Ο Θοδωρής Κοτονιάς σε μια αξέχαστη βραδιά στο Σταυρό του Νότου!

Σε μια βραδιά που θύμιζε γιορτή της ψυχής και της μουσικής o Θοδωρής Κοτονιάς, με τον χαρακτηριστικό λυρισμό και τη μοναδική του ενέργεια, μας ταξίδεψε σε μουσικά τοπία που ισορροπούν μαγικά ανάμεσα στο παραδοσιακό και το σύγχρονο. Από τα αξέχαστα κομμάτια των Μακρινών Ξαδέρφων μέχρι τις πιο πρόσφατες δημιουργίες του, κάθε στιγμή στη σκηνή είχε ένταση, ευαισθησία και διονυσιακή έκρηξη.


Στη σκηνή, συνοδευόμενος από τη Μαρίνα Δακανάλη , η οποία έφερε τη δική της μαγεία και αρμονία, παρουσίασε τραγούδια που γέφυραν το παρελθόν με το παρόν. Από τις έντεχνες δημιουργίες του μέχρι την παραδοσιακή κρητική μουσική, η βραδιά ήταν γεμάτη μελωδίες που ζωντάνευαν εικόνες και συναισθήματα. Η παρουσία της Μαρίνας Δακανάλη ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή. Με τη βροντερή, γεμάτη συναίσθημα φωνή της, κατάφερε να δώσει έναν αέρα συγκίνησης και δυναμισμού στη βραδιά, ενώ η χημεία της με τον Κοτονιά δημιούργησε μερικές από τις πιο καθηλωτικές στιγμές της παράστασης.




Η μπάντα – γεμάτη ταλέντο και πάθος – έδεσε απόλυτα με την ατμόσφαιρα, συνδυάζοντας τη δύναμη της ηλεκτρικής κιθάρας με την ευαισθησία του λαούτου, της λύρας και της ασκομαντούρας. Ο καθένας από τους μουσικούς έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, συνεισφέροντας σε μια βραδιά που γέμισε το χώρο ζωντάνια, ρυθμό και ένταση.

Η έκπληξη της βραδιάς

Η μεγαλύτερη έκπληξη της βραδιάς ήταν ο μικρός πρωταγωνιστής, που με την εξαιρετική του ερμηνεία κατάφερε να κλέψει την καρδιά όλων. Με τη γλυκιά και καθηλωτική φωνή του, τραγούδησε το "Ναυαγός", ένα τραγούδι γεμάτο πόνο, αγάπη και απώλεια:

Το φυλαχτό που μου `δωσες το έχω φυλαγμένο,
μα πιο κακό απ' το χωρισμό, δεν έχω να προσμένω.
Και με βρήκαν ναυαγό, έξω απο την Αμοργό.

Η ερμηνεία του μικρού καλλιτέχνη ήταν καθηλωτική, καθώς έφερε στην επιφάνεια όλη τη δύναμη των στίχων. Με τη φρεσκάδα και την αγνότητα του, έδωσε στο τραγούδι μια νέα διάσταση που συγκίνησε βαθιά το κοινό.

Η βραδιά κύλησε σαν ένα ταξίδι, όπου οι ήχοι και οι στίχοι λειτούργησαν ως γέφυρες ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Ο Θοδωρής Κοτονιάς απέδειξε για άλλη μια φορά την ικανότητά του να συνδυάζει το παλιό με το νέο, να τιμά τις ρίζες του και να δημιουργεί μια μουσική εμπειρία που αγγίζει κάθε ηλικία.

Αυτή η βραδιά δεν ήταν μόνο μια συναυλία, αλλά μια γιορτή της ελληνικής μουσικής παράδοσης, δοσμένη με σεβασμό, αγάπη και μεράκι. Μια υπενθύμιση πως η μουσική έχει τη δύναμη να μας ενώνει και να μας ταξιδεύει, όπως ακριβώς μας ταξίδεψε ο "Ναυαγός" έξω από την Αμοργό.

Μια παράσταση που μας θύμισε τη δύναμη της τέχνης να ενώνει και να συγκινεί.

Της Αλεξίας Βλάρα, 19/1/2025


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Παντελής Βουτουρής: "Θεωρώ ότι ο Μόντης γραμματολογικά συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του τριάντα μαζί με τον Σεφέρη και τον Ελύτη".

Κλεονίκη Καραχάλιου: "Πιστεύω πως οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για όλες τις μεταμορφώσεις μας, αρκεί να έχουμε πάντα ηρεμία και να είμαστε συνδεδεμένοι με τον πραγματικό μας στόχο".

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη: "Οι μακρινοί απόγονοι μας, εφόσον εξακολουθήσει να υπάρχει Ελλάδα, θα κρίνουν ποιος υπερίσχυσε: η παράδοση ή ισοπέδωση των πάντων".

Είδαμε και προτείνουμε: Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου