mέta-μπουλούκι 02 || «Στην ξενιτιά με πείσμα» || από 15 Ιουνίου έως και 14 Ιουλίου 2022

 

mέta-μπουλούκι 0.2  || «Στην ξενιτιά με πείσμα»

 

 

από τις 15/ 06 έως και τις 14/07

 



 

«Το πνεύμα της συλλογικής γιορτής

ως κατάσταση αυτοδικαίως πολιτική»

 

Για δεύτερο -κατά σειρά- καλοκαίρι, το mέta (Κέντρο Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού)                    διοργανώνει το “mέta-μπουλούκι”: μια περιοδεία ανά την Ελλάδα η οποία, συνδυάζοντας διαφορετικές τέχνες και διαφορετικές καλλιτεχνικές γλώσσες, προτείνει το πνεύμα της συλλογικής γιορτής ως κατάσταση αυτοδικαίως πολιτική - στο φόντο της κρίσης, της πανδημίας, της πολεμικής φρενίτιδας και συνολικά της μεταβατικής εποχής που ζούμε. Όχι ως εκτόνωση, αλλά ως συνειδητή χειρονομία πλησιάσματος και άρσης των στεγανών ανάμεσα στο κέντρο και την περιφέρεια της χώρας, την “υψηλή” και την “λαϊκή” τέχνη, τον θεωρητικό προβληματισμό και την πολιτιστική δράση.

Η φετινή επέτειος των εκατό χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή στρέφει το νου μας σε παλιές και νέες μορφές ξεριζωμού και μας εμπνέει να διασταυρώσουμε ιστορίες, ελληνικές και μη, της προσφυγιάς, της μετανάστευσης, αλλά και της εγχώριας σημερινής μας δυστοπίας, σε κλίμα άλλοτε περίσκεψης, άλλοτε περιπαικτικής αυθάδειας και άλλοτε ευφρόσυνης ανάτασης. Για να αποδειχθεί ότι κοινή είναι η μοίρα των λαών.

Το ευρύ κοινό σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Χανιά, Ηράκλειο και Αθήνα, θα έχει την ευκαιρία να χαρεί την Αυγερινή Γάτση που με το ακορντεόν και τη φωνή θα πατήσει σε μονοπάτια και δρόμους που συνδέουν ανατολή και δύση μεταφέροντας  τραγούδια για Σμυρνιές που βίωσαν τον ξεριζωμό, τη μοναξιά και  την εγκατάσταση στο  νέο /ξένο τους τόπο.

Ακολουθεί ο Δημήτρης Μυστακίδης, με την τριαντάχρονη διαδρομή στο ρεμπέτικο και τη λαϊκή κιθάρα, ο οποίος στην παράσταση Amerika ξεδιπλώνει μέσα από τραγούδια, διηγήσεις και πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό την -τόσο επίκαιρη σε νέους καιρούς προσφυγιάς και μετανάστευσης γύρω μας- ιστορία, τους αγώνες, τη δημιουργία και τις ιδιαίτερες τεχνικές των Ελλήνων μεταναστών μουσικών στην Αμερική του 20ού αιώνα.

Τέλος, τη σκυτάλη θα πάρει το σχήμα των Σπύρου Γραμμένου και Κωνσταντίνου Πουλή, με τη συνοδεία του τραγουδοποιού Γιάννη Ταυλά, σε έναν λοξό σχολιασμό της πραγματικότητας, με κιθάρες, μπουζούκια, λαούτα, μαντολίνα, με πολύ μπρίο αλλά και με αναδρομές που φθάνουν στο ρεμπέτικο και παραδοσιακό τραγούδι.

Τα κέρδη από το “mέta-μπουλούκι” πρόκειται να διατεθούν στο Habibi Works, μια πρωτοποριακή προσπάθεια για τη στήριξη των προσφύγων, και όχι μόνο, στον Κατσικά Ιωαννίνων. Πρόκειται για ένα διαπολιτισμικό πολυχώρο παραγωγής και μόρφωσης που ακολουθεί τις αρχές της αλληλέγγυας οικονομίας και της αυτο-οργάνωσης, στηριζόμενος αποκλειστικά στο crowdfunding.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ «mέta – μπουλούκι»

 

Είσοδος: 5,00 € (τα κέρδη θα διατεθούν στην οργάνωση Habibi Works)

Ώρα έναρξης: 21.00 (Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.30)

Προπώληση: ticketservices.gr          

Οργάνωση: mέta, Κέντρο Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού

Περισσότερες πληροφορίες : metacpc.org και https://www.facebook.com/meta.cpc

Video material από το 1ο mέta – μπουλούκι: https://metacpc.org/backstage/

 

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ:

 

Τετάρτη, 15 Ιουνίου: ΛΑΡΙΣΑ ||  Κηποθέατρο Αλκαζάρ || Ώρα έναρξης: 21.00

 

Πέμπτη, 16 Ιουνίου: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ || Μονή Λαζαριστών || Ώρα έναρξης: 21.00

 

Δευτέρα, 04 Ιουλίου: ΧΑΝΙΑ || «Σαν Σαλβατόρε» || Ώρα έναρξης: 21.00

 

Τρίτη, 05 Ιουλίου: ΗΡΑΚΛΕΙΟ || Πύλη Βηθλεέμ || ‘Ωρα έναρξης: 21.00

 

Πέμπτη, 14 Ιουλίου: ΑΘΗΝΑ || Δημοτικό Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου || ‘Ωρα Έναρξης: 21.00

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".