Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επίσημη πρεμιέρα για "Το βασίλειο της γης" στο θέατρο OLVIO


Με ιδιαίτερη επιτυχία σημειώθηκε η επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «Το Βασίλειο της γης» του Τένεσι Ουίλιαμς. στο θέατρο Olvio, με τους Παναγιώτα Βλαντή, Ορέστη Τζιόβα & Κρις Ραντάνοφ σε μια παραγωγή της ANDRODELΥ PC.

Καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι -κυρίως- παρακολούθησαν μια παράσταση ανάλογη της υψηλής αισθητικής, που φέρει το κείμενο του εξαίσιου συγγραφέα. Είναι ιδιαίτερη χαρά να σημειώνεται και έμπρακτα η στροφή του κόσμου στην τέχνη, όσο και αν οι καιροί κατακερματίζουν ελπίδες, όνειρα και εξωστρεφείς δράσεις. H σκηνοθεσία της παράστασης είναι της Ιόλης Ανδρεάδη, Εμείς είμαστε εδώ και επιμένουμε. «Είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μοναχικό εγκλεισμό μέσα στο ίδιο μας το δέρμα –ισόβια»; αναρωτιέται οΤένεσι Ουίλιαμς κι εμείς του απαντάμε διαρκώς: όχι.
Ανάμεσα στους καλεσμένους ξεχωρίσαμε τους: Πάνο Κοκκινόπουλο, Δάνη Κατρανίδη, Γεράσιμο Σκιαδαρέση & Μπέσυ Μάλφα, Μαρία Σολωμού, Θωμά Κινδλυνη, Γιάννη Διαμαντόπουλο , Κατερίνα Μισιχρόνη , Άννα Μενενάκου.


Καθώς ανοίγει η αυλαία, το σκηνικό θυμίζει ένα μπλουζ με θέμα τη μοναξιά. Είναι η πίσω πλευρά ενός αγροκτήματος στο Δέλτα του Μισισιπή, με τοίχους γκρίζους σαν τον ουρανό. Στις δύο πλευρές του φυτρώνουν καλαμιές, ως το μισό ύψος του σπιτιού, κροταλίζοντας στον άνεμο που ψιθυρίζει. Παράλληλα μ' αυτούς τους ήχους ακούγεται ακατάπαυστα το χαμηλότονο, επίμονο μουρμουρητό τρεχούμενου νερού από κάπου εκεί κοντά. Λίγες στιγμές μετά το άνοιγμα της αυλαίας, ένα αυτοκίνητο πλησιάζει και σταματάει.

Ο Τσικ μαθαίνει από τους περαστικούς πως το ποτάμι ξεχείλισε και πως σε λίγες ώρες όλη η περιοχή θα έχει εξαφανιστεί. Μόνο όσοι φύγουν μακριά από τα σπίτια τους, έχουν ελπίδα να σωθούν. Ο Τσικ δεν έχει άλλον τόπο. Ο Τσικ έχει μόνο τη μοναξιά του και αυτό το σπίτι. Ο Τσικ έχει μόνο τη μοναξιά του, αυτό το σπίτι και δυο απρόσμενους επισκέπτες. Και δεν προτίθεται να τους αφήσει μόνους.

Ανατρεπτικός, σκωπτικός, μελαγχολικός και υπό τη σκιά της επικείμενης καταστροφής, της μεγάλης πλημμύρας, ο Τενεσσί Ουίλλιαμς παραδίδει ένα αριστούργημα χαρακτήρων εμπνευσμένο από την πατρίδα του, τον βαρύ και ασθενικό Αμερικανικό Νότο. Μια ιστορία σαρκική και κωμική για δυο αδέρφια, που ενσαρκώνουν τη μισισίπια εκδοχή πάνω στον Κάιν και τον Άβελ, και για μία γυναίκα που θα την κερδίσει όποιος ξέρει να επιβιώνει.

Το Βασίλειο της γης και ο Τενεσσί Ουίλλιαμς
Ο «καταραμένος ποιητής» του αμερικανικού θεάτρου, ο καλλιτέχνης που έκανε τη ζωή του θέατρο και τα ίδια του τα πάθη ρυθμιστές της σκηνικής του γλώσσας, ο συγγραφέας που, περισσότερο απ' οποιονδήποτε άλλον, έσπρωξε τον αμερικανικό ρεαλισμό πέρα από την καταγραφή της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, προς τον ψυχικό κόσμο των ηρώων, εδώ, στο «Βασίλειο της γης», ολοκληρώνει μια θεατρική ελεγεία πάνω στην ταξική και ψυχαναλυτική κατασκευή της ανθρώπινης φύσης, της οικογενειακής συνθήκης, αλλά και του ίδιου φύλου, με το φάντασμα της πεθαμένης μητέρας να είναι πάντα παρόν, να αιωρείται συμβολικά αλλά και να εμφανίζεται επί σκηνής με τη μορφή παρενδυσίας, λαμβάνοντας ισότιμο ρόλο με τις κοινωνικές ανισότητες στον τρόπο που δομούνται τα κίνητρα των ηρώων.

Το «Βασίλειο της γης» ανέβηκε πρώτη φορά στις 27 Μαρτίου του 1968 στη Νέα Υόρκη, υστέρα από́ έντονες διαφωνίες αναμεσά στον παραγωγό́ και το συγγραφέα για τον τίτλο του έργου. Το κέφι με το οποίο γράφτηκε από τον Ουίλλιαμς, δεν προμήνυε τη συνέχεια. Λίγους μήνες μετά το ανέβασμα του έργου διαδόθηκαν ψευδείς φήμες για τη δολοφονία του.

Ένα χρόνο μετά προβάλλεται «Ο τελευταίος κληρονόμος» (Last of the Mobile Hot Shots), η κινηματογραφική́ απόδοση του Βασιλείου της γης, όπου κυκλοφόρησε και στην Ευρώπη ως «Blood Kin». Την ίδια περίοδο ο Ουίλιαμς εισάγεται για τρεις μήνες στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου Μπαρνς στο Σαιντ Λούις, παθαίνοντας νευρικό κλονισμό. Εκεί κατά τη διάρκεια απεξάρτησης παθαίνει δύο καρδιακές προσβολές και μια σειρά από επιληπτικές κρίσεις. Ο μόνος που τον φροντίζει όλο αυτό το διάστημα είναι ο μικρός του αδελφός, ο Ντάκιν. Μοιάζει, το Βασίλειο της γης να γράφτηκε προφητικά προς τιμήν του.

Ταυτότητα:
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές [Το Τέλος του Κόσμου]
Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη
Πρωτότυπη Μουσική / Ηχοτοπίο: Γιάννης Χριστοφίδης
Σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Διονύσης Χριστόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης
Επιμέλεια σκηνικών: Περικλής Πραβήτας
Μακιγιάζ: Γιάννης Μαρκετάκης
Επιμέλεια casting: Natalie Pawloff
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Υπεύθυνη παραγωγής: Ειρήνη Βουρλάκου
Παραγωγή: ANDRODELY p.c

Διανομή:
Μυρτλ: Παναγιώτα Βλαντή    
Λοτ: Ορέστης Τζιόβας        
Τσικ: Κρις Ραντάνοφ

*Info
Θέατρο Olvio
Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός | Tηλέφωνο: 2103414118
Τιμές εισιτηρίων:
​Κανονικό 13​€, 9 ​€ μειωμέν| γκρουπ άνω των 8 ατόμων τιμή/ άτομο 6€
Διάρκεια: Παράστασης 120 λεπτά (με το διάλειμμα)
Προπώληση: www.viva.gr


ΥΣ: Η φωτογραφία του Κρίς Ραντάνοφ είναι του Αντώνη Ψαρρά

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα