Σοφία Καζαντζιάν: "Νομίζω ο ρόλος που υποδύομαι σε αυτή την παράσταση είναι ό,τι πιο απαιτητικό έχω κληθεί να κάνω μέχρι σήμερα στο θέατρο".

 


1. Η ιστορία βασίζεται σε ένα κλασικό αριστούργημα τρόμου. Τι σας γοήτευσε στην πλοκή του έργου του Henry James και πώς επηρεάστηκε η δική σας διασκευή από αυτό;

Ο Henrry James έγραψε ένα αριστούργημα, που δίνει πάντα έμπνευση σε έναν δημιουργό. Εμείς έχουμε γράψει ένα νέο θεατρικό έργο, από την αρχή, με έμπνευση το στρίψιμο της βίδας. Κρατήσαμε τον τίτλο ως φόρο τιμής στον Henry James και προσθέσαμε το reloaded, γιατί, με αφορμή μία ιστορία ψυχολογικού τρόμου, θίγουμε ζητήματα που απασχολούν το τώρα, όπως η ενδοοικογενειακή βία, το τραύμα, η γυναικοκτονία, το πώς το θύμα γίνεται θύτης.

2. Το ίδιο συμβαίνει και στην τηλεοπτική σειρά “Μαύροι Πίνακες”, της οποίας υπογράφετε το σενάριο με τον Μάριο Ιορδάνου;

Ακριβώς. Και στους “Μαύρους Πίνακες” η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα και ο εγκληματίας το διαπράττει. Το αστυνομικό θρίλερ είναι η αφορμή, για να ειπωθούν κοινωνικά θέματα, όπως η σχολική βία και η κακοποίηση. Το κυνήγι του δολοφόνου δεν είναι γενική αντικειμενική, αλλά γενική υποκειμενική σε αυτή τη σειρά. Ο δολοφόνος τους κυνηγάει και ξυπνάει το τέρας μέσα τους, γιατί σε ακραίες συνθήκες, όπως εν προκειμένω οι δολοφονίες δύο ανήλικων κοριτσιών – ο άνθρωπος αποκαλύπτεται.

 

3. Όλοι αναρωτιούνται ποιος είναι ο δολοφόνος. Έχει πέσει κάποιος μέσα μέχρι τώρα;

Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι μόνο 5 ηθοποιοί γνωρίζουν την αλήθεια για τις δολοφονίες. Όσοι έπρεπε να είναι σε συγκεκριμένα γυρίσματα. Στους άλλους δε δόθηκαν οι συγκεκριμένες σελίδες. Πάντως, όχι. Δεν έχει βρει μέχρι τώρα κάποιος την αλήθεια.

 


4. Και η παράστασή σας, όμως, “Το στρίψιμο της βίδας reloaded” αξιοποιεί κινηματογραφικές τεχνικές για να εντείνει την ατμόσφαιρα. Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις σε αυτή την υβριδική προσέγγιση;

Σε πραγματικές συνθήκες, η βία δεν κάνει διάλειμμα, για να πάρει το θύμα ανάσα. Εντείνεται, μέχρι που γίνεται ασφυκτική. Αυτό ο Μάριος Ιορδάνου που σκηνοθετεί την παράσταση, επέλεξε να το δώσει με κινηματογραφικό, καταιγιστικό ρυθμό, με ρεαλισμό και αμεσότητα, προκαλώντας ψυχολογικό τρόμο, γιατί ο θεατής δεν είναι απλός θεατής. Βιώνει την παράσταση στον απόλυτο βαθμό.

 

5. Πώς προσεγγίσατε τα θέματα του τρόμου και της ψυχολογικής πίεσης ώστε να προσφέρετε ένα βαθύτερο μήνυμα για τη βία και τα ανθρώπινα όρια;

Το κείμενο που γράψαμε με τον Μάριο Ιορδάνου είναι μία παράλληλη ανάγνωση της Κόλασης του Ντάντε Αλιγκέρι. Η κόλαση είναι επανάληψη, λέμε και στο έργο. Ο φαύλος κύκλος της βίας δε θα σταματήσει, αν δεν τον κόψουμε. Εκείνοι που υπήρξαν θύματα δε θα βρουν δικαιοσύνη. Ο θεατής βιώνει το ταξίδι αυτό παράλληλα με την γκουβερνάντα και τις ψυχικές μεταμορφώσεις που υφίσταται και αυτός είναι ο ουσιαστικός τρόμος: Να συνειδητοποιείς ότι μπορεί να συμβεί και σ’ εσένα.

 

6. Οι χαρακτήρες που ενσαρκώνονται έχουν μια σχεδόν εφιαλτική διάσταση. Ποια στοιχεία ήταν πιο απαιτητικά για σας στην ερμηνεία τους;

Νομίζω ο ρόλος που υποδύομαι σε αυτή την παράσταση είναι ό,τι πιο απαιτητικό έχω κληθεί να κάνω μέχρι σήμερα στο θέατρο. Όλοι οι ρόλοι είναι απαιτητικοί, γιατί θέλουμε με τον Μάριο να κάνουμε ένα θέατρο που δεν είναι αποστειρωμένο, καθώς πρέπει, αλλά ξεβολεύει τον θεατή, τον μετατοπίζει ψυχικά και πνευματικά. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να ξεβολευτούμε πρώτα οι ίδιοι.

 

7. Η παράσταση αναγνωρίστηκε από κοινό και κριτικούς και ήταν υποψήφια για δύο σημαντικά βραβεία. Πώς επηρεάζει αυτή η αναγνώριση την πορεία σας και τις επιλογές σας ως ηθοποιό;

Η υποψηφιότητα για βραβείο “Κάρολος Κουν” και Ένωσης κριτικών θεάτρου, όπως και οι συγκινητική ανταπόκριση του κόσμου, είναι άκρως τιμητικές. Εγώ, αυτό που θέλω και εύχομαι να κάνω πάντα είναι να οδηγούμαι στις επιλογές μου είτε στο σενάριο είτε στην υποκριτική από την προσωπική μου ανάγκη να μιλήσω, γιατί “έχω μέσα μου πλημμύρα” που τραγουδούσε και ο Νικόλας ο Άσιμος.

 


8. Πιστεύετε ότι το ελληνικό θέατρο έχει στραφεί αρκετά προς τον πειραματισμό και τα σύγχρονα κοινωνικά θέματα ή υπάρχει περιθώριο για περισσότερη εξέλιξη;

Όσο υπάρχει περιθώριο για εξέλιξη σε ανθρώπινο επίπεδο, θα υπάρχει και στην τέχνη.

 

9. Πώς βλέπετε τη θέση του θεάτρου σε μια εποχή που η ψηφιακή τεχνολογία και οι πλατφόρμες streaming κυριαρχούν στην ψυχαγωγία;

Το θέατρο δε βλέπεται. Βιώνεται. Τουλάχιστον, το θέατρο που αφορά εμένα.

 

10. Ο σύγχρονος θεατής αναζητά «ρεαλιστικούς τρόμους» στη σκηνή, όπως αυτόν που παρουσιάζετε εσείς. Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει αυτή η στροφή προς το σκοτεινό και ψυχολογικά βαρύ θέατρο;

Το θρίλερ λειτουργεί ως “εμπειρία” για τον θεατή. Ζει την αγωνία, το σασπένς, την αδρεναλίνη μαζί με τους ήρωες, αλλά ξέρει ότι δεν κινδυνεύει. Αυτός είναι και ο πυρήνας των παιδικών παραμυθιών. Τα παιδιά έλκονται από τον κακό λύκο, τη μάγισσα ή τους δράκους, αλλά ξέρουν πως είναι στην ασφάλεια του σπιτιού τους. Στους “Μαύρους Πίνακες” θέλεις να βρεις και να προλάβεις το δολοφόνο, που συμβολίζει το θάνατο, γιατί νιώθεις – έστω και για λίγο - ότι έτσι μπορεί να προλάβεις και τον ίδιο το θάνατο.

 

11. Η βία είναι ένα έντονο στοιχείο σε πολλές σύγχρονες παραστάσεις. Τι προσφέρει, κατά τη γνώμη σας, η διερεύνησή της μέσω του θεάτρου;

Σε μία κοινωνία, που για πάρα πολλά χρόνια σιωπούσε μπροστά στη βία, η τέχνη έχει χρέος να ρίχνει φως. Πώς θα έρθει αλλιώς η αλλαγή; Πώς θα μιλήσουν τα θύματα; Πώς θα υπάρξει έστω και μία ελπίδα ότι θα αλλάξει ο κόσμος; Πώς θα σπάσουμε τις αλυσίδες, αν δεν τις βλέπουμε; Δε γίνεται η τέχνη να ασχολείται με παρωχημένα, παλιακά και αναχρονιστικά θέματα. Δε γίνεται ακόμα να γελάμε με αστεία επιδερμικά. Ακόμα και το χιούμορ οφείλει να έχει στόχο. Η κωμωδία είναι ο αστείος τρόπος να πεις τα πιο σοβαρά πράγματα. Όχι να σπάσεις πλάκα.

 

12. Τι θα συμβουλεύατε νέους ηθοποιούς που ξεκινούν την πορεία τους στο θέατρο σήμερα, ιδίως αν επιθυμούν να εξερευνήσουν τολμηρά και σύνθετα έργα;

Να κάνουν ό,τι ποθεί η καρδιά τους. Να μην ακούνε κανέναν και να έχουν γερό στομάχι. Για να προχωρήσεις πρέπει να είσαι “κουφός”.


Tης Αλεξίας Βλάρα, 1/11/2024



Το στρίψιμο της βίδας reloaded... 


ένα γοτθικό θρίλερ τρόμου 

βασισμένο στο έργο του Henry James



Το καθηλωτικό θρίλερ της Σοφίας Καζαντζιάν και του Μάριου Ιορδάνου επιστρέφει για τρίτη χρονιά 

στο θέατρο Αργώ από 26 Οκτωβρίου 2024 έως και 26 Ιανουαρίου 2025.

 

Υποψήφια στην κατηγορία διεθνούς ρεπερτορίου για βραβείο «Κάρολος Κουν» και «Ένωσης Κριτικών Θεάτρου», η παράσταση που κατέκτησε κοινό και κριτικούς επιστρέφει, μετά τα απανωτά sold out σε νέο χώρο. Εμπνευσμένοι από το αριστούργημα του Henry James «Το στρίψιμο της βίδας», οι σεναριογράφοι Σοφία Καζαντζιάν και Μάριος Ιορδάνου (“Μαύροι Πίνακες”) δημιούργησαν μία παράσταση που ξεπερνά τα θεατρικά στεγανά και προσφέρει στο κοινό την εμπειρία ενός ρεαλιστικού θρίλερ, με κινηματογραφικούς όρους, καταιγιστικό ρυθμό, σοκαριστικές ανατροπές, ερμηνείες που κόβουν την ανάσα, αλλά και ένα δυνατό μήνυμα για τον φαύλο κύκλο της βίας και των ορίων της ανθρώπινης ψυχής.

 

Υπόθεση: Μία νέα γυναίκα προσλαμβάνεται από έναν γοητευτικό, αλλά και σκοτεινό άντρα ως γκουβερνάντα για τα δύο του παιδιά. Σύντομα, θα βρεθεί εγκλωβισμένη στον πύργο, όπου διαμένουν ο γιος του, Ορφέας, η κόρη του, Δάφνη και η μυστηριώδης θεία τους, κυρία Απαρτιάν. Μία σειρά από απειλητικά γεγονότα θα οδηγήσουν την γκουβερνάντα σε ένα ακραίο παιχνίδι επιβίωσης. Είναι ο Πύργος στοιχειωμένος ή απλά αρέσουν στην οικογένεια τα «παράξενα» παιχνίδια; Θα μπορέσει η γυναίκα να ελευθερωθεί πριν... το στρίψιμο της βίδας;

 

Συντελεστές:

Κείμενο: Σοφία Καζαντζιάν - Μάριος Ιορδάνου

Σκηνοθεσία - Σχεδιασμός φωτισμού - Μουσική επιμέλεια: Μάριος Ιορδάνου

Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Βαλεντίνο Βαλάσης

Κινησιολογία – Χορογραφίες: Σοφία Καζαντζιάν

Βοηθός σκηνοθέτη: Μελπομένη Φιλίππου

Επιμέλεια ήχου: Χριστόφορος Τσακιρόπουλος

Φωτογραφίες: Μαρία Γαλάτη - Κατερίνα Σβορώνου

Σχεδιασμός αφίσας: inkhouse

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

 

Παίζουν: Σοφία Καζαντζιάν, Μάριος Ιορδάνου, Βαλεντίνο Βαλάσης, Γεωργία Δήμου

 


Πληροφορίες:

Θέατρο Αργώ (Studio) Ελευσινίων 13 – 15, Αθήνα 10437

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο 21:00 και Κυριακή στις 19:00

Ημερομηνίες παραστάσεων: από 26 Οκτωβρίου έως και 26 Ιανουαρίου

Εισιτήρια: 12 ευρώ

 

Προπώληση: www.more.com/theater/to-stripsimo-tis-bidas-reloaded-1/   

Και στο ταμείο του θεάτρου

Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 – 5201684 και 6974876024

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

ΑΚΑΝΘΩΔΗΣ | 2ος χρόνος | Πρεμιέρα Σάββατο 30 Νοεμβρίου στις 21:00 | Αθηναική Σκηνή

Αγγέλικα Κοροβέση: "Αυτό που αναζητώ να κατανοήσω και να φανερώσω είναι η ομορφιά και η δύναμη του στιγμιαίου".

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Θέατρο Αλεξάνδρεια_ κωμωδία «Και πάμε πρίμα…» Πρεμιέρα Σάββατο 7/12

Είδαμε και προτείνουμε: Δράκουλας