Ακούσαμε και προτείνουμε: Δημήτρης Μεσημέρης – «ΤΙΚ ΤΑΚ»: όταν ο χρόνος γίνεται τραγούδι

Χθες το βράδυ, ο Δημήτρης Μεσημέρης ανέβηκε στη σκηνή του Σταυρού του Νότου (Club) και παρουσίασε ζωντανά το νέο του άλμπουμ «ΤΙΚ ΤΑΚ». Ήταν μια βραδιά γεμάτη συναίσθημα, αλήθεια και μουσική που ακουμπά την καρδιά.

Από το πρώτο τραγούδι, έγινε ξεκάθαρο πως το «ΤΙΚ ΤΑΚ» πέρα από τίτλος της νεάς του δημοσιογραφικής δουλειάς είναι και μια υπενθύμιση του χρόνου που περνά, των στιγμών που χάνονται και αυτών που μένουν μαζί μας. Ο Δημήτρης Μεσημέρης κινήθηκε με άνεση ανάμεσα στα νέα του κομμάτια και σε αγαπημένα τραγούδια από το ευρύτερο ρεπερτόριό του, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα οικεία, σχεδόν εξομολογητική.

Το άλμπουμ του Δημήτρη Μεσημέρη είναι ενα συνονθύλευμα από διαφορετικά είδη μουσικής αλλά με μία κοινή πορεία: την αγάπη για την καλή μελωδία και στίχος με ουσία.

Μαζί του στη σκηνή, μια ομάδα εξαιρετικών μουσικών που έδεσαν αρμονικά και στήριξαν το κάθε τραγούδι με ευαισθησία και δύναμη. Ιδιαίτερη στιγμή της βραδιάς οι συμμετοχές των Παντελή Θαλασσινού, Βασίλη Προδρόμου, Φρειδερίκης Τομπάζου και Πάρη Παράσχου, που έδωσαν τη δική τους ενέργεια και ξεχωριστό χρώμα στο live.

Η εξαιρετική χροιά της Φρειδερίκης Τομπάζου σε απόλυτη αρμονία με τον Δημήτρη Μεσημέρη ήταν από τα highlight της βραδιάς οπού έφερε και ένα έντονο ηχηρό πολιτικό μήνυμα για την χώρα μας οπού γίνεται έρμαιο των πολιτικών της.

Ο Δημήτρης Μεσημέρης έχει αυτό το σπάνιο χάρισμα να επικοινωνεί άμεσα με το κοινό, χωρίς υπερβολές, χωρίς σκηνικές αποστάσεις. Μίλησε για τον χρόνο, τη μνήμη, την αγάπη και την ελπίδα με τρόπο απλό και ειλικρινή. Κοίταξε κατάματα τον θεατή και με απόλυτα σεβασμό απέναντι του, του προσέφερε μια αξέχαστη βραδιά γεμάτο συναίσθημα και μελωδίες.

Βέβαια δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στην παρουσία του Παντελή Θαλασσινού που τον παρακολούθησε με απόλυτη προσήλωση και θαυμασμό και η συνύπαρξη τους ήταν μοναδική. Είναι αυτό που λέμε δίνει τόπο στους νεότερους και με την εμπειρία του δίνει την καθοδήγηση που χρειάζεται. 

Το «ΤΙΚ ΤΑΚ» είναι τελικά κάτι παραπάνω από μια μουσική δουλειά· είναι μια υπενθύμιση ότι κάθε στιγμή που περνά, μπορεί να γίνει τραγούδι, αν την ακούσεις με την καρδιά.

Βλάρα Αλεξία