2η παράταση παραστάσεων | Η Αποστολή, ανάμνηση από μιαν Επανάσταση, του Χάινερ Μύλλερ | Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος | Σκην.: Σάββας Στρούμπος | Ομάδα Σημείο Μηδέν

ΧΑΪΝΕΡ ΜΥΛΛΕΡ
«Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Ανάμνηση από μιαν Επανάσταση»

2η και τελευταία παράταση παραστάσεων μέχρι την Κυριακή 9 Απριλίου 2017 (Κυριακή των Βαΐων)

Θέατρο ΑΤΤΙΣ – Νέος Χώρος, Λεωνίδου 12 (πλησίον μετρό Μεταξουργείου)
Παραστάσεις: Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00. Μέχρι τις 9 Απριλίου 2017. Μετά το τέλος των παραστάσεων τις Κυριακές 5 και 19 Μαρτίου και  την Κυριακή 2 Απριλίου, θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη της παράστασης, Σάββα Στρούμπο.

Κράτηση θέσεων: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ)
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελεάνα Γεωργούλη, Δαυίδ Μαλτέζε, Έλλη Ιγγλίζ, Δημήτρης Παπαβασιλείου, ΈβελυνΑσουάντ
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος


Η Ομάδα Σημείο Μηδέν ανακοινώνει τη δεύτερη παράταση της παράστασης του έργου του Χάινερ Μύλλερ, «Η Αποστολή – Ανάμνηση από μιαν Επανάσταση», στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, μέχρι την Κυριακή 9 Απριλίου 2017, ημερομηνία και της οριστικής λήξης του β΄κύκλου των παραστάσεων καθώς δεν θα υπάρξει νέα παράταση.


Μετά το τέλος των παραστάσεων τις Κυριακές 5 και 19 Μαρτίου και την Κυριακή 2 Απριλίου, θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη της παράστασης, Σάββα Στρούμπο.

Απόσπασμα από το έργο:
ΣΑΣΠΟΡΤΑΣ: Όταν οι ζωντανοί δεν θα μπορούν άλλο ν’ αγωνίζονται, θ’ αγωνιστούν οι νεκροί. Με κάθε χτύπο στην καρδιά της Επανάστασης, φυτρώνει ξανά κρέας γύρω απ’ τα κόκαλά τους, έρχεται αίμα στις φλέβες τους, ζωή στο θάνατό τους. Η εξέγερση των νεκρών θα είναι ο πόλεμος των τοπίων, όπλα μας τα δάση, τα βουνά, οι θάλασσες, οι έρημοι του κόσμου. Εγώ θα γίνω δάσος, βουνό, θάλασσα, έρημος. Εγώ, αυτό είναι η Αφρική. Εγώ, αυτό είναι η Ασία. Οι δυο Αμερικές, είναι εγώ.1

Λίγα λόγια για το έργο:
Η Αποστολή: Ανάμνηση από μιαν Επανάσταση, του Ανατολικογερμανού συγγραφέα Χάινερ Μύλλερ, δημοσιεύτηκε το 1979 στην επιθεώρηση SinnundForm. Το έργο καταπιάνεται με τη Γαλλική Επανάσταση. Εξιστορεί την απόπειρα τριών απεσταλμένων της επαναστατικής κυβέρνησης στην αγγλική αποικία της Τζαμάικα να πυροδοτήσουν εξέγερση των σκλάβων. Ο μαύρος σκλάβος Σασπόρτας και ο αγρότης Γκαλουντέκ, που έχουν υποστεί την καταπίεση στο πετσί τους, αψηφώντας όλες τις δυσκολίες, ρίχνονται ολόψυχα στον αγώνα μέχρι θανάτου. Ο λευκός διανοούμενος Ντεμπυσόν, γιός δουλοκτήτη κι επικεφαλής της τριάδας, συγκρούεται με τον εαυτό του: να θυσιαστεί στη φωτιά της μάχης για το ιδανικό της Επανάστασης ή να απολαύσει τις ανέσεις και την ασφάλεια της οικογενειακής εστίας των δουλεμπόρων; Με αφορμή τη σύγκρουση και τον εσωτερικό διχασμό των τριών επαναστατών, ο Χάινερ Μύλλερ υφαίνει ένα βαθιά ποιητικό σύμπαν για την πίστη, την προδοσία και τη διαρκή αναγκαιότητα της επανάστασης.

Εμβόλιμο στο έργο της Αποστολής, σύμφωνα με την προσφιλή συνήθεια του Χάινερ Μύλλερ, βρίσκεται ένα κείμενο πρόζας, που παραπέμπει στον κόσμο του Φραντς Κάφκα. Το κείμενο είναι γνωστό με τον τίτλο Ο Άντρας στον ανελκυστήρα και καταδεικνύει την αγωνία και τον φόβο ενός υπαλλήλου, στελέχους γραφειοκρατικού κολοσσού, ο οποίος δεν είναι σε θέση να φέρει σε πέρας την αποστολή που του έχει ανατεθεί. Ο υπάλληλος αδυνατεί να φτάσει στο γραφείο του προϊσταμένου του, καθώς ο χώρος και ο χρόνος «εκτροχιάζονται».

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο αιρετικός μαρξιστής συγγραφέας Χάινερ Μύλλερ (1929-1995), θεωρείται ο σημαντικότερος, μετά τον ΜπέρτολτΜπρεχτ, θεατράνθρωπος της μεταπολεμικής Γερμανίας. Θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, δραματουργός, ποιητής, θεωρητικός του θεάτρου. Γεννήθηκε στο Έπενντορφ της Σαξονίας στις 9 Γενάρη του 1929. Σε ηλικία μόλις 16 ετών, λίγο πριν την οριστική ήττα των ναζί, στρατολογήθηκε υποχρεωτικά στον γερμανικό στρατό. Έμεινε για λίγο καιρό αιχμάλωτος του Κόκκινου Στρατού. Μόλις απελευθερώθηκε τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές και εργάστηκε αρχικά ως βιβλιοϋπάλληλος και στη συνέχεια ως δημοσιογράφος. Το 1947 έγινε μέλος του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας (Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας). Δημοσίευσε τα πρώτα έργα του (ποιήματα και πεζά) το 1951 και το 1954 έγινε μέλος της «Ένωση Ανατολικογερμανών Συγγραφέων» και συντάκτης του περιοδικού «Νέα Τέχνη». Τη δεκαετία του ’50 συνεργάστηκε με το θέατρο ΜαξίμΓκόρκι του Ανατολικού Βερολίνου και το 1959 βραβεύτηκε, μαζί με τη σύζυγό του Ίνγκε Μίλερ, με το Βραβείο Τόμας Μαν. Το 1990 βραβεύτηκε με το Βραβείο Κλάιστ. Οι σχέσεις του με το ανατολικογερμανικό καθεστώς διαταράχτηκαν το 1961, λόγω της κριτικής του στάσης. Κατηγορήθηκε για «ιστορικό πεσιμισμό» και διαγράφηκε από την «Ένωση Ανατολικογερμανών Συγγραφέων». Ο ίδιος εξακολουθούσε να δηλώνει μαρξιστής και ουδέποτε αυτομόλησε στη Δύση, παρά τη μεγάλη διάδοση των έργων του και τα συνεχή ανεβάσματα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Το 1984 έγινε μέλος της ανατολικογερμανικής Ακαδημίας Τεχνών. Μετά την επανένωση, ο Μύλλερ εξακολούθησε να ζει στο ανατολικό τμήμα του Βερολίνου, ενώ το 1992 κλήθηκε να συμμετάσχει στην πενταμελή καλλιτεχνική διεύθυνση του ιστορικού θεάτρου του Μπρεχτ, BerlinerEnsemble. Το 1995, λίγο πριν το θάνατό του, αναγορεύτηκε στον μόνο καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου. Πέθανε από καρκίνο του λάρυγγα στις 30 Δεκέμβρη του 1995, σε ηλικία 67 ετών, χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει το μεγάλο σχέδιο πάνω στο οποίο εργαζόταν: ένα διεθνές φεστιβάλ για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Μπρεχτ. Η ταφή του έγινε στο νεκροταφείο Ντοροτέεν του Βερολίνου, εκεί που έχουν ταφεί μεγάλες μορφές των γερμανικών γραμμάτων όπως  ο Χέγκελ, ο Μπρεχτ, ο Χάινριχ Μαν.

Συντελεστές της παράστασης:
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Σκηνική εγκατάσταση | Κοστούμια: Ηλίας Παπανικολάου
Δραματουργική συνεργασία: Μαρία Σικιτάνο
Χειριστής φωτός: Δημήτρης Σταμάτης
Photo credits: Αντωνία Κάντα
Δημιουργία αφίσας: SoulDesign
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή
Ελεάνα Γεωργούλη: Ντεμπυσόν
Δαυίδ Μαλτέζε: Αντουάν, Πρώτη Αγάπη
ΈβελυνΑσουάντ: Γυναίκα, Πρώτη Αγάπη, Προδοσία
Έλλη Ιγγλίζ: Γκαλουντέκ
Δημήτρης Παπαβασιλείου: Σασπόρτας
Στο εμβόλιμο κείμενο, Άντρας στον ανελκυστήρα ο Δαυίδ Μαλτέζε.

Αποσπάσματα από κριτικές:

«...Δημιουργούν και οι πέντε μια παράσταση συνόλου, ίσως μία από τις καλύτερες της χρονιάς». [...] «...Η απαισιόδοξη ανθρωπολογία του Μύλλερ παραμένει ανοιχτή στην ιστορική ενδεχομενικότητα, κάτι που η παράσταση του Σάββα Στρούμπου αναδεικνύει, διαπλέκοντας ιστορικό και τραγικό».
Σπύρος Κακουριώτης, TheGreekReport

«Η παράσταση οικοδομήθηκε με ένα κατασκευαστικό πνεύμα (Baugeist) διαποτισμένο από την αντίστιξη μεταξύ της μεταδραματικής ασυδοσίας του κειμένου (ανακολουθία, άλματα στη δράση, αχρονίες, κολλάζ και εμβόλιμες αφηγήσεις) και της γραμμικής ποιότητας της σκηνοθεσίας. Πάνω σε έναν κόκκινο καμβά-πάτωμα κατασκευάστηκαν οι σκηνικές διατάξεις των ηθοποιών εν είδει σκηνοθετικού “σουπρεματισμού” όπου τα σχήματα υπερισχύουν στη συνολική εικόνα της σκηνής (με τη γεωμετρική ακριβολογία ενός πίνακα του KazimirMalevich). Το αισθητικό αποτέλεσμα δεν είχε μόνον διαύγεια εννοιολογική, αλλά παρήγαγε ένα ολικό σκηνικό κατασκεύασμα, ένα Gestus για την Επανάσταση ως Μηχανή (καταν)άλωσης σωμάτων και συνειδήσεων, αλλά και ως Εργαλείο γένεσης νέων επιθυμιών για την ανάταξη των κοινωνικών δομών.»
Γιώργος Σαμπατακάκης, AthensVoice

«Δεν μπορείς να μην συμμεριστείς, ως θεατής ή ως μελετητής του θεάτρου, το πάθος με το οποίο οι νέοι αυτοί καλλιτέχνες προσπαθούν όχι μόνο να συγκροτήσουν τον δικό τους σκηνικό κώδικα (είναι εμφανή λ.χ. κάποια στοιχεία γραφής του Brecht, του Wilson, του Τερζόπουλου, του Kafka, αλλά και του ίδιου του Müller), αλλά και να πάρουν θέση ως καλλιτέχνες απέναντι στον κίνδυνο μιας σύγχρονης δυστοπίας.»
Γιώργος Πεφάνης, CNNGreece

«Η σκηνοθεσία δουλεύει πάνω στα προσφιλή μοτίβα του σωματικού θεάτρου στα οποία μας έχει συνηθίσει ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος. Το σώμα «εκφέρει» το κείμενο με όλες τις φυσικές του δυνατότητες: με τη φωνή -που γίνεται κραυγή, ψιθύρισμα ή τραγούδι- και τη σιωπή, με την κίνηση -καθαρή η σημαίνουσα χειρονομία υποβάλλει το νόημα και τις χροιές του- και με την ακινησία, με την ανάσα που φτάνει ηχηρή και πλήρης στο κοινό καλώντας το σε γόνιμη συνύπαρξη. Η σκηνοθεσία ανέδειξε την αγωνία και τα σήματα κινδύνου που εκπέμπει ο συγγραφέας, αφήνοντας επιπλέον μια ρωγμή εξόδου.»
Μαρώ Τριανταφύλλου, Η Εποχή

«Η Ομάδα Σημείο Μηδέν κι ο σκηνοθέτης της Σάββας Στρούμπος δημιουργούν μια παράσταση στο πνεύμα της ομάδας με έντονο το στοιχείο της Μπρεχτικής αποστασιοποίησης, με δυναμικό, επιδέξιο, άψογο τεχνικά ερμηνευτικό χειρισμό και οργάνωση της κινησιολογίας σε εναρμόνιση με το κείμενο έτσι ώστε λόγος και σκηνική πράξη να συναντώνται στο κρίσιμο σημείο όπου ο θεατής απολαμβάνει την πλήρη κατανόηση του έργου, διεισδύοντας στον πυρήνα του κι αξιοποιώντας όλες τις νοηματικές αποχρώσεις του.»
Μαρία Κυριάκη, Επί Σκηνής

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο www.simeiomiden.gr

Δείτε το trailer της παράστασης:  https://www.youtube.com/watch?v=0fAx3SJDsIs
(promotrailer: Χρυσάνθη Μπαδέκα)

INFO
Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο, Αθήνα (πλησίον Μετρό Μεταξουργείο)
Παραστάσεις: Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Μέχρι τις 26/2: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00.Από τις 5/3: Κάθε Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00. Μέχρι τις 9/4. Διάρκεια: 90’
Πληροφορίες-κρατήσεις εισιτηρίων: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 12ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ)


Χορηγοί Επικοινωνίας
ΕΡΤ2, Εφημερίδα των Συντακτών, ΗΑυγή, Αθήνα 9.84, Culturenow.gr, Koutipandoras.gr, ΠΡΙΝ, HotDoc, Toperiodiko.gr, Episkinis.gr, ΗΕποχή, UNFOLLOW

Επικοινωνία με τον Τύπο για την Ομάδα Σημείο Μηδέν,
Μαριάννα Παπάκη, ΝώνταςΔουζίνας
E-mail: mycultureviews@gmail.com