Διαβάσαμε και προτείνουμε: «Ο καθρέφτης μου»

 


Η ποιητική συλλογή της Ρένας Πέτρου «Ο καθρέφτης μου», αποκαλύπτει μια βαθιά ευαισθησία και μια ικανότητα να αγγίξει τις πιο λεπτές και ευάλωτες χορδές της ανθρώπινης ψυχής. Τα ποιήματα διαπραγματεύονται με τρυφερότητα και ειλικρίνεια θέματα όπως η απώλεια, η μοναξιά, η αγάπη και η νοσταλγία, θέματα που αφορούν όλους τους ανθρώπους.

Η γραφή της χαρακτηρίζεται από μια λιτή, αλλά γεμάτη νόημα γλώσσα, η οποία καταφέρνει να δημιουργεί ισχυρές εικόνες και συναισθήματα χωρίς την ανάγκη για υπερβολική διακόσμηση. Αυτή η απλότητα κάνει τα ποιήματα προσιτά, επιτρέποντας στον αναγνώστη να συνδεθεί άμεσα με το περιεχόμενό τους.

Η ροή των στίχων είναι φυσική και ρέει ομαλά, κάτι που επιτρέπει στα ποιήματα να διαβάζονται με ευκολία, ενώ ταυτόχρονα αφήνουν χώρο για εσωτερική σκέψη και συναισθηματική ανταπόκριση. Η χρήση της ρίμας, προσθέτει μια μελωδικότητα και αίσθηση κλασικής ποίησης, που ενισχύει το νοσταλγικό και ρομαντικό τόνο του έργου.

Η ΕΣΤΙΑ

Θυμήθηκα μία βραδιά το πατρικό μας σπίτι
και την εστία που σβηστή ποτέ δεν είχα δεί.
Η μάνα μας ολημερίς την κράταγε αναμμένη,
γιατί για ‘κείνη φαίνεται πως σήμαινε ζωή.

Κατάκοπος σαν γύρναγε το βράδυ ο πατέρας,
η μάνα την εφούντωνε σαν νά’ταν πυρκαγιά.
Και τότε όλοι γύρω της καθόμασταν παρέα
και ο πατέρας όλους μας, μας έπαιρνε αγκαλιά.

Πρόσφατα, πήγα μόνος μου σε ‘κείνο τ’άδειο σπίτι,
μήπως και δώ σαν (σ’) όνειρο εκείνη τη φωτιά,
μα δεν υπήρχε τίποτα,που πια να τη θυμίζει,
μόνο στη μέση ορφανή έστεκε η πυροστιά.

 

Η ποίηση της Ρένας Πέτρου είναι έντονα συναισθηματική και έχει τη δύναμη να προκαλέσει βαθιά συναισθήματα στον αναγνώστη. Κάθε ποίημα λειτουργεί σαν ένας καθρέφτης της ανθρώπινης εμπειρίας, επιτρέποντας στον αναγνώστη να δει κομμάτια του εαυτού του στις λέξεις και στις εικόνες που η Πέτρου δημιουργεί. Υπάρχει μια αίσθηση οικειότητας και αμεσότητας, που κάνει την ανάγνωση αυτής της συλλογής μια προσωπική και θεραπευτική εμπειρία.

Μας άρεσε

1. Συναισθηματικό Βάθος: Η ποίηση της Ρένας Πέτρου καταφέρνει να αγγίξει βαθιά συναισθήματα, με κάθε ποίημα να προσφέρει μια ειλικρινή εξερεύνηση του ανθρώπινου συναισθήματος, όπως η απώλεια, η μοναξιά και η νοσταλγία.

 

2. Απλότητα και Προσβασιμότητα: Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι λιτή και κατανοητή, κάτι που καθιστά την ποίησή της προσιτή σε ένα ευρύ κοινό, χωρίς να χάνει σε ποιότητα ή βάθος.

3. Εικόνες και Ρυθμός: Τα ποιήματα δημιουργούν ισχυρές εικόνες και έχουν έναν φυσικό, ρέοντα ρυθμό, κάτι που κάνει την ανάγνωση ευχάριστη και ευκολοδιάβαστη.

4. Καθολικά Θέματα: Η Πέτρου επιλέγει θέματα που είναι διαχρονικά και πανανθρώπινα, κάτι που επιτρέπει στους αναγνώστες να ταυτιστούν εύκολα με τα ποιήματά της

5. Θεραπευτική Διάσταση: Το στοιχείο της ποίησης ως "αποκούμπι" και θεραπευτική διαδικασία δίνει στα ποιήματα μια ιδιαίτερη δύναμη και προσωπικό χαρακτήρα.

Δεν μας άρεσε

1. Έλλειψη Πειραματισμού: Η λιτή και απλή προσέγγιση, αν και αποτελεσματική, μπορεί να θεωρηθεί κάπως παραδοσιακή και να λείπει ο πειραματισμός με τη μορφή και το ύφος που θα μπορούσε να προσδώσει περισσότερη πρωτοτυπία.

2. Ομοιομορφία Θεμάτων: Αν και τα θέματα είναι σημαντικά, η επανάληψη των ίδιων συναισθημάτων και θεμάτων μπορεί να οδηγήσει σε μια αίσθηση ομοιομορφίας, χωρίς μεγάλες διαφοροποιήσεις ή εκπλήξεις στον τόνο ή το περιεχόμενο.

3. Αίσθηση Νοσταλγίας: Η έντονη εστίαση στη νοσταλγία και το παρελθόν μπορεί να κάνει τα ποιήματα να φαίνονται κάπως μελαγχολικά, γεγονός που ίσως να μην ταιριάζει σε όλα τα γούστα των αναγνωστών.

Η πρώτη ποιητική συλλογή της Ρένας Πέτρου αποδεικνύει ότι η ποίηση μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο έκφρασης και θεραπείας. Η συλλογή αυτή είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά τις πιο ευάλωτες και αληθινές στιγμές της ανθρώπινης ζωής, προσφέροντας στον αναγνώστη μια βαθιά σύνδεση με τα δικά του συναισθήματα και βιώματα. Το έργο της Πέτρου είναι ένας ύμνος στην ανθρώπινη εμπειρία και αποτελεί μια αξιόλογη προσθήκη στην ελληνική ποιητική σκηνή.


Της Αλεξίας Βλάρα, 30/8/2024

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Χλόη Αντωνοπούλου Μουζακίτη: " Για εμένα όμως η υπέρτατη αρετή που οφείλουμε να κατακτήσουμε σε αυτή τη ζωή είναι αύτη του ενήλικα που θέλει να βουτήξει το δάχτυλό του σε κάθετι νέο και να το γευτεί".

Εύη Μαραζοπούλου: "Η Σερβιτόρα και κάθε ήρωας μέσα σ’ αυτήν αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, που έχει να αντιμετωπίσει σκοπέλους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς".