Διαβάσαμε: " Πολυξένη" της ΠΕΝΥΣ ΠΑΠΠΑΔΑΚΗ
ΠΕΝΥ ΠΑΠΠΑΔΑΚΗ
Πολυξένη
Εκδόσεις Ψυχογιός
Λίγα λόγια
Πόσο σκληροί και άδικοι μπορεί να γίνουν οι άνθρωποι, όταν πρόκειται για την οικογενειακή τους αξιοπρέπεια, το καλό τους όνομα;
Πόσο θυμό, κακία, οργή, έχει μέσα της η απατημένη σύζυγος Ασημίνα από τον άντρα της Τάσο;
Με δύο αρκετά μεγάλους γιους, κάπου στην εποχή του 1960 όπου διαδραματίζεται η αρχή του μυθιστορήματος που μας έχει παραδώσει με την εκπληκτική πένα η συγγραφέας μας Peny Papadaki
Αυτή η αθώα ψυχούλα, θα βρεθεί σύντομα στη σκληρή, πονηρή,απονη και φιλοχρήματη αγκαλιά της Ασημίνας.
Η μικρή Πολυξένη ήταν πάντα ένα σοβαρό κλειστό παιδί με λυπημένο προσωπάκι,φίλες δεν είχε, είχε ένα γρήγορο και δυνατό μυαλό, πρώτη μαθήτρια στο σχολείο και με ότι πιανόταν το έκανε καλά,το νοικοκυριό και ιδιαίτερα το μαγείρεμα που ήταν και η αδυναμία της.
Το μόνο που ζητούσε ήταν, μία αγκαλιά ένα χάδι,ένα χαμόγελο, ένα φιλί, μία μάνα απούσα, που την είχε στο περιθώριο, το μικρό μυαλουδάκι της πολυξένης όμως δεν μπορούσε να τα επεξεργαστεί όλα αυτά.
Η συνέχεια της ζωής της,θα σφραγιστεί από γεγονότα δύσκολα, θα ψάχνει πάντα να βρει αυτό που τόσο λαχταρούσε την αγάπη στους ανθρώπους, και μία οικογένεια να την αγκαλιάσει, η δικαιοσύνη δεν θα αργήσει να έρθει, τα ψέματα που αποκαλύπτονται είναι συγκλονιστικά.
Ένα <<γιατί>> που τόσα χρόνια της έτρωγε την ψυχή, θα πάρει απάντηση η Πολυξένη από την Ασημίνα;
Θα βρει την αληθινή αγάπη και τη ζεστή αγκαλιά της οικογένειας που πάντα ήθελε;
Τα όνειρα της θα γίνουν πραγματικότητα;
#Χρυσουλα_Ζαφειρακη
#Φιλοτεχνος
Η Πολυξένη άνοιξε τον φάκελο που κρατούσε στα χέρια της. Ένα εξώφυλλο περιοδικού πρόβαλε μπροστά στα μάτια της και της έκοψε την ανάσα. Ήταν η κοπέλα που την επισκεπτόταν στα όνειρά της. Η ομοιότητά τους ήταν συγκλονιστική!
Αυτή είναι η μητέρα σου.
Τα καλλιγραφικά γράμματα της γιαγιάς της έκαναν τις συστάσεις.
Σε ένα άλλο εξώφυλλο χαμογελούσε παιχνιδιάρικα και πίσω της ήταν ένας άντρας· κάποιος είχε κυκλώσει τη μορφή του.
Αυτός είναι ο πατέρας σου, διάβασε και αναρωτήθηκε γιατί δεν υπήρχε ούτε μια φωτογραφία του στο σπίτι όπου έμενε με την Ασημίνα. Ήταν ένας ωραίος άντρας, ένας άντρας που είχε το ερωτευμένο βλέμμα του καρφωμένο στη μάνα της.
Τουλάχιστον γεννήθηκα από έρωτα, σκέφτηκε κι ευχήθηκε, αν κάποτε αποκτούσε ένα παιδί, να ήταν από έρωτα.
Μια λευκή κόλα χαρτί, που από τα χρόνια είχε ελαφρώς κιτρινίσει στις άκρες, ήταν διπλωμένη στα δύο. Την άνοιξε σχεδόν ευλαβικά για να μην τη σκίσει και διάβασε μία και μόνο λέξη: ΣΥΓΓΝΩΜΗ.
Αυτή τη λέξη και μια απάντηση στο «γιατί», που της έτρωγε χρόνια την ψυχή, περίμενε η Πολυξένη από την Ασημίνα. Μα η συγγνώμη απαιτεί γενναιότητα και οι απαντήσεις αλήθεια, κι αυτή η γυναίκα δεν είχε καμία σχέση μ’ αυτές τις αξίες. Καταχράστηκε καθετί δικό της –την ταυτότητά της, τα γνήσια έγγραφά της, την περιουσία της– κάνοντάς τη να νιώθει πως δεν ανήκει πουθενά· πως είναι… Πολύ-ξένη.
Θα έρθει άραγε η λύτρωση; Και αν ναι, για ποια από τις δύο;
Ημ/νία έκδοσης | 11 Μαρ 2021 |
---|---|
Θεματική Κατηγορία | Κοινωνικό |
Σειρά | Ελληνική λογοτεχνία |
Είδος | Μυθιστόρημα |
Ηλικία | 18+ |
Σελίδες | 328 |
Χιλιάδες κυκλοφορίας | 7 |
Αρ. Ανατύπωσης | 4 |
ISBN | 978-618-01-3810-8 |
Κωδικός | 25130 |
Σχήμα (πλάτος x ύψος) | 14 x 21 cm |
Βάρος | 0.434 kgr |
Βιβλιοδεσία | Μαλακό εξώφυλλο |
ISBN e-book | 978-618-01-3811-5 |
Κωδικός e-book | 25131 |
E-book format | EPUB |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου