Είδαμε και προτείνουμε: Μην περάσεις το ποτάμι


Η θεατρική μεταφορά του βραβευμένου μυθιστορήματος της Βέρας Βασιλείου - Πέτσα "Μην περάσεις το ποτάμι" στο Θέατρο Αλκμήνη καταφέρνει να αποδώσει με καθηλωτικό τρόπο τη σύγκρουση ανάμεσα στο προσωπικό και το συλλογικό πεπρωμένο, την αγάπη και την κοινωνική καταπίεση, τον έρωτα και τις αμείλικτες συνθήκες της ιστορίας. 

Η σκηνοθεσία της Κατερίνας Μαντέλη είναι πολυεπίπεδη, αξιοποιώντας τη δραματουργική ένταση του κειμένου και δίνοντας έμφαση όχι μόνο στη ρεαλιστική απόδοση της ταραγμένης εποχής των Τρικάλων της δεκαετίας του ’60, αλλά και σε μια πιο ποιητική διάσταση που καθρεφτίζει το ανεκπλήρωτο όνειρο των πρωταγωνιστών. 

Οι ονειρικές χορογραφίες των Κωνσταντίνου Κατσούδα και Ελένης Δήμου λειτουργούν ως κινησιολογικό σχόλιο πάνω στην αέναη πάλη ανάμεσα στη μοίρα και την ανθρώπινη βούληση, προσδίδοντας στην παράσταση μια ατμόσφαιρα σχεδόν μεταφυσική, όπου το νερό του ποταμού γίνεται σύμβολο των συναισθηματικών και κοινωνικών φραγμών που πρέπει να ξεπεραστούν.  

Στον ρόλο του αγροίκου τσιφλικά Καρανίκα, ο Τάσος Σωτηράκης είναι επιβλητικός και απολύτως πειστικός, ενσαρκώνοντας έναν χαρακτήρα που φέρει όλη τη βία και την αυταρχικότητα της εποχής. Με σωματικότητα που αποπνέει δύναμη και ωμότητα, αλλά και με υποδόρια ερμηνευτικά στοιχεία που υποδηλώνουν τον φόβο του απέναντι στην αλλαγή, ο Σωτηράκης κατορθώνει να δημιουργήσει έναν απόλυτα αληθοφανή «αντίπαλο» των κεντρικών ηρώων. 

Η Αλεξάνδρα Στεργίου ως Βάγια αποδίδει με εσωτερική ένταση και συγκινητική αλήθεια την πάλη μιας γυναίκας που προσπαθεί να ξεφύγει από την παγίδα της μοίρας της. Η ερμηνεία της είναι γεμάτη συναισθηματικές διακυμάνσεις, μεταφέροντας την ευθραυστότητα αλλά και την αποφασιστικότητα μιας ηρωίδας που διεκδικεί το δικαίωμα να αγαπήσει και να ζήσει ελεύθερη. 

Ο Κωστής Σαββιδάκης, ως Μπαρμπα-Φάνης, φέρνει μια ζεστή αλλά και πικρή σοφία στη σκηνή, αποτελώντας τη φωνή της παλιάς γενιάς, αυτής που γνωρίζει καλά πως η ιστορία δεν αφήνει περιθώρια για μεγάλα όνειρα.  

Ο Βασίλης Τριανταφύλλου στον ρόλο του Δημήτρη αποδίδει εξαιρετικά το προφίλ του ιδεολόγου, του άνδρα που ακροβατεί ανάμεσα στην πολιτική του πίστη και τον έρωτα, αναδεικνύοντας τόσο το πάθος όσο και την αγωνία του ήρωα.

 Ο Γιώργος Ζώης, ως Σερέτης, προσθέτει ένταση και δυναμισμό στην αφήγηση, χτίζοντας έναν χαρακτήρα που φέρει τις αντιφάσεις της εποχής. 

Η Τερέζα Καζιτόρη, στον ρόλο της Μαρίνας, προσφέρει μια εξαιρετική ερμηνεία, αναδεικνύοντας με λεπτότητα τον ρόλο της γυναίκας που κινείται στο περιθώριο των μεγάλων γεγονότων αλλά δεν παύει να επηρεάζεται από αυτά. 

Ο Δημήτρης Τσάκωνας και η Μέμη Αναστασοπούλου, στους ρόλους των γονιών, φέρνουν στη σκηνή τη σιωπηλή αλλά ισχυρή παρουσία μιας γενιάς που διαμόρφωσε τις ζωές των παιδιών της μέσα από τους δικούς της φόβους και περιορισμούς.  

Η παράσταση συνθέτει ένα πυκνό, συναισθηματικά φορτισμένο θέαμα, όπου η ιστορία, η κοινωνική αδικία και ο έρωτας πλέκονται αξεδιάλυτα, δημιουργώντας ένα έργο βαθιά ανθρώπινο, με χαρακτήρες που παραμένουν χαραγμένοι στη μνήμη του θεατή. 

Το «Μην περάσεις το ποτάμι» δεν είναι απλώς μια ιστορία αγάπης, αλλά μια στοχαστική αφήγηση για την ελευθερία, το πεπρωμένο και την αέναη αναμέτρηση του ανθρώπου με την ίδια του τη ζωή.


Της Αλεξίας Βλάρα, 04/02/2025

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Εικόνα
  Attending The Blunsdon Act at Theatre of the NO was a journey through music that defied expectations. The British duo, Sue and Ian Blunsdon, brought their signature blend of original compositions and reinvigorated 80s and 90s classics to the stage, creating a deeply immersive experience. Sue’s vocals were nothing short of mesmerizing. Shifting seamlessly between operatic tones and powerful rock expressions, she captured the essence of each song and brought a fresh, emotional perspective to familiar classics. Ian’s skill on the keyboards elevated every piece, weaving intricate melodies and modern synth textures that felt both nostalgic and completely original. Together, their synergy made the performance feel both intimate and grand.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Εικόνα
  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr...
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου

Εικόνα
  Η παράσταση Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου του Λουίτζι Πιραντέλλο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Ζαφείρη, είναι μια συγκλονιστική και δυνατή εμπειρία που καταφέρνει να συγκινήσει και να προβληματίσει. Παρουσιάζεται στο Θέατρο 2510, και φέρνει στο φως μια ιστορία γεμάτη πάθος, μυστικά, και σκοτεινές αλήθειες, τοποθετημένη στην ταραχώδη Ιταλία της δεκαετίας του 1920. Η πλοκή ξεκινά με μια νύφη από τις γρεκάνικες κοινότητες της Κάτω Ιταλίας, που βρίσκεται σε ένα νεκροταφείο. Αυτός ο αναγκαστικός γάμος δεν είναι παρά η αρχή μιας τραγωδίας. Μέσα από την ιστορία της, ξεδιπλώνονται φρικτά μυστικά που συνδέονται με εγκλήματα, πάθη, και προδοσίες.
Read more »

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη: "Οι μακρινοί απόγονοι μας, εφόσον εξακολουθήσει να υπάρχει Ελλάδα, θα κρίνουν ποιος υπερίσχυσε: η παράδοση ή ισοπέδωση των πάντων".

Εικόνα
  Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο και ποιο μήνυμα επιδιώκετε να περάσετε στον αναγνώστη μέσα από τις σελίδες του; Κυριολεκτικά, ένα τυχαίο γεγονός. Συγκεκριμένα,   με το kovid 19 αποκλείστηκα στην Αθήνα, και   τότε για πρώτη φορά απέκτησα σχέση με το   ΦΒ. Και εκεί, πληροφορήθηκα όντως, απίστευτα συμβάντα. Συγκεκριμένα, η κυβερνητική επιτροπή εορτασμού των 200 ετών από το 1821,η Ελλάδα 21,   είχε επιλέξει ως επίσημους προσκεκλημένους της, επιστήμονες που δήλωναν ευθαρσώς και ποικιλοτρόπως ότι δεν πίστευαν στην Επανάσταση του 21. Όπως ήταν αναμενόμενο, άρχισα να αντιδρώ με άρθρα μου, κυρίως στην εφημερίδα   Εστία, και στο ΦΒ, παρότι δεν είμαι ιστορικός, όπως είναι γνωστό, αλλά αυτά που ανενδοίαστα έβλεπαν το φως εντός της Επιτροπής Ελλάδα 21, είναι σίγουρο ότι   θα τα απέρριπταν ακόμη και μαθητές του δημοτικού.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Φaretra Crystalina στο THEATRE OF THE NO

Εικόνα
  The performance by Φaretra Crystalina at THEATRE OF THE NO was nothing short of mesmerizing. This innovative ensemble delivered a unique fusion of traditional Greek melodies, Mediterranean and Latin American influences, and Celtic tunes, creating a rich, multi-layered sound. Their interpretation of Lianohortaroudia was particularly enchanting, showcasing their signature blend of intricate polyphony, delicate harmonies, and powerful arrangements. What made this performance truly special was the balance between tradition and modernity. The combination of lyrical voices, classical elements, and raw folk energy resulted in a captivating and deeply emotional experience. Each musician brought their own artistry, with instruments like the bayan, double bass, and flutes adding depth and colour to the soundscape. A must-see for lovers of world music, Φaretra Crystalina manages to breathe new life into Greek traditional music while respecting its deep roots. Their live performance is an un...
Read more »

Γιώργος Ι. Σπανουδάκης: "Τέχνη αυθύπαρκτη δεν υπάρχει, κάποιος δημιουργεί και κάποιος προσλαμβάνει".

Εικόνα
  1.      Ο τίτλος του έργου σας, «Άχθος Αρούρης» , είναι αρκετά συμβολικός. Τι σημαίνει για εσάς και πώς συνδέεται με το θέμα του έργου; Είναι φράση που ακούγεται σε μια στιγμή έντονης συναισθηματικής φόρτισης μέσα στο έργο, όπου βέβαια εκφέρεται στην νεοελληνική, «βάρος της γης», με μειωτική διάθεση. Ίσως οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε τη σημασία της φράσης που απαντάται στον Όμηρο· κάποιοι νομίζουν ότι το «Αρούρης» είναι αρσενικού γένους, ονομαστική. Οπότε, αν δεν έχουμε στη διάθεσή μας κάποιο λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής, υπάρχει πεδίο για λίγο ψάξιμο στο google .
Read more »