Invisible (Αόρατος) Review / Κριτική

Μετά τις "Τρεις Μέρες Ευτυχίας", το 2011, ταινία με διεθνή αναγνώριση μάλιστα, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αθανίτης επιστρέφει με την ενδέκατη συνολικά και έβδομη μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο "Invisible" (στα ελληνικά Αόρατος) και με τον Γιάννη Στάνκογλου στο πρωταγωνιστικό ρόλο. Το Invisible έχει κάνει ήδη μια μεγάλη πορεία στο εξωτερικό με συμμετοχή σε πάνω από είκοσι φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο κατακτώντας Μεγάλο Βραβείο στη Figueira da Foz, Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Ανδρικού Ρόλου στο Ελληνικό Φεστιβάλ του Λονδίνου, καθώς και έξι κύριες υποψηφιότητες στα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Από τις 3 Νοεμβρίου βρίσκεται και στις ελληνικές αίθουσες.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: Invisible (Αόρατος) 

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αθανίτης

Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Στάνκογλου, Μενέλαος Χαζαράκης, Χρήστο Μπενέτσης κ.α 

Είδος Ταινίας: Κοινωνικό/Δράμα

Έτος Παραγωγής: 2015

Διάρκεια: 84΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένας πατέρας χάνει τη θέση του στον κόσμο. Ο Άρης είναι ένας μοναχικός 35άρης, χωρισμένος, που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο. Oταν απολύεται χωρίς καμιά προειδοποίηση, αποφασίζει να αποδώσει δικαιοσύνη ο ίδιος, καθώς νιώθει θύμα μιας ακραίας αδικίας. Oμως ο Aρης δεν είναι μόνος του. Eχει μαζί του και τον εξάχρονο γιο του…

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Στην περιοχή του Ασπρόπυργου, ένας χωρισμένος πατέρας, ο Άρης απολύεται χωρίς καμιά προειδοποίηση από το εργοστάσιο που δούλευε τα τελευταία πέντε χρόνια. Αντί να ψάξει να βρει δουλειά, θυμώνει και τα βάζει με αυτούς που τον έδιωξαν από τη δουλειά, με κόστος το ίδιο του το παιδί, τον Αντώνη. Ένα παιδί που οι γονείς του, το έχουν παραμελημένο και το θεωρούν κάποιες φορές βάρος. Ένα παιδί που προσπαθεί να ζήσει στον κόσμο των μεγάλων. Ένα κόσμο αόρατο.

Η πρώτη σκηνή της ταινίας είναι και η τελευταία της ιστορίας αυτή. Η έναρξη της ταινίας και η αρχική σκηνή θέτει στον θεατή το ερώτημα αν τελικώς ο Άρης, ο κεντρικός πρωταγωνιστής, αφαιρεί τη ζωή του πρώην αφεντικού του ή τη δική του. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, ο Άρης και αφού χάσει τη δουλειά του, βρίσκεται σαν να μην πατάει στα πόδια του. Φαίνεται χαμένος, έχοντας χάσει την αξιοπρέπεια του αλλά και τη γυναίκα του και ο μόνος λόγος που ζει και αναπνέει είναι για να πάρει εκδίκηση από αυτούς που τον έδιωξαν από τη δουλειά. Η εμμονή του αυτή, τον κάνει να μη ζει ούτε στιγμές με τον ίδιο του το γιο, που ξεχνά ότι υπάρχει και βρίσκεται στο πλευρό του. 

Η ιστορία του Άρη είναι μια αληθινή, σκληρή και ταυτόχρονα συγκινητική ιστορία. Μια ιστορία βγαλμένη από τη σημερινή Ελλάδα, από την Ελλάδα της κρίσης, με κοινωνικά μηνύματα και ανατροπές. Μια ταινία, άψογα σκηνοθετημένη με εκπληκτική μουσική υπόκρουση και με εξαιρετικές ερμηνείες από τους Γιάννη Στάνκογλου στο ρόλο του Άρη και Χρήστο Μπενέτση στο ρόλο του Αντώνη, τα γαλανά μάτια του οποίου σου κλέβουν την καρδιά. Το φινάλε της ταινίας σε αποπροσανατολίζει καθώς περιμένει κανείς να δει, ένα άλλο τέλος στην ιστορία.

Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια δυνατή, αληθινή, σκληρή, συγκινητική, ατμοσφαιρική ταινία...ένα ταξίδι ενός ήρωα που αισθάνεται αόρατος σε ένα κόσμο αόρατο. 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Αν νομίζατε ότι γουέστερν υπάρχει μόνο στα αμερικανικά σύνορα, σκεφτείτε το ξανά. Στο Invisible παρουσιάζεται μια αληθινή αλλά και σκληρή ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική ερμηνεία του Γιάννη Στάνκογλου, δεν πρέπει κανείς να χάσει αυτή την ταινία. Οι "ψαγμένοι" του καλού ελληνικού κινηματογράφου θα την εκτιμήσουν. 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10

TRAILER: https://www.youtube.com/watch?v=1Fb9J1IIs60

Πηγή: http://oidikesmoustigmes.blogspot.gr/2017/02/invisible-review.html