Διαβάσαμε και προτείνουμε: Ο Φιλοξενούμενος

 




Το μυθιστόρημα Ο Φιλοξενούμενος της Ελένης Μπεντίλλα, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άνεμος, είναι ένα καταιγιστικό αφήγημα που πραγματεύεται τις συνέπειες μιας φαινομενικά απλής πράξης φιλοξενίας, η οποία καταλήγει να αλλάξει δραματικά τη ζωή των πρωταγωνιστών. Μέσα από έντονες εναλλαγές σκηνών, καθηλωτικούς διαλόγους και πλούσια σκιαγράφηση των χαρακτήρων, η συγγραφέας δημιουργεί μια ιστορία γεμάτη πάθη, λάθη και συναισθηματικές συγκρούσεις.

Η ιστορία ξεκινά με την παρουσίαση της ήρεμης ζωής της πρωταγωνίστριας, μιας γυναίκας που έχει καταφέρει να φτιάξει μια «ευτυχισμένη» οικογένεια. Η γαλήνη, όμως, διαταράσσεται από την είσοδο ενός άγνωστου φιλοξενούμενου. Η παρουσία του γίνεται καταλύτης για να αναδυθούν στην επιφάνεια κρυμμένα πάθη, προσωπικά αδιέξοδα και βαθιά ριζωμένες αλήθειες που ανατρέπουν τη ζωή της πρωταγωνίστριας και των γύρω της.

Μέσα από τις περιγραφές της συγγραφέως, ο αναγνώστης μεταφέρεται σε έναν κόσμο όπου ο πειρασμός έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με την ηθική, ενώ η έννοια της οικογενειακής ευτυχίας δοκιμάζεται μέχρι τα άκρα. Τα γεγονότα εξελίσσονται με ταχύτητα και οδηγούν σε ένα σκοτεινό και γεμάτο ένταση φινάλε.

Η Ελένη Μπεντίλλα ξεχωρίζει για τον τρόπο που πλάθει τους χαρακτήρες της. Οι ήρωες είναι ρεαλιστικοί, γεμάτοι αντιφάσεις, και οι πράξεις τους καθοδηγούνται από τα πάθη, τις επιθυμίες και τους φόβους τους. Οι εσωτερικές συγκρούσεις τους είναι τόσο έντονες που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος.

Ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία του βιβλίου είναι ο αυτοσαρκασμός που διακρίνεται στους τίτλους και τις περιγραφές. Παρά τη δραματική φύση της ιστορίας, η συγγραφέας καταφέρνει να διατηρεί μια ισορροπία, κάνοντας το έργο πιο ανάλαφρο και προσβάσιμο. Οι διάλογοι είναι ζωηροί και αυθεντικοί, ενώ οι γρήγορες εναλλαγές σκηνών ενισχύουν τον ρυθμό της αφήγησης.

Δυνατά Σημεία

  1. Αυτοσαρκασμός και Ισορροπία: Ο συνδυασμός δραματικών γεγονότων με ελαφρύτερους τόνους βοηθάει το βιβλίο να παραμένει ευχάριστο, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές.
  2. Ρεαλιστικοί Χαρακτήρες: Οι πρωταγωνιστές δεν είναι αψεγάδιαστοι. Τα λάθη τους και οι ανθρώπινες αδυναμίες τους είναι που τους κάνουν αληθινούς και ενδιαφέροντες.
  3. Γρήγορες Εναλλαγές Σκηνών: Ο αφηγηματικός ρυθμός είναι γρήγορος, κρατώντας τον αναγνώστη καθηλωμένο.
  4. Διάλογοι: Οι διάλογοι είναι καλογραμμένοι, προσδίδοντας ζωντάνια και αυθεντικότητα στην ιστορία.

Αδύναμα Σημεία

  1. Απότομο Τέλος: Το τέλος, αν και αποτελεί σημείο ανατροπής, δίνει την αίσθηση ότι ολοκληρώνεται βιαστικά. Θα μπορούσε να υπάρχει περισσότερη ανάπτυξη στις τελευταίες σκηνές, ώστε να δοθεί πιο ολοκληρωμένη αίσθηση στο κλείσιμο της ιστορίας.
  2. Απλοϊκές Περιγραφές σε Κάποια Σημεία: Σε ορισμένα μέρη, οι περιγραφές θα μπορούσαν να είναι πιο λεπτομερείς, ώστε να εμβαθύνουν την ατμόσφαιρα.

Το Ο Φιλοξενούμενος είναι ένα μυθιστόρημα που αποτυπώνει με εξαιρετική ακρίβεια την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων και τα αποτελέσματα της παράδοσης στα πάθη. Παρόλο που η πλοκή περιστρέφεται γύρω από δραματικά γεγονότα, ο αυτοσαρκασμός και η ελαφρότητα της αφήγησης καθιστούν το βιβλίο απολαυστικό και εθιστικό. Αν και το τέλος αφήνει μια αίσθηση απροσδιοριστίας, το συνολικό αποτέλεσμα ικανοποιεί και παρακινεί τον αναγνώστη να αναλογιστεί τις συνέπειες των πράξεων των ηρώων.

Ένα έργο που αξίζει να διαβαστεί από τους λάτρεις της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.


Της Αλεξίας Βλάρα, 31/1/2025

Σχόλια

  1. Κυρία Βλάρα ευχαριστώ πολύ για την κριτική του μυθιστορήματος που είχε εκδοθεί το 2014 από τις Εκδόσεις Λιβάνη και Το επανεκδόθηκε πρόσφατα από την Άνεμος Εκδοτική.
    Χαίρομαι ιδιαίτερα για την επισήμανση των αδυναμιών. Αν μπορούσαμε να μιλήσουμε είμαι ως Eleni Bentilla στο ΦΒ και MSN

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Ρενάτα Ντελία: "Πιστεύω πως όλοι μας θέλουμε να είμαστε ξεχωριστοί, μοναδικοί, ίσως γιατί αυτό θα μας έκανε αναντικατάστατους μέσα στην περατότητα μας".

Είδαμε και προτείνουμε: Troilus and Cressida