραγωδία. Βάση της ερευνητικής διαδικασίας αποτελεί η μέθοδος ψυχοφυσικής εκπαίδευσης ηθοποιών του Θ.Τερζόπουλου. Στην παράσταση συμμετέχουν έξι ηθοποιοί. Όλοι αποτελούν τον χορό, μέσα από τον οποίο αναδύονται τα πρόσωπα του έργου.

Σάββας Στρούμπος

 

Συντελεστές

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Σκηνική εγκατάσταση, κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου

Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης

Μουσική: Ζήσης Σέγκλιας

Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο

Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη

Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Μπέτσης

Φωτογραφίες πρόβας: Αντωνία Κάντα

Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας


Διανομή (με σειρά εμφάνισης):

Κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη

Άτοσσα: Έβελυν Ασουάντ

Αγγελιαφόρος: Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ

Δαρείος: Έλλη Ιγγλίζ

Ξέρξης: Ντίνος Παπαγεωργίου

Χορός: Η ομάδα


Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων,

συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα

http://simeiomiden.gr/ 

Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)

Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
Logo_YpPo.jpg

Info:

Τοποθεσία: Λάρισα | Β’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας σε συνεργασία με το Θεσσαλικό Θέατρο και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος

Ημερομηνία: Κυριακή 12 Ιουνίου 2022. Ώρα έναρξης: 21.00. Διάρκεια: 80’

Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207, 6942841714

Τιμές εισιτηρίων: 15€, 10€ μειωμένο (φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμεΑ, συνοδοί ΑμεΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, με την επίδειξη στο ταμείο της σχετικής κάρτας)

Προπώληση: Ticketservices.gr
https://www.ticketservices.gr/event/aisxylou-perses-2022/
και στο θέατρο 1.5 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης

           

 

 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Είδαμε και προτείνουμε: «Το Αγόρι με τις δυο καρδιές»

 "Τ ο αγόρι με τις δύο καρδιές" μία παράσταση που τα έχει όλα, τα συνδυάζει όλα.. ρυθμό- ενέργεια-πάθος-έκφραση-τόλμη- αλήθεια-χιούμορ, γεμάτη αγωνία και συγκίνηση που στο τέλος μας προκαλεί δέος. Μια ανθρώπινη ιστορία, ελπίδας- θάρρους-εμπιστοσύνης και αγάπης! Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της οικογένειας προσφύγων των συγγραφέων (Χάμεντ και Χεσααμ Αμιρι) που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, μετά την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους τής από τους Ταλιμπάν. Μάνα πατέρας και τρεις γιοι. Ένα ταξίδι ξεκινάει περιπλανώμενοι στην Ευρώπη αναζητώντας να βρουν την <<Ιθάκη>> τους. Μας συναρπάζει για άλλη μία φορά με την ευρηματική υποδειγματική μαεστρία του ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς φωτίζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Το ενδυματολογικό κομμάτι υπογράφει η Ελένη Εμπεδοκλή- οι στίχοι των τραγουδιών δια χειρός Ελένης Φωτάκη με τη μουσική του Μίλτου Πασχαλίδη ντύνουν αρμονικά την παράσταση!! Με τα σκηνικά του Εδουάρδου Γεωργίου που αποδίδουν τέλεια την πρα