Η Ηλιάνα Μαυρομάτη μιλάει στο Open Mind



H Ηλιάνα Μαυρομάτη μιλάει στο Open Mind για τις δύο παραστάσεις που την βρίσκουμε, "Λεωφορείο ο Πόθος" και "Αθηνά Χατζηεσμέρ",την αγάπη της για την υποκριτική, την σκηνοθεσία, την παράσταση που έχει ξεχωρίσει και διάφορα ακόμα...


«Λεωφορείο , ο Πόθος», «Αθηνά Χατζηεσμέρ», δύο παραστάσεις που μονοπωλούν το θεατρικό ενδιαφέρον. Πώς νιώθετε για τα δύο αυτά θεατρικά επιτεύγματα;

Περήφανη και τυχερή αισθάνομαι που συμμετέχω σε δυο παραστάσεις για τις οποίες δούλεψα σκληρά, τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου για να καταφέρουμε να τις επικοινωνήσουμε με το κοινό και να έχουν ανταπόκριση. Είναι δυο θεατρικά έργα  με τα οποία είμαι ιδιαίτερα συνδεδεμένη, με διαφορετικό τρόπο με το καθένα  και για διαφορετικούς λόγους. Όπως και να έχει, είναι σπάνια εμπειρία για έναν καλλιτέχνη να βιώνει μια τόσο γεμάτη καλλιτεχνικά περίοδο και προσπαθώ, μέσα στην κούραση, να το απολαύσω!

 Έχοντας ένα πλήρες βιογραφικό, σε τόσο μικρή ηλικία, υπάρχει κάτι ακόμα που έχετε να δείξετε στο θεατρικό σανίδι;

Αν το βιογραφικό μου ήταν πλήρες, ή το δεχόμουν ως τέτοιο, θα έπρεπε να δεχτώ και το τέλος της πορείας ή της ζωής μου γενικά και να αποχαιρετήσω τον μάταιο τούτο κόσμο.. Οπότε προτιμώ να σκέφτομαι ότι είμαι, όπως και νομίζω συμβαίνει... στην αρχή της σχέσης μου με αυτό που λέμε Τέχνη του Θεάτρου κι ελπίζω να παραμείνω εμπνευσμένη και δημιουργική σε σχέση με αυτό πολλά πολλά ακόμα χρόνια.. Αν κανείς παρακολουθήσει τη διαδρομή σημαντικών καλλιτεχνών, καταλαβαίνει ότι στην πραγματικότητα η μαθητεία διαρκεί πολλά χρόνια μέχρι κανείς να μπορεί να θεωρεί εαυτόν ολοκληρωμένο ηθοποιό.

Κινηματογραφικά δεν σας βλέπουμε τόσο συχνά όσο θεατρικά, είναι κάτι που δεν σας ενδιαφέρει ή περιμένετε την κατάλληλη πρόταση;

Τα τελευταία χρόνια με έχει αρκετά απορροφήσει η σχέση μου με το θέατρο και αυτό δυσκολεύει λίγο τα πράγματα με τον κινηματογράφο.. Φυσικά είναι μια τέχνη που με ενδιαφέρει πολύ, θα έλεγα εξίσου, οπότε εύχομαι στο μέλλον να μου δοθεί η ευκαιρία να έχω περισσότερη εμπειρία από αυτόν.

 Έχετε ξεχωρίσει κάποια συνεργασία ή κάποια παράσταση ;

Κάθε συνεργασία έχει λειτουργήσει για μένα ως πλούτος, και ως συνειδητό βήμα  και επιλογή στην τέχνη μου, οπότε δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω τη μία ή την άλλη μου δουλειά.. Ίσως η παράσταση «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17» να αποτελεί μέχρι στιγμής την πιο φωτεινή διαδικασία συνεργασίας, μάλλον επειδή είναι μια δουλειά αμιγώς ομαδική και ευτυχεί να έχει ανταπόκριση από το κοινό.

Ποιόν ρόλο θα θέλατε να υποδυθείτε και δεν το έχετε κάνει ακόμα;

Εκατοντάδες ρόλους και άλλα τόσα έργα θα ήθελα να παίξω, αρκεί να γίνει σε συνθήκες τέτοιες που να είναι γόνιμο και δημιουργικό.

Υπάρχουν ρόλοι που έχετε αρνηθεί ή θεωρείτε ότι κάθε ηθοποιός πρέπει να ξεχωρίζει για τον ρόλο που παίζει, να αφήνει κατά κάποιον τρόπο , το στίγμα του;

Προσπαθώ, όσο μπορώ, να επιλέγω πρωτίστως τους συνεργάτες μου και δευτερευόντως τους ρόλους που μου προτείνονται. Νομίζω ότι κάθε έργο και κάθε ρόλος από μόνος του δεν ισχύει ανεξάρτητα από τις συνθήκες μέσα στις οποίες δουλεύεται.

Παρά την οικονομική κρίση , ο κόσμος στηρίζει έμπρακτα την τέχνη και το καλό θέατρο. Και συμμετέχετε σε δύο έργα, που το ένα πρόσφατα πήγε σε παράταση και το δεύτερο μετά από έναν χρόνο επιτυχίας, ξεκινά το δεύτερο κύκλο του. Πώς νιώθετε για αυτό;

Νιώθω περήφανη για την ανταπόκριση του κοινού, όσο και υπεύθυνη για αυτό που προσωπικά προτείνω στον κόσμο που στηρίζει τις παραστάσεις αυτές. Οι εποχές μας επιτάσσουν συνείδηση και καλλιτεχνική συγκρότηση.

 Έχετε επιχειρήσει και την σκηνοθεσία. Είναι ένα κομμάτι που σας ενδιαφέρει;

Η σκηνοθεσία της παράστασης «Kiska» που ανέβηκε στο θέατρο Beton 7, προέκυψε πάλι μέσα από την ανάγκη της ομάδας Hameleon. Ήταν μια πολύτιμη εμπειρία που νιώθω ότι με εμπλούτισε σημαντικά. Δεν αποκλείω στο μέλλον να το επιχειρήσω ξανά, χωρίς να θεωρώ ότι κατέχω την Τέχνη της σκηνοθεσίας. Είναι άλλη μια τέχνη που απαιτεί μελέτη και αφοσίωση.

Δώστε μου κάποια στοιχεία του εαυτού σας και της προσωπικότητας σας.

Δεν μπορώ εύκολα να μιλήσω για τον εαυτό μου. Άλλωστε η προσωπικότητα, το «είναι» ενός ανθρώπου δεν είναι κάτι στατικό. Μεταβάλλεται συνεχώς σε σχέση με την πραγματικότητα και τον κόσμο γύρω του.
 
 Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Εύχομαι να έχουμε όλοι δύναμη και έμπνευση για να αντιμετωπίσουμε τους δύσκολους καιρούς που φαίνεται να έρχονται, και να παραμένουμε ζωντανοί πνευματικά και χρήσιμοι για την κοινωνία μέσα στην οποία υπάρχουμε.

Περισσότερες πληροφορίες για τις ημέρες και τους συντελεστές της παράστασης: "Λεωφορείο ο Πόθος" μπορείτε να βρείτε εδώ: https://theatromusicbooks.blogspot.gr/2017/01/blog-post_219.html΄

Περισσότερες πληροφορίες για τις ημέρες και τους συντελεστές της παράστασης: "Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17"  μπορείτε να βρείτε εδώ: https://theatromusicbooks.blogspot.gr/2017/02/17-black-box.html


Της Αλεξίας Βλάρα, 16/02/2017

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δημήτρης Καλπογιαννάκης: "Το γεγονός πως ‘’άνοιξα’’ τα εσώψυχά μου και όπως γράφω στον πρόλογο "εκτίθεμαι’’ στα μάτια των αναγνωστών ήταν η πρόκληση και ο προβληματισμός προς τον εαυτό μου".

Ιωάννα Καράνταλη: "Ο τίτλος «Είμαι ό,τι θυμάμαι» υπογραμμίζει την κεντρική σημασία της μνήμης στην ανθρώπινη ταυτότητα, καθώς οι αναμνήσεις σχηματίζουν το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τον κόσμο".