ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ - ΟΥ ΤΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ΠΡΟΣΩΠΟΝ

 

ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ

 

ΟΥ ΤΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ΠΡΟΣΩΠΟΝ

 

 


 

 

Και το ποτάμι πράσινο, μακρύ, είχε τα μάτια φιδιού.

Και οι θεοί-τοξότες έριχναν τα βέλη στις ραφές τ’ ουρανού.

Και σιγά-σιγά τα άστρα χρυσά καρφιά αποκοιμώνται.

Και τρυφερές καμινάδες στέλνουν νέφη μπαχαρικών ακαταπαύστως.

Και φτερωτοί καλόγεροι θυμιάζουν τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.

Και ξαναψέλνω Μεγάλη Τρίτη το άγνωστό μου απολυτίκιον.

Και ακούω τον αντίλαλο να με φωνάζει Αδάμ! Αδάμ!

Και στα πολύ παλιά χρόνια βλέπω την πρώτη-πρώτη αυγή.

Και αναγνωρίζω το αρχαίο ποδοβολητό.

Και έρχεσαι σε αυτό που θα πουν Παράδεισο οι φίλοι

–αιώνες μετά– με μια χρυσή μπίρα στο χέρι.

Και σε συναγωνίζομαι σε κείνο το πρωτόπλαστο αδέξιο φιλί.

Και ο Θεός μαγειρεύει το πρώτο μου λάθος.

Και από τότε σου δίνει την αρχηγία.

Και αστραπιαία, το ρόδινό σου δάχτυλο χαϊδεύει τη σκανδάλη.

Και προσεύχομαι, με συντριβή βαθιά, να σε έχω για πάντα.

Και ο Θεός με ακούει, γιατί πραγματοποιεί πάντα τις επιθυμίες όσων πιστεύουν βαθιά.

Ειδικά όταν θέλει να τους τιμωρήσει.

 

 

ΠΟ102

ISBN 978-960-14-3684-5

 

 

 

Αθήνα 2022

Σειρά: ΠΟΙΚΙΛΑ ΘΕΜΑΤΑ

Σελίδες: 64

Τιμή:  € 12,00 (με ΦΠΑ)

 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".